Το book club της Reese και όλα τα βιβλία του (2019-2021)

Συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησα, το book club της Reese διάβασε πολλά και πολύ ενδιαφέροντα βιβλία τα δύο πρώτα χρόνια του, εξίσου ενδιαφέροντα και συναρπαστικά αυτά που διάβασε αμέσως μετά, τις πρώτες δύσκολες χρονιές του covid.

Βρες εδώ το πρώτο μέρος, με τα βιβλία του 2017-2018 καθώς και πληροφορίες για το book club το ίδιο και τις δράσεις του.

Τα βιβλία του 2019

"The library book" της Susan Orlean (το ήξερες ότι η βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης κάηκε το 1986 και μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε ούτε από ποιον ούτε γιατί; Η συγγραφέας αυτού του βιβλίου, που ψηφίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο του 2018 από τις New York Times, αλλά στα ελληνικά δεν έχει μεταφραστεί γιατί εμείς θα είχαμε τότε να μεταφράσουμε καμιά απόχρωση του γκρι ξερωγω, ερευνά την υπόθεση και υμνεί τα βιβλία, τις βιβλιοθήκες και τον ρόλο που παίζουν στις ζωές μας.)

"The proposal" της Jasmine Guillory (μέρος μιας σειράς βιβλίων με γενικό θέμα τον γάμο, το συγκεκριμένο δεν είναι και εντελώς αποτρεπτικό, αφορά μια άρνηση σε πρόταση γάμου μπροστά σε πάρα πολύ μεγάλο κοινό, σε ένα στάδιο, και πώς επηρέασε μετά τη ζωή της κεντρικής ηρωίδας. Εντάξει, δεν έχει κάποιο βαθύτερο νόημα, είναι απλά ένα χαλαρό και αστείο βιβλίο.)

"Daisy Jones & the six" της Τ.Τ.Ριντ (το άλλο βιβλίο της, "Οι επτά σύζυγοι της Έβελιν Χιούγκο" αφορά μια μεγάλη ηθοποιό του Χόλιγουντ, αυτό αφορά ένα συγκρότημα με όνομα τον τίτλο του βιβλίου, που έγινε πολύ διάσημο τη δεκαετία του 70 κι έπειτα μια μέρα πήρε την κάτω βόλτα. Γίνεται κι αυτό σειρά στο Prime MONO με πανέμορφους ηθοποιούς, με συμπαραγωγό τη Reese φυσικά και κάπως μου βγάζει μια νοσταλγία που θα ήθελα να διαβάσω. Ή και απλά να δω, μπορεί απλά να το δω.)

"The night tiger" της Yangsze Choo (σε εντελώς διαφορετικό κλίμα και εξαιρετικά ενδιαφέρον ως είδος, έχουμε ένα βιβλίο γεμάτο κινέζικους θρύλους, ένα κανονικό κινέζικο παραμύθι, που αν μεταφραστεί πιστεύω θα κερδίσει πολύ κοινό και στη χώρα μας... καλά μπορεί και όχι. Έχουμε μια κοπέλα που κατασκευάζει φορέματα και βρίσκει μια μέρα ένα κομμένο δάχτυλο, ναι, ένα δάχτυλο, και έναν μαθητευόμενο που πρέπει να βρει ένα κομμένο δάχτυλο μέσα σε 49 ημέρες. Υπάρχουν και κάτι μυστηριώδεις θάνατοι στην περιοχή και κυκλοφορεί μια φήμη για έναν άνθρωπο που μπορεί να μεταμορφωθεί σε τίγρη τη νύχτα. Εντάξει, με έχει κερδίσει μη σου πω να το διαβάσω και στα αγγλικά!)

