Βασικό συμπέρασμα: Πρέπει να αλλάξει η σχέση μου με τα social media!
Το ήξερα, το διαισθανόμουν, ήταν μια πολύ πραγματική κατάσταση η εξάρτησή μου από τα social media. Το άσκοπο σκρολάρισμα ήταν δεδομένο, παρόν και άκρως χρονοφάγο. Έπαιρνε διαρκώς τη θέση άλλων υποχρεώσεων ή και όχι υποχρεώσεων, γενικότερα άλλων πραγμάτων που ήθελα να κάνω. Χαλούσε ακόμη και τη διασκέδαση, θα έμπαινα στα social την ώρα που διάβαζα, πάει η συγκέντρωση, την ώρα που έβλεπα ταινία, πάει η σκηνή που ίσως κάτι σημαντικό γίνεται, την ώρα που περνούσα με τον μικρό, να το το κακό παράδειγμα η μαμά απορροφημένη μπροστά σε μια οθόνη για ώρες, την ώρα που ήμουν με φίλους και οικογένεια, αγένεια, στη δουλειά, έλλειψη συγκέντρωσης στις υποχρεώσεις μου.
Κι ύστερα εκείνο το declutter που ήθελα να κάνω; Η γενική στο σπίτι; Αναβολή, γιατί σήμερα είμαι πολύ κομμάτια και θέλω να καώ στο tiktok. Έγινα slow reader, μάλλον θα φταίει που είμαι πλέον μαμά και δεν προλαβαίνω. Ναι, αυτό θα φταίει. Ε, εντάξει, μπορεί ακόμη να μη δοκίμασα εκείνη τη συνταγή που είχα αποθηκεύσει στο instagram... ούτε θυμάμαι από πότε, ούτε και τη βρίσκω τόσο εύκολα όταν πάω να την ψάξω, γιατί έχω αποθηκεύσει ένα σκασμό πράγματα από πάνω, αλλά μια και είμαι στο instagram ας σκρολάρω λίγο. Ξέχασα και γιατί μπήκα εδώ. Κι αυτή η αίσθηση.. της σαπίλας.. μηδέν όρεξη για το οτιδήποτε. Είναι επειδή είμαι εργαζόμενη μαμά, άρα κουρασμένη ξεκάθαρα για το οτιδήποτε άλλο. Μόνο να κάτσω στο κινητό γίνεται, όλα τα άλλα απαιτούν μια ενέργεια που δεν έχω να διαθέσω, ενώ αυτό δεν απαιτεί καμία ενέργεια. Ιτς οκεϊ, ήμουν πάντα λίγο πιο βαριά και αγύμναστη. Αφού δεν κάνω πολλά βήματα εγώ μέσα στη μέρα έτσι κι αλλιώς..
Ο ύπνος; Κακός, ελαφρύς, γεμάτος πληροφορίες από τις χιλιάδες που έλαβα όταν ήμουν ξύπνια και σκρόλαρα μέχρι να με πάρει ο ύπνος στο Tiktok. Ξυπνάω μέσα στη νύχτα από τον μικρό που έβγαλε μια φωνούλα ή τον Άλμπους που βλέπει όνειρο και χτυπάει τα πόδια στη ντουλάπα, ας ανοίξω το Tiktok για να με ξαναπάρει ο ύπνος και μιάμιση ώρα μετά βλέπω αποσπάσματα από μια ταινία σε έναν καμένο λογαριασμό.
Το πιο περίεργο ξέρεις ποιο είναι; Πως εκεί που νομίζεις πως θα πάρεις έμπνευση, στην πραγματικότητα η έμπνευσή σου, η δημιουργικότητά σου, το ξεκούραστο μυαλό που θα σκεφτεί κάτι νέο, όλο πνίγεται μέσα στην υπερπληροφόρηση. Κουράζεσαι χωρίς να έχεις κάνει τίποτα κι άλλη μια μέρα φεύγει άσκοπα. Έχω πει ξανά και ξανά στον εαυτό μου να μην τα πιστεύω όλα αυτά που βλέπω στα social, οι ζωές κάποιων ανθρώπων μπορεί να φαίνονται μόνο ονειρικές ενώ δεν είναι πολύ διαφορετικές από τη δική μου, από τα δικά μου προβλήματα. Το έχω πει, όμως κάπου κάπως ακόμη με επηρεάζει. Δε γίνεται να ζω τόσο μέσα από τα social, δε γίνεται να είναι τόσο παρόντα στη ζωή μου. Χρειάζεται επειγόντως να μπει ένα φρένο, ένα μέτρο, πάρα πολλοί περιορισμοί!
