Με τα δύο πόδια πλέον στο 2022 και τις ελπίδες αναπτερωμένες (όπως πάντα) για μια καλύτερη χρονιά, σου έχω μια μικρή ανασκόπηση του μήνα που πέρασε που ήταν μήνας εορτών, δύσκολος μήνας με την υγεία στα κόκκινα, αλλά και όμορφος αφού ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα του μπέμπη Κ και τα δικά μας ως γονείς, σε καινούργιο σπίτι και τα λοιπά και τα λοιπά. Πάμε στα όμορφα λοιπόν, τα βιβλία, τα δώρα, τις ταινίες, τις σειρές και ό,τι ξεχώρισε αυτό τον τελευταίο μήνα μιας πολύ δύσκολης χρονιάς.
Αυτά ήταν τα βιβλία που πήρα για εμένα. Αγόρασα για δώρο το Later του Βασιλιά, που είδα πως μεταφράστηκε και στα ελληνικά και με ενδιαφέρει κι εμένα, όπως και το Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές της Κρίστι, που ευτυχώς έχω ήδη διαβάσει.
Λάβαμε πολλά πολλά δώρα τις φετινές γιορτές, τόσο για τον μπέμπη Κ όσο και για εμάς και το σπίτι μας, από φίλους, φίλες από μακριά, συγγενείς, κάναμε κι εμείς μικρά δωράκια ο ένας στον άλλο, πήραμε και πολλά χειροποίητα πραγματάκια πολύ πολύ όμορφα να σου πω την αλήθεια δε θυμάμαι ποτέ τόσο γεμάτο το δέντρο μας με δώρα όπως είναι φέτος.
Μια πολύ μπερδεμένη αναγνώστρια
Έχω ξεκινήσει ένα σκασμό βιβλία και είμαι ένα βήμα πριν με πιάσει πανικός γι' αυτό και δεν τελειώσω τελικά κανένα. Συνέχισα τις Μικρές Κυρίες που είχα σταματήσει πέρυσι (ή πρόπερσι;), έχω μισοδιαβάσει το Μαγικό Φίλτρο του Έντε, σχεδόν ολοκληρώσει το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι της Ρόουλινγκ και ίσα που έχω ξεκινήσει το Αγκάθια και Τριαντάφυλλα της Μάας. Δεν τελείωσα τίποτα ακόμα και συνολικά για το 2021 έχω σπάσει το ρεκόρ των 3ων βιβλίων, με καλύτερο το Charmed Life, όπως έχω ήδη πει πάμπολλες φορές.
And just like that, κάτι τελείωσε, κάτι συνέχισε, κάτι καινούργιο βγήκε..
Μια και ολοκληρώθηκε κι ο τελευταίος κύκλος του Casa de Papel καθίσαμε και είδαμε τα δύο τελευταία μέρη και τον ολοκληρώσαμε κι εμείς. Ήταν μια σειρά που ξεκίνησε πολύ καλά, πολύ δυνατά, από ένα σημείο και μετά όμως τη βλέπαμε θεωρώ για τους ήρωες που κάπως τους νιώθεις φίλους και λιγότερο για τον όλο χαμό τριγύρω που πχια κάπου χάνεται η μπάλα (ο Καθηγητής μέχρι που ήξερε πώς να ξεγεννήσει, κάπου λίγο έλεος!). Δε θα μου λείψει όμως η σειρά. Ξεκίνησα και το spinoff του Sex and the City, το And just like that, κι αυτό γιατί το Google μου έκανε σπόιλερ για το πρώτο πρώτο επεισόδιο. Μέχρι στιγμής, αν εξαιρέσεις το όλο feeling της Νέας Υόρκης, της πλούσιας ζωής τους και των εξωπραγματικών ρούχων τους, θα σου πω πως με έχει ξενερώσει και το πρώτο επεισόδιο και η απουσία της Σαμάνθα και η εξέλιξη των χαρακτήρων