"From scratch" της Tembi Locke (η Tembi Locke είναι αρκετά γνωστή Αμερικανή ηθοποιός που παράλληλα γράφει κιόλας. Το βιβλίο αυτό, που όταν το πρωτοείδα σκέφτηκα "βαριέμαι, πάμε παρακάτω" αφορά την πραγματική ιστορία της Tembi όταν γνώρισε τον καλό της, έναν Ιταλό από τη Σικελία που δεν την ήθελαν σε καμία περίπτωση οι δικοί του κι έφυγαν και μετά έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, μέχρι που αυτός αρρώστησε από καρκίνο και πέθανε κι αυτή πήγε στη Σικελία και τελικά την αγάπησαν και κάτι τέτοια. ΝΟΜΙΖΩ πως από εκεί και πέρα ξεκινάει η ιστορία και πως δε σου έχω κάνει σπόιλερ, αν και, μπορείς να κάνεις σπόιλερ για την πραγματική ζωή; Μπορεί και να το διάβαζα. Έχει γίνει ταινία στο Netflix, μόνο αντί της Σικελίας διαδραματίζεται στη Φλωρεντία.)

"Ο κάκτος" της Σάρα Χέιγουντ (άλλα κι άλλα δεν έχουν μεταφραστεί και μεταφράστηκε αυτό, βέβαια, ευχαριστώ να λέω που μεταφράζεται κι από κανένα και να μην είμαι αχάριστη. Η κεντρική του ηρωίδα τα έχει όλα όπως τα θέλει στα 45 της, όταν χάνει τη μητέρα της και βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο να γίνει η ίδια μητέρα. Με αποτρέπει η απώλεια γονιού, με ελκύει η μητρότητα, με βρίσκει γενικά αναποφάσιστη αυτό το βιβλίο.)

"Wisper network" της Chandler Baker (ιστορία που εμένα τουλάχιστον μου θύμισε πολύ το Big Little Lies, δε ξέρω αν αφορά κακοποίηση ή άλλου είδους παραβατική συμπεριφορά, πάντως όλη η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα γραφείο όπου το αφεντικό κάτι τις κάνει κι αυτές όλο ψιθυρίζουν μεταξύ τους και μετά κάτι γίνεται και μαθαίνονται πράγματα και γίνεται χαμός. Άνετα το βλέπω να γίνεται σειρά από τη Reese!)

"The last house guest" της Megan Miranda (ένα βιβλίο για τη γυναικεία φιλία, όπου η μια βρίσκεται νεκρή και η άλλη πιστεύει πως δεν είναι αυτοκτονία, όπως λέει η αστυνομία. Κλασσικό παιχνίδι, το έχουμε ξαναδεί. Όλα αυτά κάπου τοποθετημένα καλοκαίρι, οπότε αν ποτέ μεταφραστεί, μπορεί να διαβαστεί σε μια ξαπλώστρα. Δε μου φαίνεται τόσο ξεχωριστό πάντως..)

"Όσα κρατήσαμε κρυφά" της Lara Prescott (αυτό πάλι μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον, έχει δύο δακτυλογράφους ως κεντρικές ηρωίδες που προσπαθούν να εκδώσουν το βιβλίο ενός Ρώσου που εναντιώνεται στη χώρα του. Α ναι! Εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Κάποιος σχολίασε πως θυμίζει Mad Men και δε θα έλεγα όχι σε ένα ταξιδάκι σε εκείνα τα χρόνια.)

"Fair Play" της Eve Rodsky (βιβλίο αυτοβοήθειας που προτείνει τρόπους για να μοιράζεται το ζευγάρι το νοικοκυριό και όλες τις "αόρατες" υποχρεώσεις που έχει ένα σπίτι, ώστε το παιχνίδι να γίνεται "τίμιο". Απευθύνεται κυρίως σε ζευγάρια με παιδιά και ίσως είναι αρκετά μεγαλύτερο απ' ότι θα ήταν απαραίτητο. Διατίθενται και κάποιες κάρτες που μπορείς να κατεβάσεις από το site της για να μοιράσεις τις δουλειές με τον καλό σου και κάπου πήρε το μάτι μου και μια ταινία ή documentary. Δεν θα το διάβαζα.)