Αρχικά είπα πως θα κάνω digital detox, όμως συνειδητοποίησα πως δε γίνεται. Πώς να το κάνω όταν δουλεύω πίσω από μια οθόνη για 8 ώρες τη μέρα, 6 μέρες την εβδομάδα; Εντάξει, δεν μπορώ να το κάνω αυτή τη στιγμή. Μπορώ όμως να κάνω social media detox; Αυτό ναι, μπορώ! Αυτό θα κάνω. Αλλά πώς; Πώς θα το κάνω; Μπορώ να το κάνω; Αμφιβάλλω πολύ!
Η απόφαση ήταν μόλις μπει ο Αύγουστος και για μια εβδομάδα να μην έχω καθόλου επαφή με τα social. Να κάνω ένα διάλειμμα. Μόλις ξημέρωσε η Τρίτη 1η Αυγούστου, έσβησα το instagram, το facebook και το tiktok από το κινητό μου. Για να δούμε, θα τα κατάφερνα έστω για μια μέρα;
Τη δεύτερη μέρα έχουμε μια πολύ μεγάλη παραλαβή στη δουλειά, και να είχα social δε θα προλάβαινα να μπω, οπότε και πάλι δεν είναι αισθητή η απουσία τους. Το απόγευμα πηγαίνουμε στη θάλασσα, δεν είμαι στο σπίτι, δε μου λείπουν. Αυτή τη δεύτερη μέρα παίρνω ένα καινούργιο βιβλίο, το ξεκινάω επί τόπου, πήρα ένα βιβλίο χωρίς να το ψάξω, απλά το είδα, μου άρεσε και το πήρα, το έψαξα όταν έφτασα στη σελίδα 100 και το έβαλα στο goodreads όταν έφτασα στη μέση, ήθελα να μην επηρεαστώ καθόλου και από κανέναν, να διαβάσω όπως παλιά. Βλέπω καμιά σειρά στο κινητό και αποφεύγω το youtube που δεν το έσβησα μεν, αλλά κάπως το αισθάνομαι σαν να χαλάω το detox, οπότε δεν μπαίνω τόσο κι εκεί.
Την τρίτη μέρα, ίσως είμαι λίγο παραπάνω απ' όσο θα ήθελα στο κινητό, γιατί είμαι στο messenger που δεν το έσβησα γιατί δεν το θεωρώ social, είναι το μέσο επικοινωνίας μου με τις φίλες που είναι μακριά. Παρόλα αυτά κάνω κι άλλες δουλειές που ανέβαλα, βάζω και πλυντήρια και διαβάζω αρκετό από το βιβλίο που πήρα την προηγούμενη μέρα. Αυτή τη μέρα στη δουλειά ένιωσα πως ήθελα να χαλαρώσω με λίγα social, ή απλά με το pinterest, αλλά δε μου έλειπε ακόμη καθόλου το instagram, δε μου έλειπε το ότι δεν δηλώνω τι κάνω στο instagram!
Την πέμπτη μέρα, είναι Σάββατο, κι είναι ένα Σάββατο βροχερό. Πηγαίνουμε στη γιαγιά μου που είχα να τη δω καιρό και είμαι εκεί συγκεντρωμένη και πάλι, αντί να είμαι στο κινητό μου ή έστω να είμαι κάπου κάπου στο κινητό μου. Πλέον μου φαίνεται πλήρως φυσιολογικό το πώς αισθάνομαι, όπως πρέπει να αισθάνομαι, και η οικογένειά μου αρχίζει να μου σχολιάζει το πώς με έβλεπαν εκείνοι αυτές τις μέρες. Θα σου πω παρακάτω. Χρειάζεται να υπενθυμίσω σε όποιον μου λέει "είδες πού πήγε ο τάδε διακοπές;", "δεν έβαλαν τίποτα από το ταξίδι;", "δεν είδες τα στόρι του τάδε;", "είδες εκείνο το βιντεάκι στο tiktok;" πως όχι, δεν είμαι στο ίντερνετ, δε γνωρίζω τίποτα. Και δε με ενοχλεί καθόλου αυτό. Μου φαίνεται εντελώς νορμάλ.
Την έκτη μέρα, την Κυριακή, είχα πει πως αφού δε δουλεύω θα είναι no screen day, αλλά δεν είναι εφικτό. Χρειάστηκε το κινητό σε διάφορες περιπτώσεις που αφορούσαν είτε την επικοινωνία είτε τον Κωνσταντίνο, οπότε πήγε άπατος αυτός ο στόχος. Όμως είναι η μέρα που θα ταξιδέψουμε προς τη νότια Πιερία, θα πάμε στη Σκοτίνα για μπάνιο που υπεραγαπώ και στον Πλαταμώνα, και θα χρησιμοποιήσω το κινητό για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες. Η σκέψη πως βγάζω φωτογραφίες για μένα και όχι για να τις μοιραστώ είναι για κάποιο λόγο πολύ ανακουφιστική!
