8 τρόποι για να ζεις πιο αργά


Πιο απλά, πιο αργά, είμαι που είμαι ο πιο αργός άνθρωπος που ξέρεις, ψάχνω τρόπους για να γίνω ακόμη πιο αργή, ακόμη πιο ήρεμη. Είμαι το ακριβώς αντίθετο του χάζμπαντ μάλιστα, που μονίμως τρέχει, ακόμη κι όταν δεν έχει κάπου να πάει! Και με αφορμή το ότι ακολουθώντας τον ρυθμό του παραλίγο να με πατήσει αυτοκίνητο (γιατί προφανώς δεν το 'χω με την ταχύτητα!) αποφάσισα να κάνω όντως πράξη αυτό εδώ κι ας μην τον ακολουθώ τελικά στους αγώνες δρόμου του.

Τι είναι το Slow Living;

Σύμφωνα με το Groov, το Slow Living είναι ένα κίνημα όπου οι άνθρωποι αποφασίζουν να ζουν μια πιο ισορροπημένη ζωή με νόημα, ρίχνοντας τους ρυθμούς τους και εκτιμώντας τόσο τον κόσμο γύρω τους όσο και αυτά που έχουν.

Αισθάνομαι ακόμη πως έχει πολύ να κάνει με τη μείωση της τεχνολογίας (όσο κι αν την αγαπώ) και της μεγαλύτερης επαφής με το παραδοσιακό, το χειροποίητο, το φτιαγμένο με μεράκι, σε ό,τι κι αν αναφέρεται αυτό.

Η πιο απλή και πιο αργή ζωή είναι το υλικό που απολαμβάνω περισσότερο. Στο tiktok, ας πούμε, είναι εκείνα τα πολύ aesthetic βιντεάκια που ετοιμάζουν ένα τσάι, στρώνουν τα μαξιλάρια σε μια πολυθρόνα, ανάβουν κεριά, έξω βρέχει (ή ακόμα καλύτερα χιονίζει), φαίνεται να έχουν ζέστη, διαβάζουν ένα βιβλίο με χαμηλό φωτισμό, χουχουλιάζουν παρέα με το κατοικίδιό τους που κοιμάται, ενώ ακούγονται οι ήχοι της βροχής που πέφτει απαλά ή το τσίκι τσίκι από τα ξύλα στο τζάκι.. 

Εδώ σου έχω μαζέψει, λοιπόν, 8 πράγματα, άλλα που κάνω ήδη και άλλα που θα ήθελα να κάνω σιγά σιγά συνήθεια, ώστε να φτάσω πιο κοντά σε αυτόν τον αργό, πιο απλό, ακόμη πιο ήρεμο τρόπο ζωής:

1. Να σταματήσω να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα

Αντιλαμβάνομαι πως βρίσκομαι σε ένα διαρκές multitasking (θα κάνω δουλειές ακούγοντας πρωινές εκπομπές, θα παρακολουθώ τηλεόραση παίζοντας με το κινητό, θα τρώω βλέποντας youtube), μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιώ το κινητό έχοντας μοιρασμένη την οθόνη στα δύο, στη μισή να παίζει κάποιο βίντεο και στην άλλη μισή να σκρολάρω σε ένα σόσιαλ κι αν πεταχτεί μήνυμα από το messenger θα ανοίξω και αυτό (ας μη μιλήσουμε για την καημένη τη μπαταρία μου!!). Όλο αυτό μου προκαλεί ένα άγχος που υποβόσκει κατά κάποιον τρόπο, ολόκληρη η ζωή μου είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα, γεγονός που επηρεάζει επίσης τη μνήμη μου και καταλήγει να με κουράζει χωρίς να έχω καν κουνηθεί από τη θέση μου.