"The giver of stars" της Jojo Moyes (ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ! "Γιατί" με ρωτάς; Είναι κάπου στο Κεντάκι της Αμερικής στην εποχή της μεγάλης ύφεσης, όπου μια ομάδα γυναικών αναλαμβάνουν να μετακινούν βιβλία με άμαξα ή κάρο, με άλογο τελοσπάντων, ως μέρος της κινητής βιβλιοθήκης της Έλενορ Ρούσβελτ. Η συγγραφέας έχει γράψει το πασίγνωστο "Me before you" και τα σίκουέλ του, θεωρώ πως θα μεταφραστεί κι αυτό και θα το πάρω οπωσδήποτε όταν γίνει αυτό.)

"Conviction" της Mina Denise (η Άννα ζει μια φυσιολογική ζωή με τον άντρα της και τα δυο τους κορίτσια, ώσπου την παρατάει για την καλύτερή της φίλη και της παίρνει και τα παιδιά -σας παρακαλώ- κι αυτή πνίγει τον πόνο της ακούγοντας ένα true crime podcast, δικιά μου δηλαδή, ώσπου αναγνωρίζει το όνομα ενός θύματος και πιστεύει πως μόνο εκείνη γνωρίζει τι πραγματικά συνέβη. Πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή, θα το διαβάσω κι αυτό αν μεταφραστεί!)

Τα βιβλία του 2020

"Such a fun age" της Kiley Reid (να σου πω την αλήθεια δεν πολυκατάλαβα το ρεζουμέ, κατάλαβα πως έχει να κάνει με το ρατσισμό καθώς η μια ηρωίδα είναι μαύρη, και η fun age είναι μάλλον η ενήλικη ζωή. Γενικά πολύ καλά λόγια για το βιβλίο έχω διαβάσει, αν και μου φάνηκε κάπως περίπλοκο ή με μπέρδεψαν τα ονόματα αν είναι άντρας ή γυναίκα...)

"The scent keeper" της Erica Bauermeister (αυτό το όνομα ήταν πολύ δύσκολο να το γράψω! Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αρώματα και πώς αυτά σου φέρνουν στο μυαλό μνήμες από τα παλιά. Είναι αλήθεια πως η μύτη μας έχει την πιο δυνατή μνήμη, αυτό μάλλον ενέπνευσε την συγγραφέα με αυτό το πανδύσκολο επίθετο, που ούτε που μπορώ να φανταστώ πώς προφέρεται, να γράψει ένα βιβλίο για το πριν και το μετά, τον έρωτα, την απογοήτευση, την απώλεια, ό,τι φέρνει η ενηλικίωση κι ό,τι αφήνουμε πίσω μας. Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον, αλλά λίγο βαρύ.)

"The jetsetters" της Amanda Eyre Ward (η 70χρονη Σάρλοτ κερδίζει μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο, απ' ότι φαίνεται, και παίρνει μαζί και τα τρία παιδιά της με τα οποία έχει απομακρυνθεί και θέλει να διορθώσει τις σχέσεις τους. Ιδανικό σενάριο για γαλλική οικογενειακή κωμωδία, ίσως να είναι εξίσου καλό και ως βιβλίο.)

"Αδάμαστη" της Glennon Doyle (αυτό το βιβλίο με αυτό το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ εξώφυλλο, το έχω δει άπειρες φορές να φιγουράρει στο instagram, και δίκαια γιατί είναι πανέμορφο και άκρως φωτογραφίσημο. Φαίνεται όμως να έχει και πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενο, αφού πιάνει όλα εκείνα τα θέματα που σκέφτεται μια σύγχρονη γυναίκα, σίγουρα όχι μόνο εγώ, για το ποια πρέπει να είναι για να είναι ευτυχισμένη, ως εργαζόμενη, ως νοικοκυρά, ως μητέρα και ποια θα ήταν αν δεν της έλεγε η κοινωνία πώς "πρέπει" να είναι. Νομίζω πως μια μέρα θα το διαβάσω αυτό το βιβλίο.. Όταν μεγαλώσω λίγο ακόμα!)