γενικότερα. Ωστόσο θα το δω, εννοείται, γιατί δε μου το επιτρέπει ο ψυχαναγκασμός μου να κάνω διαφορετικά. Φυσικά και είδα και τη 2η σεζόν της Έμιλυ στο Παρίσι, που ενώ από τη μια σκεφτόμουν πόσο μεγάλη μπούρδα είναι τελικά, από την άλλη απολάμβανα όλο αυτό τον ήλιο τον γαλλικό, τα υπέροχα διαμερίσματα τους, τα αστεία ρούχα τους και φυσικά όταν τελείωνε η πάνμικρη δεύτερη σεζόν ένιωθα ήδη πως θέλω κι άλλο κι άλλο κι άλλο Έμιλυ στο Παρίσι!! Ευτυχώς βγήκε χθες (1η Ιανουαρίου) η 3η σεζόν Hookup Plan και γεμίζει άμεσα το γαλλικό κενό. Από χριστουγεννιάτικα είδα κι εγώ το Dash and Lily που ναι μεν καλό, εύκολο και γρήγορο, ζέχνει νετφλιξιά ή είναι απλά για άλλες ηλικίες. Μου άρεσε όσο μιλούσαν μέσω του τετραδίου. Δε με έπεισαν όταν βρέθηκαν από κοντά. Συνέχισα και το Downton αλλά το σταμάτησα τελικά και θα το συνεχίσω μετά τις γιορτές. Είδα και το πρώτο επεισόδιο του Άνθρωποι με άγχος που μου φαίνεται απολύτως ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, πρόκειται για τη μεταφορά του βιβλίου του Fredrik Backman.
Όταν το The Holiday έπαθε ημέρα της μαρμότας
Η πολύ πολύ παλιά που είδα, που είχα στη λίστα μου υπερβολικά πολύ καιρό και την είδα καθαρά γιατί είχα ανάγκη από λίγο Μπιλ Μάρεϊ αυτά τα Χριστούγεννα αλλά πουθενά δεν πετύχαινα το Scrooged, ήταν η Μέρα της Μαρμότας που ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν αν και σε πιάνει μια φρίκη με το αν ζεις κι εσύ το ίδιο στην καθημερινότητά σου. Ξαναείδα περίπου 3 φορές το The Holiday, μία από επιλογή στο Netflix, μία που το έπαιζε κάπου στην τηλεόραση και το έβλεπε ο χάζμπαντ κι άλλη μία που έπαιζε και πάλι (θεωρώ στο ίδιο κανάλι) και το άφησα να παίζει στο μπακγκράουντ. Όσες φορές κι αν το δεις είναι πάντα φανταστικό. Τη μέρα που είδα το Holiday (την πρώτη φορά) ήταν μάλλον από τις δύσκολες μέρες ψυχολογικά, οπότε είπα να ξαναδώ άλλη μια ταινία από τα πολύ παλιά, που είχα στα σκαριά καιρό, το Frighteners, "Κυνηγός φαντασμάτων" στα ελληνικά, που μικρή με τρόμαζε φοβερά. Τώρα δε θα σου πω αν με τρομάζει ακόμα, κάτσε δες το και θα καταλάβεις! Ένα κυριακάτικο πρωινό είδαμε με τον χάζμπαντ το Last Christmas που είχα ξαναδεί αλλά είναι γλυκιά ταινία και ξαναβλέπεται άνετα. Σε καινούργιες ταινίες, είδα το Αγόρι που το έλεγαν Χριστούγεννα και ήταν φανταστικό (πρέπει τώρα να διαβάσω Matt Haig άμεσα), το A Castle for Christmas με την Brooke Shields που ήταν πολύ μέτριο και νετλφιξιά ως το κόκαλο, το μόνο καλό του ήταν τα Χριστούγεννα, η ατμόσφαιρα και το κάστρο. Είδα τέλος και το Holidate που αν και ταινία του Netflix επίσης, ήταν απροσδόκητα καλό και διασκεδαστικό.