Την έβδομη και τελευταία μέρα, νιώθω πλέον πολύ φυσιολογική τη ζωή μου, θυμάμαι πώς ήμασταν πριν τα social και όλη αυτή την παράνοια. Σκέφτομαι προς στιγμήν να το τραβήξω παραπάνω, μέχρι να βγει άλλη μια εβδομάδα. Αλλά μετά λέω να κρατήσω τον αρχικό μου στόχο, κυρίως για να είμαι συνεπής και φυσικά να το επαναλάβω στο μέλλον. Οπωσδήποτε να το επαναλάβω στο μέλλον! Την τελευταία αυτή μέρα τελειώνω το βιβλίο μου, σε πολύ φυσιολογικούς ρυθμούς για τα δεδομένα μου, χωρίς πίεση, ενώ το απόλαυσα πραγματικά.
Τι έγινε αυτή τη μια εβδομάδα του social media detox μου:
- Ήμουν παρούσα
- Είχα καθαρό μυαλό, συγκεντρωμένο
- Βρήκα τους φυσιολογικούς μου ρυθμούς ανάγνωσης
- Διάβασα ένα βιβλίο κανονικού μεγέθους (προς μεγάλο)
- Έκανα κάποιες δουλειές που ανέβαλα λόγω έλλειψης χρόνου
Τι δεν έγινε αυτή τη μια εβδομάδα του social media detox μου:
- Δεν δυσκολεύτηκα και δεν μου έλειψαν πραγματικά τα social
- Δεν βομβαρδίστηκα με διαφημίσεις χορηγούμενες
- Δεν βομβαρδίστηκα με ύπουλες διαφημίσεις εκδοτικών και άλλων που μπορεί να στέλνουν δωρεάν βιβλία σε λογαριασμούς για προωθήσεις
- Δεν ένιωσα πίεση όσον αφορά το διάβασμα (σου έχω ξαναμιλήσει γι' αυτό το θέμα εδώ)
Τι παρατήρησαν σε μένα οι δικοί μου άνθρωποι:
Ο χάζμπαντ κυρίως γιατί ήταν εκείνος που αντιλαμβανόταν πλήρως το συγκεκριμένο μου πρόβλημα. Πως ήμουν παρούσα, πιο ευχάριστη, πολύ πιο ομιλητική, πως δεν τα παρατούσα όλα για να χαθώ πίσω από μια οθόνη μέχρι να νυστάξω και να σηκωθώ να πάω για ύπνο. Πως έκανα πράγματα που έλεγα καιρό.
Και τώρα;
Τώρα, που επέστρεψα στα social, πλέον έχοντας γνώση πως έχω ένα πολύ πραγματικό πρόβλημα, θα σου πω πως αρχικά σκέφτηκα πως τελείωσε για μένα, μου πέρασε και δε θα ξαναείμαι όπως πριν. Όμως αυτό ίσως γινόταν αν διέγραφα τα social για τα καλά. Όταν επέστρεψα ένιωσα πως δεν έλειψα ποτέ, κάπως σαν αυτό που κόβεις το κάπνισμα και μετά κάνεις ένα τσιγάρο και συνειδητοποιείς πως δεν το έκοψες ποτέ, απλά το σταμάτησες για κάποιο διάστημα. Γίνεται να κάνεις ένα τσιγάρο κάπου κάπου και να μη θεωρείσαι καπνιστής; Να μην είσαι εθισμένος; Φοβάμαι πως όχι.