"The henna artist" της Alka Joshi (η 17χρονη κεντρική ηρωίδα δραπετεύει από τον βίαιο γάμο της, γουααααατ, και πηγαίνει και γίνεται τατουατζού χένας, κάπου στα 50s στο Τζαϊπούρ της Ινδίας. Οι πελάτισσές της, όλες πλούσιες, τις λένε τα μυστικά τους και ζητάνε τις σοφές συμβουλές της, φαντάζομαι αφού έχει μεγαλώσει λίγο πάνω από τα 17! Ώσπου μια μέρα την ανακαλύπτει ο άντρας της. Μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον να γνωρίζω διαφορετικές κουλτούρες και αν μεταφραστεί ίσως του δώσω μια ευκαιρία.)

"Η λίστα" της Λούσι Φόλεϊ (εξαιρετικό "ποιος το κανε" αστυνομικό, όπου όλος ο καλός κόσμος πάει σε ένα νησί κάπου στην Ιρλανδία, να παρευρεθεί σε έναν γάμο και ξαφνικά μια σερβιτόρα ανακαλύπτει μάλλον ένα πτώμα. Τώρα, για ποιο λόγο αυτό -ή και οποιοδήποτε- βιβλίο αποφασίστηκε να έχει λευκό εξώφυλλο, πέρα από λόγους οικονομίας, με ξεπερνάει!)

"I'm still here: Black dignity in a world made for whiteness" της Austin Channing Brown (μικρό βιβλιαράκι-μάθημα για όποιον νομίζει πως πλέον δεν υπάρχει θέμα ρατσισμού με το χρώμα και την καταγωγή και πως υπάρχει ισότητα ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους στην Αμερική. Ίσως μεταφραστεί, μετά την ευαισθητοποίηση που ακολούθησε το Black Lives Matter ακόμα και στην χώρα μας.)

"Everything inside" της Edwidge Danticat (μάλλον η Reese ένιωθε πολύ την ανάγκη να υποστηρίξει το κίνημα, και είναι κι αυτή η επιλογή από μαύρο συγγραφέα, εδώ όμως επέλεξε μικρές ιστορίες, που βρίσκω ό,τι πρέπει κάπου κάπου σε ένα book club να χαλαρώνεις με διηγήματα, άλλωστε είναι και ένας καλός τρόπος να γνωρίσεις έναν συγγραφέα.)

"The last story of Mina Lee" της Nancy Yooyoun Kim (σε άλλο κλίμα, αλλά όχι για πολύ, η Reese επέλεξε μια κορεάτικη ιστορία για τον Σεπτέμβριο του '20, όπου η Μίνα, η μητέρα της Μάργκο μια μέρα πεθαίνει μυστηριωδώς. Ανακατεύοντας τα γεγονότα της ζωής της, η κόρη της θα ανακαλύψει πως δεν την ήξερε πραγματικά. Από κορεάτικη λογοτεχνία έχουμε ελάχιστες ελληνικές μεταφράσεις, έχουμε κυρίως μουσική να πάρουμε από την κουλτούρα τους, αντί για ό,τι άλλο.)

"His only wife" της Peace Adzo Medie (άλλη μια επιλογή εξαιτίας του κινήματος, που όμως εκτυλίσσεται στην Γκάνα στην Αφρική, όπου η κεντρική ηρωίδα είναι αναγκασμένη να παντρευτεί έναν πλούσιο επιχειρηματία για τον οποίο έχει επιλεχθεί για σύζυγος, από τη μια δε θέλει να το κάνει, από την άλλη σκέφτεται και τη φουκαριάρα τη μάνα της και εντάξει, μόνο και μόνο για την αφρικανική κουλτούρα θα το διάβαζα, ΑΝ μεταφραζόταν.)

"Γκρουπ" της Cristie Tate (η πραγματική ιστορία της συγγραφέως που μετά από συμβουλή του ψυχοθεραπευτή της πήρε μέρος σε ένα γκρουπάκι ομαδικής θεραπείας και πώς αυτό τη βοήθησε. Μου έφερε στο νου την ισπανική ταινία Toc Toc που πρέπει να δεις οπωσδήποτε, αν δηλαδή είναι έστω και λίγο χιουμοριστικό θα είναι ίδιο.)

