"Ο Φιλαράκος" του Γκυ ντε Μωπασάν

Για τον μήνα Απρίλιο, τα μέλη της λέσχης του Τρελοκαπελά έκαναν ο καθένας από μερικές δικές του προτάσεις για ανάγνωση και τελικά καταλήξαμε στον Φιλαράκο του Γκυ ντε Μωπασάν, ένα κλασσικό βιβλίο, πιο γνωστό ως Bel-Ami, κι ένα βιβλίο που κι εγώ είχα ήδη και ανυπομονούσα να διαβάσω. Και δίκαια.


Τίτλος Πρωτότυπου: Bel-Ami
Συγγραφέας: Guy de Maupassant
Εκδόσεις: Καλέντης
ISBN: 9602191007
Σελ: 424

Ο Μωπασάν γράφει υπέροχα, δεν βαρέθηκα στιγμή. Σκιαγραφεί με επιδεξιότητα την υψηλή κοινωνία του Παρισιού, εκεί προς το τέλος του 19ου αιώνα, και σατιρίζει κάθε τύπο ανθρώπου που μπορεί να ανήκει σε αυτούς τους κύκλους. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Ζωρζ Ντιρουά, ξεκινάει φτωχός και ασήμαντος για να ανέλθει σιγά σιγά όσο πιο ψηλά γίνεται, χρησιμοποιώντας ψέματα και πονηριές, αλλά κυρίως την ακαταμάχητη γοητεία που ασκεί στις γυναίκες. Ένας ήρωας που καθόλου δεν γίνεται συμπαθής στον αναγνώστη, αλλά και που δεν μπορεί να αφήσει το βιβλίο αν δεν δει πού θα καταλήξει.

Παράλληλα ο Μωπασάν, που κι ο ίδιος μεγάλωσε και έζησε ανάμεσα στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, περνάει διακριτικά κάποιες απόψεις του σχετικά με τη θρησκεία και το θάνατο, είτε μέσα από τις σκέψεις του κεντρικού ήρωα, είτε μέσω άλλων προσώπων που στην ουσία δεν παίζουν κάποιο ρόλο στην ιστορία, αλλά κάνουν σαν γκεστ την εμφάνισή τους εδώ κι εκεί. Αυτό που περισσότερο με έβαλε σε σκέψεις προσωπικά με αυτό το βιβλίο, είναι πόση βρωμιά κρύβουν τα φαινομενικά τέλεια πρόσωπα που πολλές φορές θαυμάζουμε και ίσως και να θέλουμε ενδόμυχα να μοιάσουμε. Η γραφή του είναι εξαιρετική και θα διαβάσω σίγουρα περισσότερα δικά του βιβλία!


Μερικές απόψεις μελών της λέσχης του Τρελοκαπελά για το βιβλίο μας:

"Η ιστορία αρκετά κυνική και ρεαλιστική. Όλοι έχουν ανέρθει κοινωνικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ο Ντιρουά προσπαθεί να το κάνει μέσω των σχέσεων του με τις γυναίκες. Πολύ έξυπνος και πονηρός, πάντα βρίσκει τρόπο να εκμεταλλεύεται καταστάσεις. Εξαιρετικό βιβλίο και κυλά γρήγορα. Ο Μωπασάν είναι στη λίστα με τους συγγραφείς που θα ήθελα να μελετήσω επιπλέον."
Κατερίνα Τσίγκου

Φωτογραφία: Evi Ive


"Η αλήθεια είναι ότι κατά την ανάγνωση υπήρχε μια περίεργη εναλλαγή των συναισθημάτων μου για τον ίδιο ήρωα όσο και για τις επιλογές του. Τελικά νομίζω ότι ο Ζορζ εκπροσωπεί όλους εκείνους που προσπαθούνε να πετύχουν την φήμη, το χρήμα άλλα και την αγάπη. Από την άλλη οι ερωμένες του αντιπροσωπεύουν την γυναίκεια φύση σε όλο τους το μεγαλείο θα έλεγα. Μου άρεσε κυρίως ο τρόπος γραφής του Μωπασσάν (θα τον χαρακτήριζα κυνικό άλλα που και που ρομαντικό, δεν μπορώ να το προσδιορίσω :ρ) και μου μετέφερε άψογα την εικόνα μιας διεθφαρμένης, θλιβερής κοινωνίας που άκμαζε στο Παρίσι."
Evi Ive 

