(4μιση λεπτά ανάγνωσης)
Αφού μιλήσαμε για τα δέντρα που ήδη υπάρχουν στην αυλή (τα φυτά της γιαγιάς Αλίκης) θα σε πάω σε ένα από αυτά που μια ωραία μέρα πέρυσι αποφάσισα να του αλλάξω λίγο το ντεκόρ γιατί γενικά δεν έχουμε γκαζόν, μόνο χώμα (κάπως νεκρό) και αγριόχορτα (κάπως εκνευριστικά) τριγύρω και γενικά η κατάσταση είναι κάπως θλιβερή. Είχα, λοιπόν, την ιδέα, να φτιάξω με όσο πιο οικονομικό τρόπο γινόταν ένα παρτέρι γύρω από τον ένα φοίνικα που είχε και μπόλικο χώρο.
Πώς κατασκευάστηκε:
Για να το επιτύχω αυτό, πήρα δύο ρολά από ξύλο (που λειτουργούν κανονικά ως χαμηλή περίφραξη) και έκανα έναν όσο το δυνατό πιο στρογγυλεμένο κύκλο γύρω γύρω από τον φοίνικα. Έπειτα γέμισα το παρτέρι με φρέσκο χώμα και φύτεψα λουλουδάκια. Όλα αυτά πέρυσι.
Γάτες με δολοφονικές διαθέσεις
Από την πρώτη στιγμή, ούτε μια μέρα δεν το άφησαν για την ακρίβεια, οι γάτες της γειτονιάς (ή μια γάτα, δεν έχω ιδέα, δεν είδα ποτέ τον υπαίτιο) αψηφώντας, φυσικά, την παρουσία του μεγάλου άσπρου σκύλου, άρχισαν να μου καταστρέφουν το παρτέρι (που, ω αρχαίοι Θεοί της Αιγύπτου, τι υπέροχη τεράστια τουαλέτα!). Έξαλλες (ή μήπως κατενθουσιασμένες;) πήγαιναν κι έσκαβαν το χώμα, ξήλωναν όλα τα λουλούδια και τα πετούσαν έξω από το παρτέρι. Η κατάσταση είχε ξεφύγει σε σημείο γιοφύρι της Άρτας: ολημερίς τα φύτευα το βράδυ ξηλωνόταν!
Δοκίμασα να ποτίσω με λεμόνι, έφερναν τα ψαράκια τους να τα βουτήξουν για νοστιμιά. Να βάλω ξυλάκια από σουβλάκια, καθάριζαν τα δόντια τους από ψαροκόκαλα. Τελικά πήρα πετρούλα λευκή διακοσμητική και γέμισα όλο το πάνω μέρος με δυο-τρεις στρώσεις και σώθηκα!! Οι γάτες τα παράτησαν και δεν ξανασχολήθηκαν με το παρτέρι. Άρα να την η λύση! Το τσουβαλάκι με την λευκή πέτρα έκανε γύρω στα 2 ευρώ.
Τα λουλούδια τα πρώτα
Πέρυσι ήθελα να κινηθώ σε κοκκινόλευκες αποχρώσεις, οπότε πήρα μολόχες, τσουκνίδες, δεντρολίβανα, εδαφοκαλυπτικό άλυσσο (πανεύκολο λένε όλοι, ψέματα είναι!) τέτοια πράγματα. Τα περισσότερα δεν άντεξαν την μερική αμέλεια και το ζεστό καλοκαίρι, και άλλα δεν άντεξαν την ασχολία μου μαζί τους (πφφφ!!) κάπου στα τέλη του καλοκαιριού φυσικά τα παράτησα στην τύχη τους..
Περσινό καλό μου δεντρολίβανο
Το μόνο που άντεξε την παραμέληση του χειμώνα της Αλίκης, ήταν το δεντρολίβανο. Διόρθωση: ένα από τα 3 δεντρολίβανα που είχα φυτέψει ολόγυρα από τον κορμό του φοίνικα. Όλα τα υπόλοιπα είχαν ξεραθεί, και η γενικότερη μορφή του παρτεριού φέτος προτού καταπιαστώ μαζί του ήταν αυτή:
Η μικρή άσπρη πέτρα, αν και είναι η αδιαμφισβήτητη λύση για τις γάτες, δεν είναι ότι καλύτερο όταν θέλεις να ξαναφτιάξεις το παρτέρι από την αρχή. Έπρεπε να βγει ΟΛΗ, να καθαριστεί, να ανακατευτεί το χώμα (που κάποιες πετρούλες κάπως είχαν βουτήξει μέσα μέσα) να καθαριστεί από χόρτα, περσινά ξεραμένα φυτά, ρίζες κλπ κι έπειτα να μπουν τα νέα λουλούδια και να ξαναμπεί η πέτρα από την αρχή (που λες και ξαφνικά ήταν λιγότερη).