"The Chicken sisters" της KJ Dell'Antonia (βιβλίο-τηλεοπτική κωμωδία, με δύο αδερφές που βρίσκονται σε αντίθετα μέτωπα σε μια μάχη φαγητού, για το ποιος κάνει το καλύτερο κοτόπουλο. Δε ξέρω τι σκεφτόταν όταν το επέλεξαν και πόσο καλό μπορεί πραγματικά να είναι αυτό το βιβλίο αλλά... οι αδερφές κοτόπουλα; Όντως;;;)

Τα βιβλία του 2021

"Το σανατόριο" της Σάρα Πιρς (αστυνομικό βιβλίο σε στυλ Ποντικοπαγίδας, όπου βρίσκουμε την κεντρική ηρωίδα, μια ντετέκτιβ, να πηγαίνει καλεσμένη του αποξενωμένου αδερφού της σε ένα πεντάστερο επιβλητικό ξενοδοχείο στις Ελβετικές Άλπεις που ήταν παλιά ένα επιβλητικό σανατόριο και τι άλλο να κάνεις ένα επιβλητικό σανατόριο σε απομονωμένη τοποθεσία που μπορεί άνετα να αποκλειστεί από τα χιόνια παρά ένα πεντάστερο ξενοδοχείο; Εκεί εξαφανίζεται η αρραβωνιαστικιά του αδερφού, πέφτει πολύ χιόνι και ποιος είναι ο δολοφόνος; Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι καλή ιδέα να υπάρχει και ντετέκτιβ καλεσμένος, σου χαλάει όλο το φόνο! Πάντως ίσως το διαβάσω. Αν πιάσουν βαριά κρύα ιδίως μετά τα Χριστούγεννα με ψήνει!)

"Infinite Country" της Patricia Engel (μια ιστορία σχετική με τη μετανάστευση, συγκεκριμένα αυτή που γίνεται από κεντρική-νότια Αμερική προς ΗΠΑ, εμπνευσμένη από την πραγματική εμπειρία της συγγραφέως, ένα βιβλίο με πολύ πόνο, ατέλειωτες δυσκολίες, απόσταση και όλα τα καλά. Αχ! Μου μαύρισε την ψυχή ήδη... η μετανάστευση είναι αγκάθι και όχι πάντα τόσο μακριά μας όσο νομίζουμε)

"Northern Spy" της Flynn Berry (κάτι εντελώς διαφορετικό για τους αναγνώστες της Reese, μια ιστορία σχετικά με τον ΙΡΑ=τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό και δύο αδερφές που ενώ είναι εντελώς αντίθετες με αυτές τις ιδεολογίες και τις τρομοκρατικές ενέργειες, ξαφνικά θα βρεθούν στο αντίθετο στρατόπεδο. Γενικά καλά σχόλια δε διάβασα στο goodreads γι' αυτό το βιβλίο, είτε για το θέμα του είτε για το ότι το βρήκαν βαρετό. Εγώ πάντως δε θα το διάβαζα..)

"Λίγο πριν χαθείς" της Λόρα Ντέιβ (φρεσκομεταφρασμένο από τον Ψυχογιό, αρχικά είπα μεχ, άλλο ένα που δε με ενδιαφέρει, μετά το έψαξα λίγο και τώρα είμαι φουλ ιντριγκαρισμένη! Η ιστορία ξεκινά όταν εξαφανίζεται ανεξήγητα ο άντρας της Χάνα αφήνοντάς της μόνο ένα σημείωμα όπου της ζητάει να προστατεύσει την κόρη του, με την οποία δεν τα πάει και πολύ καλά η κεντρική ηρωίδα. Οι δυο τους θα αρχίσουν να σκαλίζουν το παρελθόν, ενώ οι εξελίξεις γύρω από τον εξαφανισμένο σύζυγο και πατέρα τρέχουν και στο τέλος σίγουρα θα σώσει η μια την άλλη και θα αγαπηθούν. Φαντάζεσαι όμως να τελειώνει του στυλ "τελικά είχαν δίκιο που δε χώνευαν η μια την άλλη, τράβηξαν η καθεμιά το δρόμο της και δεν κοίταξαν πίσω τους ποτέ ξανά." θα ήταν πολύ παράδοξο!)

