Ο Μάγος της Γαιοθάλασσας, της Ούρσουλα Λε Γκεν (Γαιοθάλασσα #1)

Είναι αναμφίβολα από τα must read στο είδος της φαντασίας, είναι από τα κλασσικά και πάνω απ' όλα είναι Λε Γκεν. Εγώ, που λες, είχα πάντα την εντύπωση στο πίσω μέρος του μυαλού μου, πως η Λε Γκεν δε μου ταιριάζει. Αλλά δε μπορεί, είναι μέσα στα είδη που αγαπώ τα βιβλία της, ήταν η ίδια μια προσωπικότητα που θαυμάζω κι όμως.. ήταν κάπου εκεί πίσω πίσω αυτή η αίσθηση και δεν έλεγε ποτέ να φύγει: η Ούρσουλα Λε Γκεν δε μου ταιριάζει. 

Φυσικά, δε μπορείς σε καμία περίπτωση να πάρεις μια τέτοια απόφαση αβάσιμα, χωρίς να έχεις δώσει ούτε μισή ευκαιρία στον συγγραφέα κι εγώ άδικη δεν είμαι! Μάλιστα ο Μάγος της Γαιοθάλασσας που υποτίθεται πως θυμίζει Χάρι Πότερ, θα πρέπει να είναι ιδανικό ανάγνωσμα, σωστά; Βέβαια δε θυμίζει καθόλου Χάρι Πότερ, θυμίζει λίγο τον Μέρλιν και την εποχή του. Και είναι πράγματι ιδανικό ανάγνωσμα, συγκριτικά πάντα με ό,τι άλλο μπορεί να έχει γράψει (η επιστημονική φαντασία είναι από τα λιγότερο αγαπημένα μου είδη, δε θα την δοκιμάσω αν τουλάχιστον δεν είμαι απόλυτα σίγουρη για τον συγγραφέα γιατί θα ήταν μια καταδικασμένη πράξη!). 

Το βιβλίο αυτό αφηγείται (με κάποια απόσταση) τις περιπέτειες του νεαρού μάγου Γκεντ (που κάπως αλλιώς τον λένε στην αρχή μα δεν το συγκράτησα) καθώς ανακαλύπτει το εξαιρετικό του ταλέντο στη μαγεία και έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Γκεντ είναι νέος, έχει δύναμη και παίρνει μια και μόνη λάθος απόφαση. Η λάθος απόφασή του αυτή θα τον κυνηγάει στο υπόλοιπο βιβλίο κι έπειτα θα την κυνηγάει αυτός και... αυτό. Αυτή είναι όλη η ιστορία. 

Wizard of Earthsea - The Gebbeth art print by Carol Phenix

Ωστόσο ως ιστορία κι επειδή είμαι μαθημένη εντελώς αλλιώς, κουράστηκα, δεν τραβούσε (και είναι τόσο μικρό!) δεν δέθηκα με τους ήρωες, δε συμπάθησα ιδιαιτέρως τον κεντρικό μας ήρωα, δεν είχε καμία πλοκή. Αναγνωρίζω εκατό τα εκατό την ποιότητά της, η γραφή της είναι φανταστική. Αναγνωρίζω την αργοπορία της εποχής της, τις περιγραφές, τις θάλασσες, τον μαγικό κόσμο που είναι μεν αλλά δεν είναι κιόλας τόσο σαφής. Μου άρεσε που υπήρχε πολύ η σημασία του ονόματος σε αυτό τον κόσμο, μου αρέσει όταν στους μαγικούς κόσμους έχει σημασία το όνομά σου και δεν πρέπει να το δώσεις. Όμως το μόνο που γίνεται σε όλο το βιβλίο είναι πως κάτι τον κυνηγάει κι έπειτα το κυνηγάει αυτός. Αυτό! Δεν είναι σπόιλερ, δε μπορώ να σου κάνω σπόιλερ για ένα βιβλίο που δεν έχει κάποια πλοκή. Τι να σου πω; Δεν με ένοιαζε καν τι θα απογίνει αυτός ο Γκεντ! Ίσως να με έχει χαλάσει η πιο σύγχρονη λογοτεχνία και ίσως ο μόνος λόγος που απολαμβάνω ακόμη τον Τόλκιν είναι το γεγονός πως τον πρωτοδιάβασα έφηβη. Αν διάβαζα τότε την Λε Γκεν θα την αγαπούσα άραγε αλλιώς; Και θα υπήρχε αυτή η λίγο πιο σίγουρη πχια φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μου που λέει πως "ναι, η Ούρσουλα Λε Γκεν τελικά δε μου ταιριάζει"

