Αίμα από ασήμι, της Αγγελίνας Παπαδημητρίου

Το πρώτο έβερ βιβλίο με αστρική προβολή στα ελληνικά, που δεν είναι "εγκυκλοπαιδικής φύσης" αλλά μυθιστόρημα φαντασίας, ένα βιβλίο γραμμένο από μια απόφοιτο της ελληνικής φιλολογίας και επιμελήτρια, στοιχεία που φαίνονται ξεκάθαρα στη γραφή της. Βρίσκω τους φιλόλογους πάντα εξαιρετικούς συγγραφείς, ελπίζω αυτό να μην αποκλείει εμάς τους υπόλοιπους, βέβαια, από την ελπίδα να γράψουμε κάτι αξιόλογο κι ας μην έχουμε αυτές τις γνώσεις (θα μου πεις γι' αυτό υπάρχουν οι επιμελητές! Σωστά!)

Τι είναι η αστρική προβολή;

Είναι η δυνατότητα να αφήνεις πίσω το σώμα σου και ως ψυχή πλέον να ταξιδεύεις όπου θέλεις. Με το σώμα σου συνδέεσαι με μια κλωστή σαν ομφάλιο λώρο σκέψου, που όσο απομακρύνεσαι από το σώμα σου τόσο πιο λεπτή γίνεται. Θεωρητικά μπορείς να το πετύχεις αν είσαι σε μια κατάσταση ζεν διαλογισμού πάρα πολύ προχωρημένη, εστιάζοντας σε αυτό που θέλεις να πετύχεις, δηλαδή να χωρίσεις την ψυχή από το σώμα σου. Πάρα πολύ θεωρητικά όλο αυτό, γιατί με την ίδια λογική θα μπορούσες να κουνήσεις και αυτό το μολύβι που βρίσκεται πάνω στο γραφείο απλά με το μυαλό σου! 

Όλα αυτά εγώ τα έχω διαβάσει σε μια φανταστική εγκυκλοπαίδεια του υπερφυσικού της θείας Άννας, που δεν ξέρω αν το είχε σκεφτεί ποτέ πως εκεί που την είχε στο σπίτι της γιαγιάς Φίφης μπορεί να την έπαιρναν τα ανίψια της και να προσπαθούσαν μετά ξαπλωμένα στο τραπέζι της τραπεζαρίας να κάνουν αστρική προβολή (λογικά όχι όλα τα ανίψια της!). Πέρα από το λιγότερο συναρπαστικό βιβλίο με την αστρική προβολή, η σειρά είχε και κάμποσα με στοιχειωμένα σπίτια, σεάνς και λοιπά "τρομακτικά" που εξίταραν απείρως τη γοτθική μου πλευρά (εεε, είδες τι ωραία το έθεσα για να μην πω πως μάλλον ήμουν λίγο μυστήρια έφηβη τελικά!!)

Συνεπώς δεν περίμενα με τίποτα, τώρα που μεγάλωσα (*σικ*) πως ξέρει και κάποιος άλλος για την αστρική προβολή και μάλιστα έχτισε και ολόκληρο κόσμο πάνω της (Αγγελίνα, είχες κι εσύ αυτή την εγκυκλοπαίδεια;). Βρίσκω τον αρχικό τίτλο του βιβλίου "Άργυρος Χορδή" απείρως πιο πετυχημένο, αντιλαμβάνομαι πως δεν πολυκαταλαβαίνει ο άλλος πως πρόκειται για αστρική προβολή, αλλά ούτε με το "Αίμα από ασήμι" θα το σκεφτεί κάποιος που δε γνωρίζει... Άσε που αρχικά νόμιζα πως είναι ιστορία με βρικόλακες... Ωστόσο, ναι, η λέξη "αίμα" έχει βαρύτητα.