Μαζί με το multitasking είναι και το multireading. Διαβάζοντας πολλά βιβλία παράλληλα πέφτει ο ρυθμός μου, περνάνε οι μέρες διαβάζοντας από λίγο κάθε φορά με αποτέλεσμα να μην τελειώνω τίποτα και να πέφτω πιο εύκολα σε αναγνωστικό μπλοκάρισμα, δεν αφιερώνομαι αποκλειστικά σε μια ιστορία, πάντα κάποιο βιβλίο θα με κερδίσει παραπάνω πράγμα που υποτιμάει τα υπόλοιπα που επίσης μπορεί μόνα τους να μου άρεσαν περισσότερο κι ενώ γενικά δε μπορώ να πω πως μπερδεύω τις ιστορίες, αν πρόκειται για το ίδιο είδος και παρόμοιο κορμό (για παράδειγμα βιβλίο φαντασίας με πρωτοπρόσωπη αφήγηση από κοπέλα, κάποιο σχολείο/σχολή κι ένας γοητευτικός απόμακρος άντρας...) ε, καλά ξεμπερδέματα!

2. Να έχω ένα σπίτι τακτοποιημένο

Δεν υπάρχει πιο ύπουλη αιτία άγχους από ένα σπίτι ασυμμάζευτο. Ένα σπίτι όπου δε θέλεις να επιστρέψεις μετά τη δουλειά γιατί θα είναι πηγή κούρασης και μόνο η όψη του. Είναι ΤΟΣΟ σημαντικό να είναι τα πράγματα συμμαζεμένα (η γιαγιά μου, η Φίφη, λέει πως είναι πιο σημαντικό το συμμάζεμα κι από το καθάρισμα!) να έχουν όλα τη θέση τους, κι ύστερα να πάμε κι ένα βήμα παραπέρα και να απαλλαχτούμε από όλα εκείνα που δε χρειάζονται καν, το γνωστό decluttering.

Αν κάτι δεν έχει κάποια χρήση ή δεν το αγαπάω, πρέπει να φύγει (έχω κάτι κεριά που τα κρατάω μάταια τόσα χρόνια). Θα προσθέσω επίσης να μοιράζομαι τις δουλειές του σπιτιού με τον χάζμπαντ και να μην τις παίρνω μονότερμα λες και εκείνος είναι τουρίστας ας πούμε (πολλοί είναι οι σύντροφοι εκεί έξω που αν δεν τους ζητήσεις βοήθεια δεν την παρέχουν από μόνοι τους, ή δε νιώθουν πως τους αφορά ή μας φοβούνται, ή απλά βολεύουν αυτές οι δικαιολογίες για να σου πλένει κάποιος άλλος τις κάλτσες σου).

Για να είναι όμορφο το σπίτι κι έτοιμο για χαλάρωση, παρατήρηση, απόλαυση, θα πρέπει να μην έχει τριγύρω πράγματα που δεν είναι στη θέση τους. Ό,τι κι αν έχει έρθει πχ στο σαλόνι που ανήκει κάπου αλλού, θα πρέπει να φύγει πάλι και να πάει εκεί που είναι πιο λογικό να βρίσκεται. Κι αν κάτι δε μου αρέσει, θα το αλλάζω (ναι, στη διακόσμηση αναφέρομαι!).

3. Να παρατηρώ

Ξέρεις γιατί μου αρέσουν τα βιντεάκια με το asmr με τους ήχους της βροχής και όλα αυτά; γιατί εκεί τα παρατηρώ, ο σκοπός τους είναι ακριβώς αυτός: να παρατηρήσω τους ήχους. Στην καθημερινότητά μας όλοι οι ήχοι είναι πολύ συνηθισμένοι, και μαζί με αυτούς που δεν έχουν κάποια σημασία, χάνονται κι εκείνοι που πράγματι έχουν! Δε θα δώσω σημασία στη βροχή που πέφτει στην ομπρέλα μου γιατί σκέφτομαι τι έχω να ψωνίσω από το supermarket. Ούτε τον ήχο του αέρα ανάμεσα στα δέντρα, γιατί βιάζομαι να πάω στη δουλειά.