Οι μυστικοί μου αγιοβασίληδες και τα δώρα τους
Δύο βιβλία για τον μπέμπη K
(και μερικά ακόμα)
Το ένα το πήρα γιατί μου φάνηκε αστείο, το δεύτερο ήταν δωράκι (που όμως είχα βάλει κι εγώ στο μάτι, αλλά με πρόλαβαν). Είναι βέβαια πολύ μικρούλης ακόμα και μπορεί την ώρα που κοιτάει μια σελίδα με χρώματα να του τραβήξει την προσοχή το χέρι μου ξερωγω, αλλά θέλω να μαθαίνει από νωρίς το βιβλίο, τη μορφή του και όλα όσα προσφέρει. Εγώ από την πλευρά μου ξεφυλλίζω κάθε μήνα το βιβλίο "Τι να περιμένεις τον πρώτο χρόνο του μωρού σου", αν και δεν είναι το ίδιο εποικοδομητικό όσο ήταν το "Τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος".
Τρουφάκια Oreo (συνταγή)
Μια και άρεσαν σε όσους τα δώρισα φέτος, λέω να σου αφήσω εδώ την πολύ εύκολη συνταγή από τα τρουφάκια μου με Oreo για να τα δοκιμάσεις κι εσύ.
Υλικά:
- 400γρ Oreo (υπάρχει και έτοιμο σακουλάκι με τρίμματα Oreo που ενδεχομένως βολεύει ακόμα περισσότερο)
- 1 συσκευασία Philadelphia ή κάποιο παρόμοιο τυρί κρέμα
- 3 μπάρες κουβερτούρας
- 1 κυπελλάκι μίνι Oreos (για τη διακόσμηση)
Εκτέλλεση:
Σπάμε τα μπισκότα στο Multi και τα ανακατεύουμε με το τυρί κρέμα (εμένα μου αρέσει να μην είναι εντελώς σπασμένα). Αφήνουμε στο ψυγείο για μισή ώρα. Λιώνουμε την κουβερτούρα ή σε μπεν μαρί ή στο μικροκυμάτων, κάνουμε τη γέμισή μας μικρά μπαλάκια (επειδή βγαίνουν πολύ γλυκά τους πηγαίνει να είναι μικρότερα) και τα βουτάμε στη λιωμένη κουβερτούρα να κολυμπήσουν καλά καλά. Όσο η κουβερτούρα είναι ακόμα ζεστή σπάμε στη μέση ένα μίνι Oreo και βάζουμε από μισό πάνω σε κάθε τρουφάκι (βολεύει για να πιάνουμε κιόλας το γλυκό μας). Βάζουμε εκ νέου στο ψυγείο για μια ώρα τουλάχιστον κι έτοιμα!
Καλή όρεξη!
Μίνι ανασκόπηση μιας πολύ busy χρονιάς
Το 2021 ήταν τόσο πολύ γεμάτο τώρα που το βλέπω απ' έξω, φοβερά δύσκολο, έφτασα στα όριά μου από ψυχολογικής άποψης, έφτασα στα όριά μου από σωματικής άποψης, πένθησα, παντρεύτηκα, μετακόμισα, έγινα μαμά, φοβήθηκα πάρα πολύ, χάρηκα, έκλαψα, έδωσα και πήρα αγκαλιές, έμαθα να μαγειρεύω σούπες (!), είδα πολλές σειρές και ταινίες, ανασυγκροτήθηκα, ίσως κόλλησα κόβιντ ίσως και όχι (ακόμα δεν έχουμε καταλάβει), ζωγράφισα, έκανα νέα όνειρα και έχω νέες ελπίδες, νέους στόχους, απομακρύνθηκα από αγαπημένα μου πρόσωπα (λόγω καραντινών) και γνώρισα υπέροχους ανθρώπους, ήταν μια θεότρελη χρονιά που ούτε που μπορώ να το διανοηθώ πώς την περάσαμε, μας έφερε όμως τη μεγαλύτερη ευλογία.
Ελπίζω και εύχομαι η νέα χρονιά να φέρει την υγεία που είναι τόσο πολύτιμη, την αγάπη που είναι απαραίτητη και την ειρήνη που μας έχει λείψει.
2 σχόλια
Καλή χρονιά, Αλίκη! Εύχομαι ακόμη πιο πολλά καλά πραγματάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά, Βάγια :)
Διαγραφή