"Seven days in June" της Tia Williams (ένα βιβλίο που αφορά δύο αφροαμερικανούς συγγραφείς που κάπως ερωτεύονται, κάπως ανακατεύονται και μετά κάπως χάνονται αλλά θα ξαναβρεθούν και γενικά υπάρχει και κωμικό στοιχείο, και ερωτικό, εκτυλίσσεται στον κόσμο του βιβλίου, στο Μπρούκλιν, είναι ενδιαφέρον αν κάποιος αγαπάει τη Νέα Υόρκη και την όλη κουλτούρα εκεί. Εγώ κλασσικά βαριέμαι γιατί είναι λοβ στόρι στο βάθος)

"The Paper Palace" της Miranda Cowley Heller (το πέιπερ παλάς είναι ένα εξοχικό, γιατί η ηρωίδα μας είναι και άνετη και με καλό σύζυγο, αλλά πολλές φορές όταν όλα είναι έτσι όμορφα σε πιάνουν αυτοκαταστροφικές τάσεις, οπότε και τον απατάει με τον παιδικό της έρωτα, και το παλάτι της το χάρτινο αναφέρεται και στη ζωή της που μπορεί πολύ εύκολα να ανατραπεί και να τσαλακωθεί. Δεν είναι κακό, ωστόσο δε θα ήταν και πρώτη μου επιλογή)

"We were never here" της Andrea Bartz (ή αλλιώς όταν ανακαλύπτεις πως η κολλητή σου είναι λίγο δολοφόνος, δε μπορεί να ελέγξει τα νεύρα της, λίγο της ξεφεύγει το μαχαίρι εκεί που κόβει σαλάτα και κόβει το λαιμό του διπλανού της; Δεν ξέρω αν το αισθάνεσαι ήδη, αλλά δε σου φαίνεται πως όλα τα βιβλία της Ρις ως εδώ είναι πιθανά σενάρια σειρών-ταινιών;) 

"L.A.Weather" της Maria Amparo Escandon (ένα, απ' ότι λένε οι κριτικές, μάλλον βαρετό βιβλίο που τίποτα το συνταρακτικό δε συμβαίνει, πέρα από κάποιο γεγονός στην αρχή, οι ήρωες δεν φαίνεται να γίνονται ποτέ συμπαθείς, σε γενικές γραμμές είναι κοινωνικό και μπορεί ίσως να σωθεί μόνο αν το μεταφέρουν τηλεοπτικά και παίζουν κάποιοι αγαπημένοι ηθοποιοί. Από εμένα, και από πολλούς άλλους, είναι όχι.)

"Sankofa" της Chibundu Onuzo (Sankofa είναι ένα πτηνό, και φοβερός τίτλος βιβλίου κατά τη γνώμη μου! Η κεντρική ηρωίδα είναι σε μια ηλικία που έχει ξεπαιδέψει, έχει χωρίσει, έχει χάσει τη μητέρα της κι αποφασίζει να ψάξει το παρελθόν του πατέρα που ποτέ δε γνώρισε, για να ανακαλύψει πως είχε πολιτικοποιηθεί στα 70s στο Λονδίνο και πως σήμερα είναι δικτάτορας, παρακαλώ, σε κάποια μικρή περιοχή της Αφρικής. Έχει κωμικό στοιχείο, ευτυχώς, ταξίδι στην Αφρική που πάντα μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον, και υπέροχο εξώφυλλο, μπράβο! Σιγά μη μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά, όμως..) 