Θέλω, λοιπόν, να παρατηρώ περισσότερο. Τόσο τους ήχους, όσο και άλλες λεπτομέρειες γύρω μου. Μου αρέσει ας πούμε το πρωί που πάω στη δουλειά, να παρατηρώ τι διάλεξαν εκείνο το πρωί οι.. γυναίκες κυρίως, που συναντώ στο δρόμο μου. Παρατήρησέ το κι εσύ. Έχει ενδιαφέρον να δεις ή να προσπαθήσεις να μαντέψεις τι σκεφτόταν όταν συνδύασαν αυτό το παντελόνι με αυτά τα παπούτσια και πώς τους αρέσει να πιάνουν τα μαλλιά τους, ανεξάρτητα από την ηλικία ή το σωματότυπο. Μου αρέσει να παρατηρώ και τα σπίτια, το πώς έχουν τα μπαλκόνια τους ή τις αυλές τους, τα διακοσμητικά που επιλέγουν. 

Γενικά πρέπει να σταματήσουμε, να πάρουμε μερικές ανάσες και να κοιτάξουμε γύρω μας. Όχι με κριτική διάθεση, όχι με σκοπό να κατακρίνουμε. Απλά να παρατηρήσουμε.

4. Να δουλεύω λίγο παραπάνω με το μέσα μου

Είτε το λες διαλογισμό, είτε προσευχή, είτε όπως θέλεις, τις μέρες που θα ξεκινήσω με λίγες σκέψεις, με μια αν θέλεις πνευματική ρουτίνα, αρχίζω πιο ήρεμη. Υπάρχει μια πραότητα και λίγο λιγότερη βαβούρα στο μυαλό μου, είναι αυτή η αίσθηση που έχεις όταν είσαι φρεσκομπανιαρισμένος, αλλά μέσα σου. 

Διάφοροι πνευματικοί καθοδηγητές, μιλάνε για το πώς η ζωή μας πρέπει να ρέει εύκολα, να την ακολουθούμε αντί να πηγαίνουμε κόντρα στο ρεύμα. Πως όλη η φύση πάει ΚΑΘΕ ΦΑΚΙΝ χρόνο εκεί που είναι να πάει χωρίς να τρέχει, γιατί θα φτάσει έτσι κι αλλιώς. Και πάει αργά και σταθερά. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να μάθουμε τον εαυτό μας, να μας δώσουμε ένα διάλειμμα αντί να πιεστούμε ακόμη περισσότερο, ιδίως όταν βλέπουμε πως δεν το αντέχουμε.

Φυσικά δεν αναφέρομαι σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και δοκιμασίες που μπορεί να συναντήσουμε, που κι εγώ έχω συναντήσει και ακόμα παλεύω μέσα μου. Σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκω μονόδρομο την εξωτερική βοήθεια, είτε το λες ψυχολόγο είτε πνευματικό. Αλλά η εξωτερική αυτή βοήθεια είναι απαραίτητη όταν μόνη μου δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα.

5. Να έχω περισσότερη επαφή με τη φύση

Όποιον ψυχολόγο να ρωτήσεις, όποιον σύμβουλο ψυχικής υγείας, θα σου πει πως εκείνη ακριβώς τη στιγμή που δεν είσαι καλά, που ανέβασες πίεση, που θέλεις να ουρλιάξεις ή που νιώθεις πως όλα είναι μάταια, πρέπει να βγεις να περπατήσεις στη φύση. Η φύση είναι εξαιρετικά σημαντική για τη ζωή μας. Μια βόλτα ανάμεσα στα δέντρα, ένας περίπατος στο βουνό, λίγη ώρα μπροστά στη θάλασσα. Είμαστε φτιαγμένοι για να βρισκόμαστε όσο γίνεται περισσότερο κοντά στη φύση κι εμείς κλεινόμαστε σε σπίτια, σε γραφεία, σε δουλειές, χωρίς να βρεθούμε πολλές φορές για μήνες ολόκληρους μακριά από το τσιμέντο, τα αυτοκίνητα και τον βρώμικο αέρα. 