Τα φετινά λουλούδια
Η πρώτη μορφή του φετινού παρτεριού, που θέλησα να είναι στις αποχρώσεις του λιλά (φέτος είμαι πολύ λιλά) ήταν αυτή:
Τα φυτά που μπήκαν ήταν:
- 3 λεβάντες (έχει επιζήσει μια, οι άλλες παραποτίστηκαν, δε θέλουν πολύ νεράκι οι λεβάντες)
- 2 μοβ μαστίχες (έχουν επιζήσει όλες αλλά λουλούδια δε βγάζει καμία)
- 1 αράχνη-σπαράγγι (δεν υπάρχει πιο εύκολο φυτό! Τέρμα ανεξάρτητο, σύνολο στην αυλή μου έχω 5!)
- 2 δεντρολίβανα
- 3 βασιλικούς με λεπτό φύλλο
- 3 μοβ καμπανούλες (δεν επέζησε καμιά)
- 1 γλάστρα λευκές μαργαρίτες (χειρότερη επιλογή έβερ!!)
Οι μαργαρίτες και οι μοβ καμπανούλες μας άφησαν νωρίς. ΠΟΛΥ νωρίς... Έτσι τη θέση τους πήραν πιο ανθεκτικά φυτά πάλι στις αποχρώσεις του μοβ: μια μολόχα μοβ μεγάλη, 2 χρονών, μια μικρή μοβ πολυανθούσα (που μας άφησε κι αυτή γιατί δεν την πότισα αρκετά μάλλον *ουπς*) και τα υπόλοιπα ό,τι άντεξε, δεν πρόσθεσα άλλα καινούργια γιατί οι βασιλικοί μεγάλωσαν πολύ, το δεντρολίβανο είναι κι αυτό μεγάλο, και η νέα μολόχα είναι μεγάλη οπότε έμειναν έτσι και είναι κουκλάκια!
Τα προβλήματα
- Το βασικότερο πρόβλημα στην αυλή μου γενικά είναι πως δεν έχω μια βρύση με νερό, έχω ένα λάστιχο που έρχεται από γύρω γύρω από το σπίτι (είναι 40-50 μέτρα μακρύ) ε και δεν μπορείς να το κουβαλάς στην άλλη άκρη, είναι και βαρύ, είναι και μπελάς, ζορίζομαι! Με το ποτιστήρι πρέπει να το ξαναγεμίσω 5-6 φορές, ε και όσο να πεις δεν θα τα κάνω όλα αυτά σε καθημερινή βάση (δε πιστεύω να με πέρασες για πολύ δραστήρια μετά από όλα αυτά που διάβασες;)
- Άλλο ένα θεματάκι είναι πως ο φοίνικας έχει κάτι σποράκια τα οποία φυσικά πέφτουν όλα μέσα στο παρτέρι και είναι Α Δ Υ Ν Α Τ Ο Ν να τα καθαρίσεις, οπότε ζεις μ' αυτό και λες πως έτσι το 'θελες, για το ντεκόρ!
- Τελευταίο πρόβλημα η γρια-Αγγελικούλα που όλο κάποια αρρώστια έχει και λίγο πιάνει και το παρτέρι και ό,τι έχει πέφτει πάνω στα φυτά του παρτεριού. Αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό, βέβαια, γιατί εκεί που πέφτει έχει την αράχνη κι έναν βασιλικό που δε νιώθουν.
Φαναράκια και διακόσμηση
Αυτά για το παρτέρι του φοίνικα. Θα χαρώ ειλικρινά αν πήρες ιδέες ή έστω σου άνοιξε η όρεξη για λίγη κηπουρική, δε θέλει ιδιαίτερο κόπο ένα τέτοιο παρτέρι αν έχεις αυλή, και με λίγα χρήματα μπορείς να φτιάξεις κάτι όμορφο.
Η επόμενη στάση θα είναι το Project Πίσω Αυλή, εκεί που περνάμε κυρίως το χρόνο μας όταν καθόμαστε έξω.
 Αφού μιλήσαμε για τα δέντρα που ήδη υπάρχουν στην αυλή ( τα φυτά της γιαγιάς Αλίκης ) θα σε πάω σε ένα από αυτά που ...){kind=link}
0 σχόλια