Όλα τα βιβλία που διάβασα μέσα στο 2023:
Οι μεγάλοι τέσσερις, της Αγκάθα Κρίστι (4/5)
Το πρώτο βιβλίο της χρονιάς, δώρο από τον Χάρη, τον Secret Santa μου για τα Χριστούγεννα του '22 από τη ΛΑΚ, σε στυλ Σέρλοκ Χολμς που ακριβώς αυτό ήθελα, με διαρκή δράση και ύφος short stories. Πάρα πολύ καλό!
Ο μάγος της γαιοθάλασσας, της Ούρσουλα Λε Γκεν (3/5)
Άλλο ένα δώρο, από τη Νάσια αυτό, υπέροχη η γραφή της Λε Γκεν, αγάπησα την αφήγηση, κανένα νόημα δε βρήκα στην ιστορία όμως, καμία ουσιώδη εξέλιξη και κάπως απογοητεύτηκα. Η Λε Γκεν δεν είναι για μένα (ή εγώ για τη Λε Γκεν)
Διάβασε εδώ μια απογοήτευση ακόμη για το βιβλίο της Λε Γκεν
Ο ωκεανός στο τέλος του δρόμου, του Νιλ Γκέιμαν (4,5/5)
Υπέροχος Γκέιμαν και πάλι, ίσως ήθελα περισσότερη ιστορία, αλλά είναι αυτό που είναι. Όταν το διάβασα πραγματικά χρειαζόμουν έναν αγαπημένο συγγραφέα.
Αίμα από ασήμι, της Αγγελίνας Παπαδημητρίου (4/5)
Εξαιρετικό πρώτο βιβλίο μιας ιστορίας σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο από αυτά που έχουμε συνηθίσει, πέρασα πολύ καλά όσο το διάβαζα, η γραφή είναι πολύ προσεγμένη και η δουλειά που έχει γίνει τίμια.
Διάβασε περισσότερα για το βιβλίο με την αστρική προβολή
Μάνσφηλντ Παρκ, της Τζέιν Όστεν (5/5)
Το τελευταίο από τα μεγάλα έργα της Όστεν για μένα, μου άρεσε πάρα πολύ γιατί εντέλει μου αρέσει ό,τι κι αν έχει γράψει η Όστεν, συμπάθησα τη Φάνη και όλη την οικογένεια του Μάνσφηλντ και βρίσκω την ιστορία εξαιρετική για άλλη μια φορά.
Διάβασε εδώ πάρα πολλά πράγματα γι' αυτό το βιβλίο και τις κακές μεταφορές του
Οι φύλακες της μαγείας, του Κρις Ρίντελ (4/5)
Καλό παραμυθάκι ενός εικονογράφου που αγαπώ, λίγο σκοτεινό, με ωραία φαντασία, με περιγραφές που νομίζεις πως τις βλέπεις μπροστά σου να ζωγραφίζονται από μια αόρατη πένα. Εξαιρετική και η εικονογράφηση.
Οι ψηλοκάραβοι, της Γεωργίας Γαλανοπούλου (1,5/5)
Μια ιστορία που θέλει να μας μιλήσει για την αξία των ηλικιωμένων στη ζωή μας. Βαρέθηκα.
Πανέξυπνα πλάσματα, της Σέλμπι Βαν Πελτ (3/5)
Το πρώτο μου ακουστικό βιβλίο, για το οποίο ακούγονταν πολλά, αλλά δεν ήταν εντέλει τόσο καλό, αφού το μόνο ενδιαφέρον ήταν πως υπήρχε ένα χταπόδι που μιλούσε. Χωρίς αυτό ήταν μια ιστορία για την απώλεια, thank you, next!
Διάβασε εδώ λίγο πιο καλά λόγια για το βιβλίο με το χταπόδι
Ήμασταν ψεύτες, της Έμιλι Λόκχαρτ (5/5)
Εξαιρετικό βιβλίο, όχι αυτό που περίμενα (όταν έκανα υποθέσεις για την πλοκή του) αλλά εξίσου αξιόλογο. Ωραία γραφή, φανταστική ιστορία, εντελώς καλοκαιρινό, από τα καλύτερα της χρονιάς!