Ιδίως κατά τους χειμερινούς μήνες που αισθάνομαι περισσότερο το κρύο (από τον μέσο άνθρωπο), πηγαίνω τρέχοντας από το σπίτι στη δουλειά κι από τη δουλειά στο σπίτι, μη και με αγγίξει το χάδι του αέρα και μου μαγαρίσει το δέρμα. Δε θα μιλήσω ΚΑΝ για την βιταμίνη D που υποτίθεται χρειάζεται τον ήλιο κι εμένα ο ήλιος έχει να με δει από τον Σεπτέμβρη που έκανα το τελευταίο μπάνιο στη θάλασσα! 

Ιδανικά θα πήγαινα για ένα περπάτημα καθημερινά, έστω μισή ώρα, ακόμη και μόνο στο πάρκο μας (που όσο να πεις το πάρκο της εξωτικής Κατερίνης είναι κάπως αξιόλογο). Πολύ καλό θα ήταν επίσης να πηγαίναμε κάπου κάπου μια εκδρομή στο βουνό, να περπατούσαμε κι εκεί, κάτι που ξέρω πως θα έκανε καλό στον χάζμπαντ που το αγαπάει το βουνό πολύ.

6. Να περιορίσω τη σύνδεση και να είμαι παρούσα

Τα social είναι στην κορυφή των χρονοφάγων μέσων, που μπορεί να μου αρέσουν και να με χαλαρώνουν, ωστόσο βρίσκω εξαιρετικά σημαντικό το να κρατάω σε πιο μέτριους ρυθμούς τη χρήση τους, με πιο βασικό το να αποφεύγω το άσκοπο σκρολάρισμα. Είτε ρυθμίζοντάς τα να μου υπενθυμίζουν κάθε τόσο το χρόνο που κατανάλωσα, είτε απενεργοποιώντας τις ειδοποιήσεις, είτε κάνοντας το πάρα πολύ σημαντικό social media detox

Το πιο βασικό όφελος από αυτό, τη μια φορά που το έκανα, πέρα από όλο τον επιπλέον χρόνο που δεν ήξερα πως είχα, ήταν το ότι πήρα ανάσα από τις διαφημίσεις και ενίοτε τον τρόπο ζωής κάποιων influencer, πράγματα που μας γεμίζουν με πάρα πολλές κουραστικές πληροφορίες που δε χρειαζόμαστε. Που μας μπερδεύουν. Που μας προκαλούν άγχος, αποπροσανατολισμό και πίεση. Ειλικρινά σου λέω πως πήρα ανάσα και ηρέμησα. 

Θα ήθελα να βρω τον τρόπο εκείνο που θα δουλέψει για μένα, θα είναι πιο συχνά social media detox; θα καταφέρω απλά να μην μπαίνω τόσο πολύ από μόνη μου; Το ψάχνω...

7. Να μην ξοδεύω χωρίς σκέψη

Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που αγαπούν τα ψώνια. Είμαι αυτή που αν τη ρωτήσεις ποια από τις δύο μπλούζες να πάρεις, θα σου απαντήσει "και τις δύο". Έχω πολύ γεμάτες ντουλάπες, πολύ γεμάτα ράφια, πολύ λίγα λεφτά στην άκρη (νομίζω τώρα που σου γράφω αυτές τις γραμμές έχω στην άκρη 20€ και 20 λεπτά...). Θέλεις οι διαφημίσεις που σου προανέφερα; Θέλεις πως βρίσκω χαρά όταν δεν είμαι καλά στο να ψωνίζω; Παρά το ότι ξέρω πως το κενό που προσπαθώ να γεμίσω με όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι υλικό, κι όταν είμαι πιο θλιμμένη ή με ελέγχουν λίγο παραπάνω οι ορμόνες μου βρίσκω διέξοδο στα ψώνια, ωστόσο αισθάνομαι την ανάγκη να το αλλάξω αυτό.