Τι μου άρεσε σε αυτό το βιβλίο;

Αρχικά η γραφή, είναι εξαιρετική, ποιοτική, επαγγελματική (η προκατειλημμένη μου πλευρά δεν περιμένει τόσο καλή γραφή σε πρώτο βιβλίο συγγραφέα), το βιβλίο ρέει εύκολα, σε παίρνει μαζί του σε αυτό τον κόσμο που είναι καλά χτισμένος χωρίς ασάφειες όσο είναι δυνατόν, η Ναντίν δε με εκνεύρισε όπως συνηθίζουν να κάνουν οι γυναικείοι χαρακτήρες στα βιβλία μου (εσωτερικευμένος μισογυνισμός Αλίκης, εδώ!), σκεφτόταν και έπραττε στο μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου όπως ακριβώς θα έκανα κι εγώ, με μια έμφαση στο "σκεφτόταν". Το βιβλίο είναι γεμάτο με άπειρες αναφορές στην ποπ κουλτούρα που εγώ τουλάχιστον έπιασα, οι ήρωες είναι καλογραμμένοι, δε μου φάνηκαν μονόπλευροι και μου άρεσε που πολλοί κράτησαν το μυστήριό τους και δεν ξέρουμε πολλά γι' αυτούς. 

Τι δε μου άρεσε και τόσο;

Έχω πάντα ένα θέμα με τον κόσμο που φαντάζομαι, έχω θέμα και με τον κόσμο που ζω (λέω ας πούμε πως δε θα μπορούσα να ζω σε ένα μέρος που δεν έχει 300 ημέρες το χρόνο ήλιο). Στο αστρικό πεδίο ζουν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, με φως που υπάρχει μαζεμένο στην Ακαδημία, οκεϊ, αλλά παρόλο το φως μέσα στο οποίο ζουν, ένιωθα διαρκώς πως όλο αυτό βρίσκεται μέσα σε σκοτάδι. Δε θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί (επίσης ένιωθα πως η Ναντίν είναι παγιδευμένη, δε θα ήθελα ούτε εκεί να ζω) κι εγώ, όπως έχω ξαναπεί, αν δε θέλω εγώ προσωπικά να ζω στο μέρος που εκτυλίσσεται η ιστορία κάπως παίρνω απόσταση. Ενώ είναι γραμμένο εξαιρετικά καλά και υπάρχει μια προκαθορισμένη ροή, σε συνδυασμό με το ότι δε θα ήθελα να βρίσκομαι στην Ακαδημία, μου φάνηκε πως ήταν αργό. Αν γινόταν περισσότερες ανατροπές και εξελίξεις ίσως δεν το καταλάβαινα. Τέλος έχει μια συγκεκριμένη σκηνή που προσπαθώ να τη δεχτώ, αλλά δεν τα καταφέρνω.. Δεν μπορώ να σου πω περί τίνος πρόκειται για να μη σου κάνω σπόιλερ. Αν το έχεις διαβάσει έλα να το συζητήσουμε να μου πεις εσύ τι πιστεύεις (αναφέρομαι σε αυτόν που την κυνηγάει προς το τέλος του βιβλίου).

Το βιβλίο είναι το πρώτο μέρος τριλογίας, τελειώνει σε σημείο που θα ήθελες να έχεις τη συνέχεια για να δεις τι θα γίνει παρακάτω. Χρειάζεται σίγουρα να εξηγήσει πολλά ακόμη και για τον κόσμο που ως τώρα τον έχουμε γνωρίσει μόνο από την πλευρά της Ακαδημίας και απ' ότι φαίνεται δεν είναι μόνο αυτός, ή όπως θα έλεγε η κυρία Κρίστι, ένας τύπος δεν είναι αστυνομικός επειδή είπε πως είναι αστυνομικός! Βρίσκω λίγο αφελή την Ναντίν που εμπιστεύεται τόσο τυφλά άτομα που δεν γνώριζε από πριν, περιμένω να δούμε πολλές ανατροπές στη συνέχεια, άσε που το ζευγάρι της ιστορίας δε το βλέπω να καταλήγει μαζί (ελπίζω κάποια στιγμή κάποιος να πεθάνει ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ!!)

Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι μια πολύ καλή ιστορία και θα στηρίξεις συγγραφείς του φανταστικού από τη χώρα μας, γιατί κόβω το χέρι μου δεν έχεις διαβάσει κάτι παρόμοιο, κι ας είναι αναμενόμενες κάποιες εξελίξεις, γιατί είναι ένα καλό βιβλίο.

Tropes που θα βρεις στο βιβλίο: Παράλληλοι κόσμοι, ο Εκλεκτός (ή κάτι τέτοιο), Δαίμονες, Found Family, πρωτοπρόσωπη αφήγηση, Μαγικό σχολείο.

Βαθμολογία μου: 4,5 στα 5 (περίπου τόσο έχει και στο goodreads)