Η άλλη Χιονάτη, της Τζένιφερ Ντόνελι (5/5)
Βιβλίο που διαβάστηκε μέσα σε ελάχιστες μέρες, από τα χέρια μιας από παλιά αγαπημένης, δεν το περίμενα ούτε καν τόσο καλό, χρειάζομαι περισσότερο! Ακόμα το θυμάμαι! Μπράβο!
Διάβασε εδώ άλλη μια κριτική για την άλλη Χιονάτη
Πάρε ανάσα, του Δημήτρη Σίμου (4/5)
Πολύ καλό αστυνομικό βιβλίο, μου άρεσε η θεματολογία του, είχε αγωνία, είχε ανατροπές, ήταν ατμοσφαιρικό, λίγο στο τέλος το παρατράβηξε θεωρώ, αλλά σε γενικές γραμμές μου άρεσε.
Οι εύθυμοι άντρες, του Στίβενσον (3/5)
Δίνω αστέρια σε συγγραφείς που αγαπώ ως συγγραφείς; Μάλλον ναι. Κάτω του μετρίου αυτό το βιβλίο.. δε γίνεται τίποτα απλά η γραφή του Στίβενσον είναι ωραία.
Αρσέν Λουπέν, του Μορίς Λεμπλάν (4/5)
Υπέροχη πρώτη γνωριμία με τον Γάλλο τζέντλεμαν-λωποδύτη που ήθελα πολύ να διαβάσω και τώρα θέλω περισσότερο γιατί ήταν πολύ καλό! Ίσως πιο καλό κι έξυπνο απ' ότι περίμενα.
Η Έλενορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά, της Γκέιλ Χάνεϊμαν (5/5)
Από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς, η ιστορία της Έλενορ, χωρίς μεγάλα λόγια και πολλή φασαρία, ένα βιβλίο που άνετα ξεχωρίζει για τα όμορφα δείγματα ανθρώπων που προβάλλει. Θα μπορούσα να δώσω στον Ρέιμοντ το βραβείο του καλύτερου χάρτινου ανθρώπου της χρονιάς!
Διάβασε εδώ την κριτική του βιβλίου με την Έλενορ
The Screaming Staircase, του Τζόναθαν Στράουντ (5/5)
Πρώτο βιβλίο από τα πέντε, εξαιρετική αφήγηση του Στράουντ, έτσι που να νιώθω απολύτως άνετα, υπέροχη ατμόσφαιρα (που ε, οκεϊ, φυσικά δε με τρόμαξε), ιστορία με φαντάσματα! Από τα καλύτερα της χρονιάς, αν και δεν περίμενα κάτι λιγότερο!
Σχολομαντείο 1, της Ναόμι Νόβικ (4,5/5)
Υπέροχο πρώτο μέρος τριλογίας, γνωριμία με την Νόβικ που είναι μια συγγραφέας που μου ταιριάζει πολύ, φανταστική συνανάγνωση με τη Σοφία και την Ηρώ που μου έδωσε μια ώθηση για περισσότερο διάβασμα (εεε ίσως όχι με τους εξαντλητικούς ρυθμούς των 80+ σελίδων την ημέρα...χεχ..)
The very secret society of irregular witches, της Sangu Mandada (4/5)
Κιούτικη ιστορία με μάγισσες, cosy fantasy βιβλίο όχι ιδιαίτερα μεγάλο, ήρεμο, με τίμιο λοβ στόρι, ίσως δεν τρέχει και με ταχύτητα αστραπής, αλλά διαβάζεται πάρα πολύ ευχάριστα. Αγαπάς όλους τους ήρωες!
Σχολομαντείο 2, της Ναόμι Νόβικ (4,5/5)
Που αν δεν ήμουν τόσο άρρωστη θα είχε διαβαστεί άνετα και το τρίτο με τα κορίτσια. Μπορεί να μην έχει τη δράση του πρώτου, έχει όμως σημαντική εξέλιξη χαρακτήρων και το τέλος σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Παραπολυκαλή σειρά!