Η τριλογία της Γαιοθάλασσας, γιατί είναι τριλογία, κυκλοφορεί από τον Αίολο. Το δεύτερο βιβλίο έχει τίτλο "Οι τάφοι του Άτουαν" (ακούγεται εντυπωσιακό, έτσι; δε νομίζω πως είναι) και το τρίτο "Η πιο μακρινή ακτή" με έναν δράκο στο εξώφυλλο (α, ναι, έχει και δράκους, αλλά κι εκεί δεν είδα αρκετή προσωπικότητα, δεν είναι Σμάουγκ δηλαδή που τον γνωρίζεις παραπολυκαλα!). Δε... δεν καταλαβαίνω τι άλλο μπορεί να σκέφτηκε η Λε Γκεν και γιατί... Και αναρωτιέμαι αν είναι όλα της τα έργα τόσο αδιάφορα.

Περίληψη: Ο Μάγος της Γαιοθάλασσας, το πρώτο βιβλίο του κύκλου της Γαιοθάλασσας, αφηγείται το πώς ο Κίρκος, ένα χωριατόπαιδο από το νησί του Γκοντ, έγινε Αρχιμάγιστρος και Άρχοντας των Δράκων, που τα ταξίδια και τα κατορθώματα του αποτέλεσαν το θέμα πολλών τραγουδιών και θρύλων.

Ο Κίρκος, όταν ανακαλύψει, παιδί ακόμα, την έφεσή του στη μαγεία, θα μαθητεύσει δίπλα στον μάγο Όγκιον και στη συνέχεια στην ξακουστή Σχολή των Μάγων του νησιού του Ροκ. Καθώς, όμως, καλλιεργεί τις ικανότητές του και ξεχωρίζει ανάμεσα στους συμμαθητές του, παρασυρμένος από ενθουσιασμό και αλαζονεία θα κάνει ένα τρομερό λάθος με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ο αγώνας για να επανορθώσει θα αποτελέσει τη δυσκολότερη μάχη που έδωσε ποτέ… (πραγματικά από την περίληψη σου φαίνεται πολύ πιο εντυπωσιακό απ' ότι πραγματικά είναι!)

Η Γαιοθάλασσα είναι ένας κόσμος με αμέτρητα νησιά, το καθένα με τον δικό του πολιτισμό. Εκεί λέγεται ότι κατοικούν τα αρχαιότερα και σοφότερα πλάσματα του κόσμου, οι δράκοι. (κι αυτό, αναφέρεται στο βιβλίο ελάχιστα!) Οι νησιωτικές αυτές κοινωνίες αποδέχονται τη μαγεία ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, ενώ καθετί έχει κι ένα μυστικό όνομα, που όποιος το γνωρίζει, έχει την εξουσία πάνω σε αυτό. (όλα στην περίληψη ακούγονται πολύ πιο μαζεμένα και εύκολα απ' ότι είναι στο βιβλίο!)

Ο φανταστικός κόσμος της Γαιοθάλασσας έχει συγκριθεί με τη Μέση-Γη του Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν και τη Νάρνια του Κ.Σ. Λιούις. Η δημιουργός του, η σπουδαία Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν, έγραψε πέντε μυθιστορήματα και σειρά διηγημάτων που εκτυλίσσονται στα νησιά του αρχιπελάγους και συγκαταλέγονται στα κλασικά έργα της φανταστικής λογοτεχνίας. (αυτό είναι γεγονός, πρέπει να το έχεις στο νου σου αν κάτσεις να το διαβάσεις, ότι είναι κλασσικό. Δεν έχει σε καμία περίπτωση την πλοκή και τις ανατροπές που περιμένεις από ένα σύγχρονο βιβλίο φαντασίας!)

Οι εκδόσεις Αίολος επανεκδίδουν στα ελληνικά τα βιβλία της Γαιοθάλασσας με την προσθήκη σε κάθε τόμο (δεν είναι τόμος, μην τρομάζεις, είναι βιβλία 250 σελίδων μαξ) επιλόγου από την ίδια τη συγγραφέα. (και μπορώ να σου πω ότι ήταν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του βιβλίου)

Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα ιδιαιτέρως, άργησε να με κερδίσει, με κράτησε λίγο και μετά με έχασε. Του βάζω 2,5 στα 5 γιατί αναγνωρίζω εννοείται την αξία του. Εννοείται πως είναι ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, ωστόσο μάλλον η Λε Γκεν δεν είναι για μένα. Δε με κέρδισε η γραφή της. Εσύ το έχεις διαβάσει;