Όχι να μην ψωνίζω τίποτα απολύτως, έχω πει και παλιότερα πως αυτό δεν το βρίσκω σωστό, όταν τα χρήματά μου πηγαίνουν αποκλειστικά σε λογαριασμούς ή σουπερμάρκετ αισθάνομαι μια ματαιότητα, μια υποβόσκουσα κατάθλιψη! Απλά να ξοδεύω σωστά! Να μην αγοράσω άλλο ένα μαύρο παντελόνι επειδή μου το πέταξε μια διαφήμιση και μου είπε πως η τιμή του είναι καταπληκτική. Γιατί έχω μαύρο παντελόνι. Όχι μόνο ένα μαύρο παντελόνι. Να μην πάρω άλλα δέκα βιβλία... καλά οκέι, μεταξύ μας, αυτό μια μου βγαίνει μια δε μου βγαίνει! Να σκεφτώ πριν πατήσω "αγορά" αν αυτό που παίρνω τώρα το έχω ήδη και αν πράγματι μου χρειάζεται. Να αγοράζω πιο πολύ εμπειρίες παρά πράγματα, για παράδειγμα ένα ταξίδι. Να παίρνω πιο εύκολα κάτι για κάποιον άλλο, παρά για μένα.

8. Μερικά slow living hobbies
(για να διαλέξεις)

Πρώτο και καλύτερο, αυτό που ήδη κάνεις κι ο λόγος που το κάνεις είναι γιατί σου αρέσει αυτός ο πιο αργός τρόπος ζωής: το διάβασμα! Διάβασε αργά, ήρεμα, μη βιάζεσαι ποτέ να διαβάσεις περισσότερο για να προλάβεις όσους έχουν άλλους αναγνωστικούς ρυθμούς και σε αγχώνουν (στο instagram, για παράδειγμα). Υπάρχουν και οι αργοί αναγνώστες και είναι μια χαρά το να διαβάζεις μικρότερα βιβλία ή να κρατάει περισσότερο καιρό το βιβλίο σου.

Η μουσική, που μπορεί να συνδυαστεί με το διάβασμα, αν δε σε ενοχλεί, αν είναι ήρεμη και χωρίς λόγια, μου αρέσει να βάζω απαλή μουσική όταν διαβάζω. Αν όχι, βάλε μουσική και απόλαυσέ την για κάποιες στιγμές, χωρίς να κάνεις τίποτα άλλο. Απλά ακούγοντας μουσική.

Η ζωγραφική. Είναι ΤΟΣΟ χαλαρωτικό χόμπι είτε το να ζωγραφίσεις είτε απλά να χρωματίζεις, η αυτοσυγκέντρωση σε κάτι δημιουργικό κάνει κάποιου είδους θεραπεία στο μέσα μας.

Το περπάτημα ή η γιόγκα, γιατί φυσικά και αποδέχομαι τη γυμναστική στα πλαίσια του slow living, αλλά για τα δικά μου δεδομένα πρέπει αυτή η γυμναστική να είναι απλή, εύκολη και χαλαρωτική. Δεν είμαι καθόλου του έντονου και του πιεστικού. Μα ΚΑΘΟΛΟΥ!!


Το μαγείρεμα, που το εντάσσω κι αυτό στην κατηγορία "κάνε κάτι δημιουργικό", ακόμη κι αν είμαι λίγο σκράπας σε ό,τι το αφορά. Αν το αποτέλεσμα ιδίως είναι καλό, πιστεύω πως κάνει πολύ καλό στην ψυχή, ίσως όχι τόσο καλό στα ψωμάκια, αλλά μια ζωή ζούμε. Ας φάμε!