Η πρώτη μέρα μετά το detox ήταν φοβερή! Πρέπει να ήμουν πάρα πολλές ώρες στο Intagram και ένα ολόκληρο απόγευμα στο Tiktok, ιδίως μετά την απόσταση που είχα πάρει ήταν τόσο απότομο αυτό που νομίζω πως γέρασε το μυαλό μου τρία χρόνια μέσα σε λίγες ώρες. Δεν είχα κανέναν απολύτως έλεγχο, άφηνα το κινητό και το έπιανα πάλι στο καπάκι, ζούσα μια παράνοια! Την αμέσως επόμενη μέρα έβαλα όριο: από μια ώρα στο καθένα κι έπειτα το κινητό κλείνει εντελώς την εφαρμογή και πρέπει να περάσει από 12:00 για να την ξεμπλοκάρει. Συνεπώς αποφεύγω έτσι το άσκοπο σκρολάρισμα γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Το ρολόι αυτό το έχω αλλάξει μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες από μια ώρα σε μιάμιση ή σε δύο. Οι δύο ώρες είναι πάρα πολλές, ακόμα και η μιάμιση είναι υπερβολή. Μια ώρα είναι ό,τι πρέπει για να μην αισθάνομαι πως το μυαλό μου έγινε κιμάς, αλλά και να θεωρώ πως πέρασα κάποιο σεβαστό χρόνο online. Βέβαια, αυτό το ρολόι το έβγαλα κι εντελώς κάποια στιγμή, λέγοντάς μου πως σήμερα είναι ειδική μέρα, μπες ελεύθερα! Αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό είναι το διαβολάκι μου που το ακούω κάπου κάπου και παίρνω τις λάθος αποφάσεις.. Το όριο μού είναι απαραίτητο!
Τα social θέλω να τα έχω στη ζωή μου, θέλω ακόμη να μοιράζομαι κάποια πράγματα, θέλω να βλέπω τι μοιράζονται φίλοι μου ή άνθρωποι που μου αρέσουν και με εμπνέουν. Θέλω να βοηθάω αυτά που γράφω εδώ και ό,τι άλλο μπορεί να γράψω στο μέλλον να γίνονται λίγο πιο γνωστά και να φτάνουν σε περισσότερο κόσμο. Θέλω να δημιουργώ εικόνες και βιντεάκια και να γράφω όμορφα πράγματα και ίσως λίγο αστεία. Δε θέλω να καίγομαι, να με ελέγχει, να με χαλάει και να μου κάνει κακό όλο αυτό. Δε θέλω να σπαταλάω τόσο χρόνο online, δε θέλω να στερώ αυτό το χρόνο από τον μικρό ή από τα πράγματα που πραγματικά θέλω να κάνω.
Οπότε πρέπει να θέσω κάποιους κανόνες, να βάλω κάποια όρια.
- Αρχικά να κλείνω πιο συχνά το wifi στο κινητό μου.
Συγκεκριμένα, να το κλείνω τα βράδια πριν κοιμηθώ και να μην το ανοίγω πριν φτάσω στη δουλειά. Έτσι δε θα με δελεάζει ούτε να χαλάω τον ύπνο μου γιατί αποκοιμήθηκα με το tiktok, ούτε να καθυστερώ επιπλέον το πρωί γιατί μπήκα να δω story χθεσινοβραδινά στο instagram (μέχρι στιγμής δεν το έχω κάνει).
- Να ορίσω χρονόμετρα στις εφαρμογές
Είτε να μου υπενθυμίζουν πόσο χρόνο ξόδεψα, είτε να τις κλείνουν εντελώς (που σου είπα λίγο παραπάνω).
- Να κανονίσω να μπαίνω μια συγκεκριμένη ώρα κάθε φορά στα social
Στο μεσημεριανό μου διάλειμμα για φαγητό, σε ένα μικρό απογευματινό παράθυρο που ο Κωνσταντίνος θα δει για λίγο παιδικά. Το πιο βασικό όλων:
- Να αποφεύγω το άσκοπο σκρολάρισμα!
Πρέπει να το σταματάω αμέσως μόλις το αντιλαμβάνομαι και να κλείνω την εφαρμογή.
- Να μην κοιτάω το κινητό όταν είμαι μαζί με κάποιον άλλο.
Φίλο ή οικογένεια, μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο για λόγους επικοινωνίας.
Και τις Κυριακές, να αποφεύγω να μπαίνω οπουδήποτε, σαν μίνι ημερήσιο detox. Θα κάνω 100% ξανά social media detox, είτε σε εορταστικές περιόδους Χριστούγεννα-Πάσχα-Καλοκαίρι, είτε όποτε αισθάνομαι πως το έχω παρακάνει και πρέπει να ξεκολλήσω.
Αυτά έχω σκεφτεί. Δε ξέρω αν είναι πράγματι εφικτά και θα το διαπιστώσω εν καιρώ. Είμαι τόσο ευγνώμων με τον εαυτό μου που το έκανα, που το προσπάθησα, που το έφτασα ως το τέλος, που το έζησα. Αν αισθάνεσαι κι εσύ πως είναι κάτι που σε ελέγχει και δεν το ελέγχεις, σου προτείνω οπωσδήποτε να το δοκιμάσεις. Κι ύστερα έλα να μου πεις και τις δικές σου εμπειρίες από την αποτοξίνωση αυτή.
0 σχόλια