"The island of missing trees" της Elif Shafak (η συγγραφέας είναι από τις πιο γνωστές αν όχι η πιο γνωστή γυναίκα συγγραφέας στην Τουρκία, έχει καταγωγή από Αγγλία και Τουρκία και σε αυτό το βιβλίο της που δεν έχει μεταφραστεί, ακόμα, μας ταξιδεύει στην Κύπρο όπου ένας Ελληνοκύπριος ερωτεύεται μια Τουρκοκύπρια κάτω από μια συκιά ! μια συκιά που έχει δει πολλά ανά τα χρόνια ώσπου αποχωρίζονται και ταξιδεύουμε κάποια χρόνια μετά στο Λονδίνο, σε μια άλλη κοπέλα που έχει μάλλον καταγωγή κι αυτή από Κύπρο και προσπαθεί να κρατήσει κάποια αναμνηστικά από την πατρίδα της. Είναι λέει ένα βιβλίο γεμάτο από τον πολιτισμό, από την όμορφη γραφή της και από οικολογία. Ίσως έχει πάρει το μάτι σου το άλλο πολύ γνωστό βιβλίο της που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον Ψυχογιό, το "10 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα σ' αυτόν τον παράξενο κόσμο" που ήταν και υποψήφιο για το βραβείο Booker το 2019. Από μένα είναι ναι και τα δύο! Θέλω πολύ να τη διαβάσω την κυρία Σαφάκ!)

"Lucky" της Marissa Stapley (Lucky δηλαδή "τυχερή" είναι το όνομα της κεντρικής ηρωίδας αυτής της ιστορίας που είναι το ακριβώς αντίθετο, απολύτως γκαντέμω. Είναι γενικά μια απατεώνας, η οποία κερδίζει από ένα λαχείο κάτι εκατομμύρια, όμως για να τα πάρει θα πρέπει να αποκαλυφθεί και έπειτα να συλληφθεί, οπότε δεν μπορεί να τα πάρει. Και δεν είναι και Ελληνίδα, να βρει ένα παραθυράκι ώστε να τα πάρει, γιατί θα τα έπαιρνε και θα της έλεγαν και μπράβο, το ξέρω, το ξέρεις, όλοι το ξέρουν! Θα αναγκαστεί να έρθει κοντά στον αποξενωμένο πατέρα της και στον ακόμη μεγαλύτερο απατεώνα πρώην σύντροφό της. Το βλέπω άνετα σε σειρά/ταινία, δε ξέρω αν θα το διάβαζα, είναι άλλο ένα βιβλίο φτιαγμένο για σενάριο, θεωρρώ...)

Αυτά ήταν τα βιβλία από 2019 έως 2021, που φαίνεται πως σκιαγραφούν λίγο τα γεγονότα (το κίνημα black lives matter για παράδειγμα, όχι όμως την πανδημία, ευτυχώς θα πω) αλλά και την τάση να επιλέγει η Reese βιβλία που μπορούν να μεταφερθούν εύκολα, βιβλία που έχουν ένα μέσο όρο 3 στο goodreads και απ' ότι διάβασα και σου μεταφέρω τώρα ίσως όχι με απόλυτη ακρίβεια, το σύστημά της είναι να κάνει συμφωνία για τα δικαιώματα στη μεταφορά προτού καν επιλέξει ένα βιβλίο για το book club της, άρα τα παίρνει πιο φτηνά, είναι και βιβλία που όπως σου προείπα είναι ψιλομέτρια οπότε πιο φτηνά σίγουρα, έπειτα τα κάνει γνωστά μέσα από τη λέσχη της, την "καλύτερη λέσχη που έχει υπάρξει ποτέ" (μάρκετινγκ!), έπειτα βλέπει αν έχουν κοινό τελικά και ουσιαστικές προοπτικές, ώστε στη συνέχεια να επενδύσει στις μεταφορές τους και να γίνει ακόμα πιο πελούσια.

Κι εγώ κάθομαι στο γραφείο μου στην Κατερίνη και πουλάω παπούτσια που δεν είναι καν δικά μου! ΕΝΙΓΟΥΕΪ, πες μου ποια από τα παραπάνω βιβλία σου τράβηξαν την προσοχή και θα ήθελες να διαβάσεις; μήπως έχεις ήδη διαβάσει κάποιο; ποια θα ήθελες να δεις όταν και αν μεταφερθούν; Το είδες το "From Scratch" στο Netflix; και κυρίως πες μου, έχεις διαβάσει ποτέ βιβλίο από Αφρικανό συγγραφέα; Και αν ναι, ποιο;