Η κηπουρική, από τα πιο αγαπημένα μου, κι ας έχω χάσει πολλά φυτοπαιδιά στα χρόνια που ασχολούμαι με αυτό το χόμπι, είναι πολύ πολύ χαλαρωτικό και όμορφο να ασχολείσαι με φυτά, με τη φύση, με το χώμα τους, να τα βλέπεις να γεμίζουν λουλούδια, να ζωντανεύουν. Απαραίτητα να συνδυαστεί με την παρατήρηση και τη συμπερίληψη περισσότερων αισθήσεων αντί για την απλή φροντίδα. Και για να το πάω ακόμη παραπέρα, κάτι που τριγυρίζει στο μυαλό μου πολύ, είναι πως θα ήθελα να βάλω και λαχανικά, αν γίνεται, σε γλάστρα (εφόσον δεν έχω τη δυνατότητα για κάτι παραπάνω) και να ασχοληθώ και με αυτό το σκέλος της κηπουρικής!

Το πλέξιμο, άλλο ένα δημιουργικό χόμπι που είναι φοβερά χαλαρωτικό, άπαξ και μάθεις να δουλεύεις τις βελόνες. Κι αν το εξελίξεις μπορείς να φτιάξεις και πολύ όμορφα πράγματα για σένα ή για να δωρίσεις. Νομίζω πως θα ήμουν καλή σε αυτό και θα είχα την απαραίτητη υπομονή. Ίσως μια μέρα το πιάσω... (μαζί με όλα τα υπόλοιπα γιαγιαδίστικα που με εκφράζουν ΑΠΟΛΥΤΑ!)

Τα παζλ, που κάναμε παιδιά; Που κάνει ΣΙΓΟΥΡΑ και τώρα κάποιος φίλος ή φίλη σου; Αν έχεις χρόνια ολόκληρα να κάνεις ένα παζλ, ξανασκέψου το και πάνε πάρε ένα τώρα. Θα σου αρέσει πάρα πολύ, θα σε χαλαρώσει, θα βοηθήσει το μυαλό σου να ξεκουραστεί ενώ θα ψάχνει να βρει τη λύση. Κι αν στο τέλος σου αρέσει το αποτέλεσμα μπορείς να το κρεμάσεις και στον τοίχο σου.

Τα σταυρόλεξα, που τα έχω μια αγάπη αν και τα έχω συνδυάσει με κάμπινγκ και καλοκαίρι, είναι άλλο ένα χόμπι για να ξεκουράσεις αλλά και να ακονίσεις το μυαλό σου. Μόνο που μου φέρνουν τρομερή υπνηλία αν κάνω πολλά και πολύ συχνά.. δε ξέρω αν το παθαίνεις κι εσύ.

Η φωτογραφία, που μπορεί να είναι συνεπακόλουθο της παρατήρησης, βρίσκω τις φωτογραφίες σε υπερπληθώρα γύρω μας, ενώ σε μεγάλο βαθμό είναι και ανούσιες (βάζω και τις δικές μου μέσα), αν και είναι ένα βήμα να μιλήσεις πολλές φορές για κάτι (για παράδειγμα για ένα βιβλίο που διάβασες, στο instagram), όμως ΠΟΣΟ πιο όμορφες εκείνες που έχουν πράγματι κάτι να πουν. Πιστεύω πως αν εξασκήσει κανείς την παρατηρητικότητα, σε συνδυασμό με μια καλή κάμερα (που δεν έχει το δικό μου κινητό, δυστυχώς) μπορεί να βγάλει πολύ όμορφες φωτογραφίες. 

Εδώ σταματώ να σου μιλάω για τον Αργό Τρόπο Ζωής που αγαπώ και που θέλω να βυθιστώ μέσα του ως τον πάτο, όποιος κι αν είναι αυτός για μένα, που για τον καθένα είναι σίγουρα διαφορετικός. Θέλω να προκαλέσω μάλιστα τον εαυτό μου για τον επόμενο μήνα, τον μήνα Φεβρουάριο, ώστε να το πετύχω περισσότερο και γι' αυτό σου βάζω εδώ το challenge που ετοίμασα, αν θέλεις να εμπνευστείς κι εσύ και να δοκιμάσεις να κόψεις λίγο ταχύτητα και να πάρεις μια ανάσα.

 
*Όλες οι φωτογραφίες (εκτός από μια δύο) είναι από το pinterest

2 σχόλια