Μαθήματα χημείας, της Μπόνι Γκάρμους (1,5/5)
Απογοητευτικό άκρως εκνευριστικό βιβλίο, ίσως το χειρότερο της χρονιάς, όπου οι καλοί είναι οι επιστήμονες, οι γυναίκες όμως μόνο, και οι κακοί είναι οι χριστιανοί. Α και κάτι άλλα ακραία για να μας πείσει η συγγραφέας πως είναι φεμινίστρια.
Το βιβλιοπωλείο των Χριστουγέννων, της Τζένι Κόλγκαν (5/5)
Από τα ομορφότερα χριστουγεννιάτικα βιβλία που διάβασα ποτέ, Εδιμβούργο, βιβλία, σοκολάτα, οικογένεια, χιόνι, μέχρι και λίγη μαγεία, σαν χριστουγεννιάτικη ρομαντική κομεντί.
Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμύγδαλου, της Καμίλα Λάγκμπεργκ (1/5)
Πολύ κακή απόφαση να γνωρίσω την Λάγκμπεργκ μέσα από αυτή την άκρως χιονισμένη νουβέλα της, όπου γίνεται ένας φόνος κάπου όπου όλοι έχουν αποκλειστεί. Ήθελε να γίνει Κρίστι αυτό το βιβλίο αλλά όχι απλά δεν τα κατάφερε... Ευτυχώς ήταν μικρό και δε μετάνιωσα το χρόνο που του αφιέρωσα.
Ο ασημένιος θρόνος, του Κ.Σ.Λιούις (3/5)
Το έκτο βιβλίο της σειράς της Νάρνια, που σε γενικές γραμμές κάπως βαρέθηκα, ίσως δεν είχε αυτά τα στοιχεία του κλασσικού παραμυθιού που με κέρδισαν στο πρώτο για παράδειγμα της σειράς, τον Ανιψιό του Μάγου (δε μιλάω για το πιο γνωστό με τη ντουλάπα, εκείνο είναι τοπ και με απόσταση από όλα τα υπόλοιπα!). Μπορεί το 3αράκια να είναι επιεικές...
Βιβλία που άρχισα και δεν τελείωσα ακόμα:
Η εποχή των θρύλων, του Γρηγόρη Δημακόπουλου
Που το ξεκίνησα τον Οκτώβρη αλλά κάπως με μελαγχόλησε; Φταίει που ήρθε ο κανονισμένος καιρός του Σχολομαντείου λίγο πιο γρήγορα; Το έχω εν αναμονή..
The whispering skull, του Τζόναθαν Στράουντ
Το δεύτερο της σειράς Lockwood & Co που αισθάνομαι πως είναι παραμελημένο και δεν του αξίζει, γιατί μου φάνηκε ΑΚΟΜΑ καλύτερο από το πρώτο.
Άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία, της Έμιλι Χένρι
Που δε γινόταν και κάτι, το διάβαζα παράλληλα με πολλά, δεν διάβαζαν ΠΟΤΕ στην παραλία, δεν κατάλαβα καθόλου γιατί έχει αυτό τον τίτλο. Θα επιστρέψω κάποια στιγμή, το παράτησα το καλοκαίρι.
Μπρίτζερτον 1, της Τζούλια Κουίν
Επίσης το παράτησα το καλοκαίρι, βέβαια, αυτό είναι και πάρα πολύ κακό. Εδώ κι αν δε γίνεται τίποτα. Αν έχεις την εντύπωση πως θα δεις κάτι αντάξιο της σειράς πλανιέσαι πλάνιν οικτρά! Ούτε καν ο δούκας δεν είναι μαύρος, που θα είχε κάποιο ενδιαφέρον. Δε νομίζω πως θα το συνεχίσω και ποτέ, και λυπάμαι γιατί η σειρά είναι ΟΝΤΩΣ από τις αγαπημένες μου (αναρωτιέμαι πραγματικά από πού κι ως πού έγινε μεταφορά το βιβλίο αυτό το τίποτα...)
Η χαμένη κόρη, της Έλενα Φερράντε
Τη Φερράντε την αγαπώ, αυτό το βιβλίο της δε κατάλαβα γιατί ήταν τόσο πολύ μέτριο. Ωραία η αφήγηση και μύριζε καλοκαίρι, αλλά η κεντρική ηρωίδα αντιπαθητική ως το κόκαλο, δεν είναι εύκολο να διαβάζεις τις σκέψεις της. Ωστόσο θα επιστρέψω δεν το αφήνω εντελώς.
Η φλόγα της Ελεγκάντι, της Χριστίνας Ψύλλα
Άλλο ένα θύμα του φετινού καλοκαιριού, ενώ έτρεχε και το διάβαζα χωρίς σταματημό όποτε το έπιανα, είχα παράλληλα πάρα πολλά μέτωπα ανοιχτά μέχρι που τα έκλεισα όλα για όλα, μαζί κι αυτό. Θα το τελειώσω, όμως, και θα διαβάσω και τα επόμενά της.
Φτερά κι ερείπια, της Σάρα Τζ.Μάας
Το διάβασα λίγο, κι ύστερα λίγο ακόμα, το διαβάζω σε ηλεκτρονική μορφή και δε ξέρω αν αυτό φταίει ή απλά η Μάας δεν είναι για μένα. Με έχει κουράσει που δε γίνεται τίποτα, με έχει κουράσει που κάνουν όλο προπονήσεις και το βιβλίο είναι 800+ σελίδες, με έχει κουράσει η αίσθηση πως και η ίδια η συγγραφέας δε ξέρει τι στο καλό να κάνει με την ιστορία της (κι έχω μάθει ένα σπόιλερ πάρα πολύ κακό, αλλά θα περιμένω να το δω μέσα στην ιστορία για να είμαι πιο αντικειμενική). Το σέρνω μαζί μου 2 χρόνια τουλάχιστον αυτό το βιβλίο!
Το κλαμπ των Χριστουγέννων, της Μπέκα Φρίμαν
Το άκουγα σε ακουστικό μέσα στις γιορτές το έφτασα ως τη μέση. Με εκνεύρισαν πολύ οι ήρωες (ίσως πέρα από έναν), τους βρίσκω άκρως τοξικούς, δεν έχει καμία σχέση με Φιλαράκια ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, έχω ακούσει πως το τέλος είναι πολύ ουάου, αλλά και πως το τέλος είναι το μόνο που αξίζει και δεν πρόκειται να φτάσω ως εκεί, λυπάμαι.
Βιβλία που ξεκίνησα στο 2023 και τελείωσα το 2024:
Τέταρτη πτέρυγα, της Ρεμπέκα Γιάρος (5/5)
Άλλο ένα που ξεκίνησε τον Νοέμβρη και σταμάτησε λόγο Σχολομαντείου (του δεύτερου αυτή τη φορά) κι ύστερα ήρθε ο Δεκέμβρης που διάβαζα μόνο χριστουγεννιάτικα. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ βιβλίο! Το τελείωσα τον Ιανουάριο μέσα σε ελάχιστο χρόνο, είναι βιβλίο που δε σε αφήνει να το αφήσεις και περιμένω με αγωνία το επόμενο που θα βγει τέλη Φεβρουαρίου, μάλλον.
Μια μέρα τον Δεκέμβρη, της Τζόσι Σίλβερ (4/5)
Ένα βιβλίο που διάβασα από τα μέσα του Δεκέμβρη ως τις αρχές του Ιανουαρίου, μου άρεσε πάρα πολύ, ήταν ευκολοδιάβαστο, μου άρεσε ΠΑΡΑ το ότι είναι λοβ στόρι και στο τέλος κάπως όχι πολύ ρεαλιστικό, αλλά δεν πειράζει. Ήταν ένα υπέροχο ανάγνωσμα.
Αυτά ήταν τα βιβλία της περασμένης χρονιάς, τα καλύτερα, τα χειρότερα, τα μισοδιαβασμένα και τα παρατημένα. Αισθάνομαι πως η νέα χρονιά έχει μπει πιο δυναμικά αναγνωστικά και πως θα έχω ακόμη περισσότερα να σου πω του χρόνου!
Εσένα ποιο ήταν το καλύτερο και ποιο το χειρότερο βιβλίο που διάβασες τη χρονιά που μας πέρασε;
 μα φ...){kind=link}
0 σχόλια