Κάποτε, όχι πολύ παλιά, δεν έβρισκες βιβλία επικής φαντασίας γραμμένα από Έλληνες συγγραφείς. Δεν ήταν καν εφικτό να εκδόσεις δικό σου βιβλίο αν δεν ήσουν ήδη αρκετά σημαντικός (ή άνω των 35, άκουσον άκουσον). Πλέον είναι όλα πιο απλά και προσβάσιμα, έτσι που με κάνει ώρες ώρες να αναρωτιέμαι, εγώ γιατί δεν ολοκληρώνω επιτέλους εκείνο το βιβλίο που έγραφα πριν ακόμα βγει το Game of Thrones και που παράτησα γιατί κάπως του έμοιαζε; Καμία σχέση δεν έχουν όλα αυτά με το θέμα μας, βέβαια.
Ο Λέορ είναι ένας άνθρωπος/ξωτικό, κάτι σαν το παιδί του Άραγκορν και της Άργουεν, αλλά με τη μορφή του γουίτσερ. Ο Λέορ έχει μια αποστολή, να σώσει την Λουτρήτσια από τα χέρια του κακού βασιλιά Κόρμερ που την κρατάει αιχμάλωτη στον πύργο του και που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Ξεκινάει λοιπόν μαζί με τον φίλο του, τον νάνο Άνσορ (σαν άλλοι Λέγκολας και Γκίμλι) μια περιπέτεια που έχει δράση ισάξια μ’ εκείνη του Χόμπιτ: ασταμάτητη και συνεχόμενη.
Θα αντιμετωπίσουν δαίμονες, δράκους, σατανικές μάγισσες, θα περάσουν από τη μια διάσταση στην άλλη, θα συναντήσουν εναέριους πειρατές, προφήτες, πολεμιστές, δασκάλους, θα τους προδώσουν ξανά και ξανά, θα κάνουν φίλους και θα φλυαρήσουν αρκετά.
Η ιστορία ρέει εύκολα, η γραφή είναι ευχάριστη και δεν κουράζει. Δε με ενόχλησαν προσωπικά οι συζητήσεις κατά τη διάρκεια των μαχών που όντως θυμίζουν manga, ίσως προτιμούσα τους ήρωες λίγο πιο σοβαρούς και λιγομίλητους περισσότερο ως στοιχείο του χαρακτήρα τους παρά γιατί δεν ήθελα να διαβάζω διαλόγους. Μέσα στο βιβλίο δε θα βρεις χάρτες, που έτσι κι αλλιώς ποιος κοιτάει τους χάρτες στα βιβλία του; (εγώ ποτέ) Θα βρεις όμως όμορφα σκίτσα και γενικότερα πολύ καλή δουλειά ως προς αυτό το κομμάτι.
Τι μου άρεσε: Το είδος, οι δράκοι, η ασταμάτητη δράση, οι μάχες ήταν καλές και το ξίφος του Λέορ τρελή μπαντασιά, η ιστορία είναι καλοφτιαγμένη και θυμίζει βιντεοπαιχνίδι (που πολεμάς μικρούς αντιπάλους μέχρι να φτάσεις στη μάνα)
Τι δε μου άρεσε: Είναι για λιγότερο έμπειρους αναγνώστες σίγουρα (ιδανικότατο για έφηβους!), ήθελα λίγο περισσότερο δράμα σε κάποιες περιπτώσεις εξέλιξης ηρώων.
Ο συγγραφέας, Δημήτρης Μαντζαβράκος, είναι πληροφορικάριος και στα βιβλία που έχει διαβάσει θα βρεις από Άρχοντα και Χάρι Πότερ μέχρι Τέρι Πράτσετ και Γουίτσερ. Όλα τα καλά και αγαπημένα και από τα οποία μπορείς πράγματι να δεις επιρροές στο πρώτο βιβλίο του. Η ιστορία τελειώνει σε σημείο που φαίνεται πως θα έχει συνέχεια, αν και το παρόν βιβλίο ολοκληρώνει την πορεία του ικανοποιητικά.
0 σχόλια