"Αν και στην αρχή δεν μου είχε αρέσει καθόλου μετά την μέση άρχισε να γίνεται πολύ καλύτερο. όχι κάτι το ιδιαίτερο, αν και μου άρεσε πολύ το πώς τόνισε την φαυλότητα της μπουρζουαζίας στην Γαλλία της Belle Epoque. Σχέσεις επίπλαστες, που έχουν ως μοναδικό σκοπό την απόκτηση χρήματος και με ανθρώπους εγωιστές που δεν αγαπούν, μα μόνο μισούν. Διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι και καταπιεσμένα αισθήματα ανθρώπων που αναλώνονται «εις τας δεξιώσεις» και παραμερίζουν την αγάπη και την αλληλεγγύη. Σε όλους αυτούς τα χώνει ο Μοπασάν, με ύφος κυνικό και αιχμηρό. Δυστυχώς μόνο οι τελευταίες 150 σελίδες άξιζαν πραγματικά για μένα."
Γιώργος Ζωγράφος 

Το βιβλίο πρόσφατα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, το 2012, με τον Robert Pattinson στον πρωταγωνιστικό ρόλο και πολλές διάσημες να τον ερωτεύονται.

Εσείς το έχετε διαβάσει; Έχετε διαβάσει κάτι άλλο του Μωπασάν; Πείτε μας στα σχόλια!

3 σχόλια

  1. Από Μοπασάν έχω διάβασει τις "Ιστορίες της Ημέρας και της Νύχτας" οι οποίες αποτελούνται από μικρά αυτοτελή διηγήματα. Ο Μοπασάν αρκετά αιχμηρός στο ύφος του, κυνικός και ειρωνικός. Μου άρεσαν αν και δεν τρελάθηκα κιόλας για να πω την αλήθεια.. Προτιμώ την ειρωνεία της Jane Austen και του Thackeray και γενικότερα το αγγλικό φλέγμα. Δεν μπορώ να πω ότι με έχει κερδίσει πολύ η γαλλική λογοτεχνία. Έχει κάποια καλά στοιχεία και κάποια κλασικά αριστουργηματικά βιβλία αναλλοίωτα στο χρόνο αλλά μέχρι εκεί. Προτιμώ χίλιες φορές την αγγλική λογοτεχνία.
    Δυστυχώς αυτό το βιβλίο δεν μπόρεσα να το διαβάσω αν και θα το ήθελα, λόγω έλλειψης χρόνου.. Πάντως το έχω στα προς ανάγνωση και όταν μπορέσω θα το διαβάσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι η αγγλική λογοτεχνία είναι ασυναγώνιστη, αλλά προσωπικά με κερδίζει πολύ η γαλλική (βέβαια, είναι και η δουλειά μου μπλεγμένη σε όλο αυτό, τι να σου κάνω!) και έχω ανακαλύψει μερικά από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία να έχουν γραφτεί από Γάλλους. Για παράδειγμα οι Άθλιοι, που είναι ένα από τα 2 σημαντικότερα βιβλία που έχω διαβάσει ως τώρα στη ζωή μου.

      Πράγματι, ο Μοπασάν είναι αρκετά αιχμηρός και ειρωνικός και μεταφέρει πολύ ευχάριστα όσα θέλει να πει για την εποχή του. Τον απόλαυσα και θα κοιτάξω και αυτό που διάβασες κάποια στιγμή, το έχω στη λίστα μου προς ανάγνωση ήδη :)

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος2/5/16 4:18 μ.μ.

    Εγω βρηκα ενδιαφεροντα καποια λιγα διηγηματα του Μοπασαν που διαβασα και τον εχω στα υποψη γενικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή