Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, του Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν
Στην κατηγορία επική φαντασία, βρίσκεις αδιαμφισβήτητα την τριλογία που γράφτηκε γύρω στα '50 από έναν απίστευτο δημιουργό, με δικό του κόσμο (τη Μέση Γη), δικές του γλώσσες (δηλαδή... μόνο respect!), δική του μυθολογία (τσέκαρε το Σιλμαρίλλιον), ένα ολόκληρο σύμπαν με πάρα πολλές ιστορίες. Πέρα από την τριλογία που είναι η πιο ολοκληρωμένη, είναι η επιτομή της επικότητας και την ξέρουν και οι πέτρες, υπάρχουν ένα σωρό παρακλάδια όπως οι Ατέλειωτες Ιστορίες, αλλά και το εξίσου γνωστό και αγαπημένο Χόμπιτ.
Η τριλογία αφορά τον χόμπιτ Φρόντο που ξεκινάει με μια συντροφιά να πάει το μαγικό δαχτυλίδι στη Μόρντορ και να το ρίξει στο ηφαίστειο, εκεί όπου δημιουργήθηκε κι εκεί που μπορεί να καταστραφεί. Παράλληλα μαίνονται ένα σκασμό πόλεμοι με όλων των ειδών τα πλάσματα, έχεις μάγους, ξωτικά, νάνους, ορκ, ανθρώπους, φαντάσματα, αλλά και το ίδιο το δαχτυλίδι που δεν κάνει την αποστολή ιδιαίτερα εύκολη! Μόνο αγάπη και σεβασμό τρέφω για τη συγκεκριμένη ιστορία που τα έχει όλα, απλωμένα σε τρία απολαυστικά βιβλία που πέρα από το να διαβαστούν απλά, μπορείς να τα μελετήσεις κιόλας. Μπορείς ακόμη και να μάθεις την Quenya, τη γλώσσα των ξωτικών (τώρα μου ήρθε μια πάρα πολύ καλή ιδέα!! Αφορά τον μικρό Κωνσταντίνο! Αλλά εεεε πάμε παρακάτω!)
Βρες εδώ ό,τι υπάρχει στη Χώρα των Βιβλίων σχετικά με τη Μέση Γη.
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί εδώ βασίστηκαν οι περισσότερες ιστορίες επικής φαντασίας, γιατί είναι υπέροχα γραμμένο, έχει αυτό τον αέρα του κλασσικού, έχει υπέροχη φαντασία μιας άλλης εποχής, έχει φοβερά μηνύματα για τη φιλία, την ελπίδα, τη δύναμη και του πιο μικρού και ασήμαντου (ή πώς να μην υποτιμάς τον αντίπαλό σου ακόμα κι αν είναι μισό μέτρο με τριχωτά πόδια!)
Γιατί να το αποφύγεις; Αν σε κουράζουν οι πολλές περιγραφές δε θα περάσεις καλά με αυτά τα βιβλία. Είναι μεν επικά, αλλά ο Τόλκιν μπορεί να κάτσει να σου περιγράψει αναλυτικά ένα ολόκληρο δάσος φυλλαράκι φυλλαράκι, κάτι που αν δεν τον αγαπάς υπέρμετρα και αν έχεις συνηθίσει στην ασταμάτητη δράση θα σε κουράσει.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Το Χόμπιτ είναι το βιβλίο σου! Γιατί και Μέση Γη θα δεις, και τη γραφή του Τόλκιν θα γνωρίσεις, και δεν αναλώνεται σχεδόν καθόλου σε περιγραφές, και η δράση είναι ασταμάτητη και να σου πω την αλήθεια χρονολογικά ήρθε πριν τον Άρχοντα, οπότε το πιο σωστό είναι να αρχίσεις από εκεί.
Game of Thrones, του Τζ.Ρ.Ρ.Μάρτιν
Ο Μάρτιν είχε πει πως σκέφτηκε "όλα καλά με τον Άρχοντα, αλλά κανείς δε λέει για το παιδάκι ορκ που μένει ορφανό εξαιτίας του πολέμου" ...εεε κάτι τέτοιο τέλος πάντων! Εμπνεύστηκε, λοιπόν, από τον κόσμο της Μέσης Γης αλλά και τη Μεσαιωνική ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας (βασίλισσα Ελισάβετ η Α', Πόλεμος των Ρόδων και τρέχα γύρευε) κι έφτιαξε μια δική του σειρά βιβλίων με τον φοβερό κόσμο του Γουέστερος. Που πρακτικά, πουθενά δεν είσαι ασφαλής να ζεις, πόσο μάλλον αν έχεις και κάποιο αξίωμα ή είσαι διάδοχος του θρόνου! Ένας άκρως σκληρός και ρεαλιστικός φανταστικός κόσμος με βασίλεια, με μάγους, δράκους, προφητείες, παγωμένα ζόμπι, αιμομιξίες (καθόλου σπάνιο στην πραγματικότητα μεταξύ "γαλαζοαίματων" ανά τα χρόνια), όποιος συμπαθείς κάποια στιγμή πεθαίνει, αν συμπαθείς όντως κάποιον δηλαδή, ενώ κάθε κεφάλαιο αφορά διαφορετικό ήρωα και χρειάζεται τουλάχιστον ένα σημειωματάριο να έχεις από δίπλα για να μη χαθείς! Ο Μάρτιν έχει γράψει και άλλα βιβλία από το σύμπαν του Γουέστερος που είναι εκτός της κεντρικής ιστορίας, για ακόμη καλύτερη μελέτη και κατανόηση του κόσμου αυτού.
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι επική φαντασία για ενήλικες, λέει τα πράγματα πολύ ρεαλιστικά και καθόλου μα καθόλου παραμυθένια, γιατί είναι πολύ καλοχτισμένος επίσης αυτός ο κόσμος και θα απολαύσεις ανατροπές καλές και κακές που δε θα τις περιμένεις με τίποτα (ε, εκτός αν έχεις δει τη σειρά!).
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί είναι αρκετά σκληρό, ΑΡΚΕΤΑ σκληρό (εγώ, ας πούμε, δεν το θέλω τόσο σκληρό το βιβλίο μου), κυρίως γιατί ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η σειρά και δεν ξέρει κανείς αν θα ολοκληρωθεί ποτέ, νομίζω πως ο Μάρτιν δεν ασχολείται άλλο με αυτά τα βιβλία και τη συγγραφή τους, κάνει άλλα πράγματα. Είναι λίγο ξενερωτικό αυτό.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Τον Χορό των Δράκων, που αφορά την ιστορία των Ταργκάριεν και χρονολογείται πολύ πριν τα γεγονότα του Game of Thrones, στο οποίο βασίστηκε και η σειρά που εντυπωσίασε τους πάντες House of the Dragon. Οι Ταργκάριεν είχαν τους δράκους. Δε χρειάζεται κάτι άλλο να πω γι' αυτό το βιβλίο, σωστά;
Το Όνομα του Ανέμου, του Patrick Rothfus
Να μη συγχέεται με τη "Σκιά του Ανέμου" του Θαφόν. Πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας που δεν έχω διαβάσει ακόμα, μα είναι εδώ και χρόνια στη λίστα μου με τα must read βιβλία φαντασίας, για το οποίο έχω ακούσει ύμνους από αναγνώστες φαντασίας στα χρόνια μου (στο ίντερνετ). Πρόκειται για τις περιπέτειες ενός πολύ μπαντάς ήρωας του Κβοθ σε έναν κόσμο φαντασίας, ο Κβοθ γενικά δεν είναι καθόλου μετριόφρων, δεν ξέρω ωστόσο αν είναι συμπαθής. Σαφώς έχει περάσει πολλά και στο πρώτο αυτό βιβλίο περιγράφει (σε μια μέρα υποτίθεται, 800 σελίδες, ωστόσο) την παιδική του ηλικία. Ο Ρόθφας γενικά είναι κι αυτός λίγο μπλαμπλάς, αλλά πλέον ας συμφωνήσουμε πως η επική φαντασία είναι λίγο φλύαρη! Το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας ακόμη δεν έχει βγει (μάλιστα δεν μπορεί την πίεση ο συγγραφέας και κάτι τέτοια λέει).
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί όποιος το διάβασε μόνο καλά λόγια έχει να πει. Στο Goodreads έχει 4.52/5 που είναι εξαιρετική βαθμολογία. Είναι επική φαντασία, είμαι απολύτως σίγουρη πως αυτό το πρώτο μέρος είναι υπέροχο αφού έχει και παιδική ηλικία, οπότε σε εισάγει στον κόσμο του Ρόθφας όπως εισάγεται κι ένα παιδί στον κόσμο γενικότερα.
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν ξέρουμε καν αν θα ολοκληρωθεί ποτέ, γιατί μπορείς να περιμένεις την ταινία (ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!), γιατί μπορεί να σε ενοχλεί η φλυαρία.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Υπάρχει ένα βιβλίο που λέγεται "Η μουσική της σιωπής" και αφορά την Άουρι, που εμφανίζεται και στο πρώτο βιβλίο αλλά αυτή η ιστορία είναι ξεχωριστή και δε θα σου χαλάσει την ανάγνωση της τριλογίας. Επίσης είναι 184 σελίδες, άρα μπορείς να δεις αν σου αρέσει η γραφή του Ρόθφας και μετά να επενδύσεις την ψυχή σου στα τούβλα της τριλογίας.
Διάβασα εδώ πολύ ωραία πραγματάκια για το "Όνομα του ανέμου"
Ο Τροχός του Χρόνου, του Robert Jordan
Το πρώτο από 14 (!) βιβλία, με πάρα πολλές σελίδες γενικά (το πρώτο στα ελληνικά είναι κάπου στις 1000, αλλά τουλάχιστον μοιρασμένο σε δύο τόμους, οπότε πες 15 βιβλία), η ιστορία είναι κι αυτή επική, αφορά μια προφητεία, έναν εκλεκτό και μια τεραστίων διαστάσεων περιπέτεια (έχουν κλάψει δεντράκια, δεν αστειεύεται ο Τζόρνταν). Αναγνώστες αλλά και συγγραφείς φαντασίας ορκίζονται στο όνομα του Ρόμπερτ Τζόρνταν που λένε πως είναι ένας μονόλιθος στη λογοτεχνία του φανταστικού (ο Ρόθφας το είπε αυτό, συγκεκριμένα). Τα βιβλία αυτά είναι για ενήλικες, ωστόσο λένε πως δεν είναι τόσο σκληρά ακριβώς επειδή απευθύνονται σε μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό (βλέπε Game of Thrones).
Γιατί να το διαβάσεις; Και γιατί να το διαβάσω κι εγώ; Γιατί πρέπει, πιστεύω, αν θέλω να λέω πως αγαπώ τη λογοτεχνία φαντασίας κι αν έχω ήδη διαβάσει τρεις φορές τον Άρχοντα.
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί 14 βιβλία (κι απ' ότι είδα στην Πολιτεία έχει μέχρι το 12! Κακό αυτό!), γιατί έχουν τον ατέλειωτο, (1000 σελίδες;;;) δε ξέρω, δε βρίσκω άλλο λόγο για να το αποφύγει κάποιος!
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Δεν έχω κάτι να σου προτείνω, έχει βγει όμως σειρά στο Amazon Prime, The Wheel of Time λέγεται και έχω ακούσει πολύ καλά λόγια, μπορείς να το δεις να πάρεις μια γεύση. Κι εγώ ίσως το δω!
Έραγκον, του Κρίστοφερ Παολίνι
Είμαι για λίγο ακόμη στην επική φαντασία, και θα σου πω για το Έραγκον, την τετραλογία του Παολίνι που την έγραψε τόσο μικρός (και φαίνεται πολύ αυτό στο πρώτο του βιβλίο) που όμως είναι μια τόσο μεγάλη ιστορία, τόσο φανταστική και άψογη από όλες τις απόψεις, μια ιστορία που ενηλικιώνεται ξεκάθαρα όσο προχωράς προς το τέλος, προς το τέταρτο βιβλίο (όπου και βλέπεις μπροστά στα μάτια σου την εξαιρετική συγγραφική εξέλιξη του Παολίνι). Φυσικά κι εδώ τα βιβλία είναι τεράστια, αξίζουν όμως τις πάρα πολλές σελίδες τους, δε θυμάμαι καθόλου να κουράστηκα όταν τα διάβαζα. Και στο κάτω κάτω είναι μια ιστορία με δράκους. Μια επική ιστορία με δράκους. Ο κεντρικός ήρωας είναι ο Έραγκον (ναι, Έραγκον είναι ο άνθρωπος) που βρίσκει μια μέρα μια πέτρα, που τελικά είναι ένα αυγό και μέσα έχει έναν θηλυκό δράκο, τη Σαφίρα. Οι δυο τους θα αλλάξουν τα πάντα στον κόσμο τους, την Αλαγαισία. Θυμάμαι τόσο τα υπέροχα συναισθήματα αυτών των βιβλίων που θέλω να τα διαβάσεις οπωσδήποτε για να τα νιώσεις κι εσύ. Θυμάμαι ακόμη και την κατάληξη της όλης ιστορίας και πόσο ικανοποιημένη με άφησε, ήταν η τέλεια κατάληξη!
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί έχει δράκους.
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί να το αποφύγεις;
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Αν θέλεις να διαβάσεις μια ιστορία με δράκο που είναι ελάχιστες σελίδες, ο Τόλκιν έγραψε ένα καλό τον "Γεωργό τον Γίλι από το Χαμ". Βασικά, διάβασε ΚΑΙ αυτό.
Η Γαιοθάλασσα, της Ούρσουλα Λε Γκεν
(και όχι Λε Γκουίν)
Πρόσφατα άρχισε πάλι να ακούγεται ίσως γιατί κυκλοφόρησαν σε νέες εκδόσεις από τον Αίολο (ευχαριστούμε Αίολε!) και γενικά στους αναγνωστικούς μου κύκλους τουλάχιστον κυκλοφορεί πολύ. Είναι που η αξία της Λε Γκεν είναι αναγνωρισμένη παγκοσμίως, κυρίως ως συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας βέβαια, και ως άτομο με πολιτική και φεμινιστική άποψη που φαίνεται στα γραπτά του. Η Γαιοθάλασσα είναι απλή φαντασία, βέβαια, αφορά κυρίως μάγους, έχει υπέροχο κόσμο, φοβερή ατμόσφαιρα, και ένα πολύ βασικό: τα βιβλία της σειράς είναι μικρά! Το πρώτο βιβλίο της σειράς είναι αυτό που διαβάζω αυτό τον καιρό και αφορά τον νεαρό μάγο Γκεντ που πηγαίνει σε μια σχολή μαγείας στη νήσο του Ροκ για να εκπαιδεύσει τις ικανότητές του. Είναι άψογη η σκιαγράφηση του χαρακτήρα και το πώς η υπερβολική δύναμη μπορεί να διαφθείρει έναν νέο. Μπορώ να σου πω πως μετά τις πρώτες περίπου 50 σελίδες (και πολύ λέω) το βιβλίο με έχει κερδίσει πάρα πολύ! Το σκέφτομαι αδιάκοπα και θέλω να επιστρέψω στη σχολή του Ροκ μαζί με τον Γκεντ να δω τι στο καλό θα κάνει τώρα (πιο σωστά: τι λάθος θα κάνει τώρα!). Μου έχουν πει πως θυμίζει Χάρι Πότερ, εμένα δε μου θυμίζει Χόγκουαρτς, αλλά τον Μέρλιν, μου φέρνει πολύ.
Η σειρά έχει σύνολο έξι βιβλία, εκ των οποίων το ένα νομίζω πως έχει διηγήματα από τον κόσμο της Γαιοθάλασσας, ενώ στην ουσία αρκεί να διαβάσεις τα πρώτα τρία για να ολοκληρώσεις την κεντρική ιστορία. Υποτίθεται πως γράφτηκε για εφήβους, ωστόσο είναι τόσο καλογραμμένο (τι θα ήταν από τη Λε Γκεν!) που μπορεί να το εκτιμήσει κάθε ηλικία! Από τον Οκτώβρη του '22 υπάρχει και βραβείο με το όνομά της, που θα αποδίδεται κάθε χρόνο σε ένα βιβλίο φαντασίας.
Βασισμένο πολύ ελαφρά στις ιστορίες από τη Γαιοθάλασσα της Λε Γκεν, είναι το κινούμενο από το Studio Ghibli "Tales of Earthsea", που ευτυχώς, δεν είναι από αυτά που είδα όταν αποφάσισα να δω μαζικά ταινίες δικές τους.
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί έχει μάγους, δράκους, γιατί είναι μικρά τα βιβλία, γιατί έχει επηρεάσει σημαντικά μεγάλους σύγχρονους συγγραφείς όπως τον Neil Gaiman, τον κόσμο του Χάρι Πότερ, έργα του Studio Ghibli (το Spirited Away συγκεκριμένα) και πάρα πολλούς άλλους.
Γιατί να το αποφύγεις; Αν θέλεις καταιγιστική δράση και έρωτες, νομίζω πως πρέπει να τσεκάρεις κάτι άλλο.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Τίποτα, το πρώτο είναι πάνμικρο, να διαβάσεις το πρώτο και αν δε σου αρέσει εντάξει.
Ο Δισκόκοσμος, του Τέρι Πράτσετ
Αν ένας συγγραφέας αξίζει να αναφερθεί απλά γιατί είναι κορυφαίος από μόνος του και δε χρειάζεται τίποτα άλλο, αυτός είναι ο Τέρι Πράτσετ (θα σου κάνω ξεχωριστά ένα αφιέρωμα σε κορυφαίους συγγραφείς φαντασίας). Ο Δισκόκοσμος είναι ένας επίπεδος κόσμος που κουβαλάνε στη ράχη τους τέσσερις γιγάντιοι ελέφαντες που στέκονται πάνω σε μια ακόμη πιο γιγάντια χελώνα που κολυμπάει στο διάστημα προς άγνωστη κατεύθυνση. Και είναι ο μαγικός κόσμος όπου εκτυλίσσονται (ετοιμάσου!) τα 40 βιβλία της σειράς (σου είχαν φανεί πολλά τα βιβλία του Τζόρνταν, ε;). Το θετικό είναι πως είναι όλα αυτόνομα, μπορείς να τα διαβάσεις με όποια σειρά θέλεις (αν και υπάρχουν προτάσεις σχετικά στο ίντερνετ), μπορείς να διαβάσεις όποιο σου τραβήξει την προσοχή και να σταματήσεις μετά και όλα καλά. Εγώ έχω διαβάσει όσα έχω βρει στα ελληνικά ,σε κάποια φάση κυκλοφορούσαν μερικά από τις εκδόσεις Παρά Πέντε και κάτι λίγα από τον Ψυχογιό. Ιδίως οι "Στρίγκλες" που είναι η ιστορία τριών κακών μαγισσών, είναι από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία γενικά, για ξαναδιάβασμα! Ο πολύ μεγάλος Πράτσετ (ιδίως στη Βρετανία) έγραφε με χιούμορ και παρωδούσε... τα πάντα! Θέλεις πολιτική; Θέλεις στερεότυπα; Μυθολογίες; Θρησκευτικό φανατισμό; Κινηματογράφο; Ο πιο ξακουστός του ήρωας, που είναι και γενικά από τους καλύτερους ήρωες φαντασίας είναι ο Μορτ, δηλαδή ο Χάρος, που μιλάει πάντα με κεφαλαία. Εμφανίζεται και σε άλλα βιβλία πέρα από το δικό του.
Η εικονογράφηση των βιβλίων του Πράτσετ είναι πολύ χαρακτηριστική, αισθάνομαι πως το κεντρικό θέμα του Δισκόκοσμου είναι το χάος! Ενώ η ανάγνωση είναι μόνο απολαυστική και καθόλου βαρετή (σε ό,τι έχω διαβάσει τέλος πάντων).
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι μοναδικά απολαυστικός ο Τέρι Πράτσετ και γράφει για ενήλικες που θέλουν να απολαύσουν λίγη καλή φαντασία χωρίς επικότητες και τέτοια.
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί κυκλοφορούν ελάχιστα στα ελληνικά και για να τα βρεις είναι πονοκέφαλος (για να μη σχολιάσω την αισχροκέρδεια που θα συναντήσεις σε εξαντλημένα δεύτερο χέρι βιβλία που ποτέ πριν δεν κόστισαν πάνω από 10€!)
Τα Χρονικά της Νάρνια, του Κ.Σ.Λιούις
Γιατί να το διαβάσεις; Ο Λιούις ήταν πολύ φίλος με τον Τόλκιν, οι δυο τους έχουν επηρεάσει άπειρα τη σύγχρονη λογοτεχνία του φανταστικού, ενώ η ιστορία της Νάρνια έχει κυριολεκτικά μεγαλώσει γενιές και γενιές, είναι αδιαμφισβήτητα στα must read.
Γιατί να το αποφύγεις; Ο Λιούις ήταν βαθιά Χριστιανός, αν κάτι τέτοιο σε ενοχλεί απέφυγε αυτά τα βιβλία γιατί είναι γεμάτα αλληγορίες για την πίστη και τον Χριστιανισμό.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Ίσως κάποιο άλλο κλασσικό παραμύθι, όπως τη Ματίλντα του Ρόαλ Νταλ, επίσης ιστορία με παιδί, εντελώς διαφορετικό ύφος βέβαια, αλλά διαχρονικό και πολύ αγαπημένο.
Οι Κόσμοι των Κρεστόμανσι, της Diana Wynne Jones
Δε ξέρω σε τι βαθμό θα ήταν αποδεκτό να επιμείνω για να διαβάσεις αυτά τα βιβλία! Να έρθω σπίτι σου να σου το διαβάζω; Θα το έκανα, αν ήταν αυτός ο τρόπος να γνωρίσεις κι εσύ και όλοι τον υπέροχο κόσμο που δημιούργησε η Τζόουνς. Ειλικρινά, η γραφή της είναι τόσο απολαυστική που δε θα μπορούσε τίποτα άλλο να κάνει, θεωρώ, πέρα από το να γίνει συγγραφέας! Τα βιβλία είναι έξι (και μια νουβέλα) και είναι το καθένα μια ξεχωριστή ιστορία, όλα τοποθετημένα στον μαγικό κόσμο των Κρεστόμανσι. Το πρώτο που διάβασα εγώ και για το οποίο σου έχω μιλήσει αναλυτικά εδώ, μου θύμισε γιατί αγαπώ τα βιβλία και με βοήθησε να βγω από το αναγνωστικό μου μπλοκ, ενώ ήρθε και στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, σαν μια πολύ απαραίτητη απόδραση. Το πρώτο βιβλίο αφορά δύο παιδιά, τον Κατ και την Γκουεντολίν που πηγαίνουν να ζήσουν στο κάστρο του Κρεστόμανσι, του πιο ισχυρού μάγου έβερ (Κρεστόμανσι είναι τίτλος στην ουσία και όχι όνομα). Το κάστρο δεν μπορώ να σου πω ΠΟΣΟ ίδιο είναι με το Χόγκουαρτς, τύπου πιστή αντιγραφή (το δεύτερο, γιατί τα βιβλία αυτά γράφτηκαν τέλη του '70 πολύ πριν τα Χάρι Πότερ). Το δεύτερο βιβλίο, τώρα, αφορά την ιστορία του Κρεστόμανσι όταν ήταν αυτός παιδί και ανυπομονώ πολύ να το πιάσω. Μου άρεσε τόσο η γραφή της Τζόουνς (που μάλιστα αν το έχεις με τα αγγλικά να τα διαβάσεις οπωσδήποτε στο πρωτότυπο) που έκανα κάτι που δεν έχω ξανακάνει ποτέ πριν ούτε και μετά. Αγόρασα με τη μια όλα τα βιβλία της σειράς. Και τη νουβέλα. Και είναι και πανέμορφα!
Γιατί να το διαβάσεις; Για την υπέροχη γραφή της Τζόουνς, για τον εξαιρετικό κόσμο των μάγων, γιατί είναι λογικά σε μέγεθος, γιατί είναι τέλειο υποκατάστατο αν σου αρέσουν τα Χάρι Πότερ.
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί στα ελληνικά δεν θα τα βρεις εύκολα, είναι δυστυχώς εξαντλημένα στον εκδότη. Αν ωστόσο τα βρεις σε κάποιο μπαζάρ μην τα αποφύγεις καθόλου, να τα πάρεις με κλειστά μάτια!
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Χάρι Πότερ. Επίσης να δεις, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, την ταινία κινούμενων του Studio Ghibli "Το κινούμενο κάστρο του Χόουλ" που είναι μεταφορά του άλλου πολύ γνωστού βιβλίου της Τζόουνς (και θα δεις πόσο υπέροχη φαντασία έχει!).
Χάρι Πότερ, της Τζ.Κ.Ρόουλινγκ
Έχω πάρα πολλά να πω για τα βιβλία αυτά με τα οποία μεγάλωσα (αλλά σε λυπάμαι, θα πω λίγα), θυμάμαι σαν σήμερα το πρώτο μου ξενύχτι με βιβλίο, το πόσο με επηρέαζε η Ερμιόνη να είμαι πιο επιμελής στο σχολείο, το πόσο ανατρεπτικά γινόταν πάντα προς το τέλος, πόσο γαλήνη και ηρεμία ένιωθα στο περιβάλλον του Χόγκουαρτς (κι ας γινόταν ο κακός ο χαμός σε κάθε βιβλίο!), πόσο πολύ αγάπησα τους ήρωες, (τόσο που ονόμασα τον σκύλο μου από έναν από αυτούς), πώς περίμενα να βγει η συνέχεια και πώς είχα αρχίσει προς το τέλος να τα παίρνω στα αγγλικά για να προλάβω να τα διαβάσω (χωρίς την άνεση που έχω σήμερα με τη γλώσσα) και να τα προσπαθώ έτσι κι αλλιώς, πόσες φορές τα ξαναδιάβασα και πόσες θα τα ξαναδιαβάσω, πόσο χάρηκα που επιτέλους έφτασε η βαφτιστικιά μου στην ηλικία που μπορεί να τα αρχίσει και να γνωρίσει τον μαγικό αυτό κόσμο, πόσο ανυπομονώ να τον γνωρίσω και στον μικρό Κωνσταντίνο που ελπίζω να του αρέσει, γιατί αν του αρέσει θα περάσει υπέροχα!
Η ιστορία, αν δεν την ξέρεις, αφορά τον Χάρι, ένα εντεκάχρονο αγόρι που μαθαίνει πως είναι μάγος και πηγαίνει στη σχολή για μάγους του Χόγκουαρτς. Εκεί ζει κάθε χρόνο περιπέτειες σχετικές με τη δολοφονία των γονιών του, από τον διαβολικό μάγο Βόλτεμορτ. Ο κόσμος είναι άψογα σχεδιασμένος, η γραφή είναι υπέροχη, η συγγραφέας έχει πραγματικό ταλέντο σε αυτό. Τα μηνύματα που περνάει ως ιστορία είναι επίσης πολύ όμορφα, για τη φιλία, για την οικογένεια που φτιάχνεις, για την επανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη της αγάπης (συγκεκριμένα της μητρικής αγάπης).
Τα βιβλία είναι επτά, ξεκινούν μικρά (και αρκετά παιδικά) και όσο πάνε μεγαλώνουν ΠΟΛΥ (και δεν είναι πλέον καθόλου μα καθόλου παιδικά!). Ίσως για μένα, κάνει μια κοιλιά στο Κύπελλο της Φωτιάς, το τέταρτο βιβλίο. Έχουν κυκλοφορήσει σε διάφορες εκδόσεις, και με εικονογράφηση και με σκληρά εξώφυλλα, και για ενήλικες (αυτό ήταν μια μπούρδα, ομολογουμένως), ενώ υπάρχουν και δυο-τρία από τον κόσμο του Χάρι Πότερ, με τα Φανταστικά Πλάσματα ή το Κουίντιτς, αλλά και οι Ιστορίες του Μπιντλ του βάρδου, που όμως όλα αυτά είναι σαν βιβλία της σχολής, ούτε καν διηγήματα (οκέι, οι "Ιστορίες του Μπιντλ του βάρδου" είναι τύπου τα παιδικά παραμύθια των μάγων, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο).
Εδώ θα βρεις τα πάντα από Χάρι Πότερ (πολύ παλιά είχα και αφιέρωμα!)
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι άψογα βιβλία από την αρχή ως το τέλος. Γιατί έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές και μας έκαναν να αγαπήσουμε το διάβασμα ακόμη περισσότερο. Εγώ σκέψου, που ήδη το αγαπούσα κι όμως τα βιβλία αυτά μου ανέτρεψαν εντελώς την αίσθηση της ανάγνωσης!
Γιατί να το αποφύγεις; Η συγγραφέας έχει κάνει κάποιες δηλώσεις σχετικά με τις τρανς γυναίκες που είναι αρκετά προκλητικές. Αν σε ενοχλεί αυτό, μπορείς να αποφύγεις εντελώς αυτά τα βιβλία γιατί ενδέχεται να σου χαλάσουν την εμπειρία της ανάγνωσής τους.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Τσέκαρε παρακάτω 😉
Η Τριλογία της Σκόνης, του Φίλιπ Πούλμαν
Νομίζω κατά τη διάρκεια του Χάρι Πότερ (γιατί βλέπεις, τα διάβαζα καθώς έβγαιναν) δανείστηκα αν θυμάμαι καλά από την παιδική μου φίλη Κατερίνα, το "Αστέρι του Βορρά", το πρώτο βιβλίο της Τριλογίας της Σκόνης και ήταν μια αποκάλυψη. Το βιβλίο είχε ασταμάτητη δράση, ανατροπές, περιπέτεια, φανταστική γραφή, έναν κόσμο όπου κάθε άνθρωπος έχει ένα δαιμόνιο, ένα μαγικό πλάσμα που αντικατοπτρίζει τον χαρακτήρα σου και παίρνει τη μορφή κάποιου ζώου (το οποίο ζώο κάτι λέει για το ποιος πραγματικά είσαι). Δε ξέρεις πόσο περίεργη ήμουν και είμαι ακόμα για το τι δαιμόνιο θα είχα! Το δαιμόνιο αυτό σου μιλάει κιόλας εννοείται, και οι ζωές σας είναι άρρηκτα δεμένες. Η ιστορία του πρώτου βιβλίου αφορά τη μικρή Λύρα που μπλέκεται σε πολύ επικίνδυνες περιπέτειες και ανακαλύπτει πολύ ανατρεπτικά πράγματα για την ίδια και τον κόσμο της. Το δεύτερο βιβλίο "Ο άρχοντας των δύο κόσμων", εκτυλίσσεται στον δικό μας κόσμο, με κεντρικό ήρωα τον Γουίλ που αναζητώντας την αλήθεια πίσω από την εξαφάνιση του πατέρα του θα βρεθεί στον κόσμο της Λύρας, θυμάμαι πως το είχα απολαύσει εξίσου πολύ με το πρώτο. Στο τρίτο βιβλίο, "Το κεχριμπαρένιο τηλεσκόπιο" τα δύο παιδιά ολοκληρώνουν την περιπέτειά τους με ένα άψογο τέλος στην όλη ιστορία, ενώ έχουν πλέον κι αυτά μεγαλώσει και δεν είναι πχια παιδιά.
Θέλω να σου πω πως ήταν τα μόνα βιβλία τότε που μπόρεσαν επαρκώς να καλύψουν το κενό του Χάρι Πότερ και για πολλούς εξ υμών, είναι εντελώς ισάξια στην καρδιά τους. Διαβάζονται άνετα από όλες τις ηλικίες γιατί η γραφή είναι υπέροχη και η ιστορία καλοστημένη και ελαφρώς αλληγορική, αν θέλεις να το δεις δηλαδή κι από άλλη οπτική. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν κι άλλα βιβλία από το σύμπαν της Σκόνης (η σκόνη είναι κάτι το μαγικό, δεν πρόκειται για τη σκόνη που έχεις πάνω στα ράφια της βιβλιοθήκης σου, ας πούμε), με γενικό τίτλο "Το Βιβλίο της Σκόνης" που είναι κάτι σαν πρίκουελ της πρώτης τριλογίας και ως τώρα έχουν βγει δύο, είναι κι αυτά να γίνουν τριλογία. Το κακό είναι πως δεν τα έχω τα βιβλία αυτά ώστε να τα ξαναδιαβάσω, έχω μόνο το πρώτο που ήταν δώρο της Εύας σε κάποια προηγούμενα γενέθλιά μου. Σκοπεύω ασφαλώς να τα αποκτήσω όλα και να τα ξαναδιαβάσω, ίσως και πάνω από μια φορές (το πρώτο θυμάμαι να το ξαναδιαβάζω φοιτήτρια στη βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης!). Οι μεταφορές τους τηλεοπτικά και κινηματογραφικά δεν είχαν τόση επιτυχία, θεωρώ.
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι υπέροχος ο κόσμος, η φαντασία, είναι απόλυτα page turner, θα βρεις μέχρι και λοβ στόρι, η γραφή είναι εξαιρετική, ο Φίλιπ Πούλμαν είναι εγγύηση, τι να λέμε!
Γιατί να το αποφύγεις; Δεν βρίσκω απολύτως κανένα λόγο να το αποφύγεις, ειλικρινά. Τα βιβλία έχουν και φυσιολογικό μέγεθος, είναι όλα διαθέσιμα, δε θα δυσκολευτείς να τα βρεις.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Χάρι Πότερ! Έτσι πάει, είναι η μια η άλλη!
Αρτέμης Φάουλ, του Όουεν Κόλφερ
Άλλο άψογο υποκατάστατο του Χάρι Πότερ ήταν για μένα τα βιβλία με τον Αρτέμη Φάουλ, τα οποία αρχικά απέρριπτα λόγω εξώφυλλου (όπως θα έχεις διαπιστώσει είναι κάτι που κάνω συχνά!), είχε κάτι στρασένια εξώφυλλα και δεν ήταν πολύ σαφές πως ήταν Αρτέμης και όχι Άρτεμις αν το περνούσες έτσι φευγαλέα. Δε θυμάμαι με ποια αφορμή πήρα το πρώτο. Θυμάμαι πως το διάβασα μέσα σε δυο μέρες, κάτι παραμονές Χριστουγέννων. Θυμάμαι το απίστευτο χιούμορ του συγγραφέα, πόσο διασκεδαστική ήταν η γραφή, πόσο φανταστικοί οι ήρωες και τα μαγικά πλάσματα, πόση αγωνία και περιπέτεια, ήταν ένα άψογο βιβλίο! Ο κεντρικός μας ήρωας, ο Αρτέμης είναι ένα ζάμπλουτο παιδί-θαύμα, ένας μικρός επιστήμονας, μια εγκληματική ιδιοφυΐα. Ναι. Εγκληματική, γιατί ο Αρτέμης δεν είναι καλός ήρωας. Προσπαθεί να ανακαλύψει τον μυστικό κόσμο των ξωτικών που ζουν κάτω από τη γη και τα καταφέρνει πάρα πολύ καλά. Από την άλλη έχουμε την Χλόη Σορτ, ένα ξωτικό-αστυνομικό που θα βρεθεί απέναντι από το αγόρι και κάποια στιγμή δίπλα του. Γενικά γίνεται ο κακός χαμός σε αυτά τα βιβλία.
Το μέγεθός τους είναι κανονικό, τα βιβλία είναι οκτώ, τα μεταφρασμένα στα ελληνικά βιβλία είναι έξι! Ο Όουεν Κόλφερ επίσης έχει γράψει το τελευταίο βιβλίο στη σειρά επιστημονικής φαντασίας "Γυρίστε το γαλαξία με ωτοστόπ" που δεν είχε προλάβει να ολοκληρώσει ο Ντάγκλας Άνταμς, ενώ έχει γράψει και για κόμικ της Marvel.
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι φανταστικές οι περιπέτειες του Αρτέμη και θα αγαπήσεις κάθε σελίδα και κάθε ήρωα. Γιατί είναι ΤΟΣΟ διασκεδαστικό ανάγνωσμα, με καλό χιούμορ, είναι επίσης ιδανικό για δώρο σε αγόρι στην εφηβεία! (αλλά ας μην το περιορίσουμε)
Γιατί να το αποφύγεις; Αν δεν έχεις τη δυνατότητα να διαβάσεις στα αγγλικά, θα μείνεις με την όρεξη, αφού ο Ψυχογιός μετέφρασε μόνο τα έξι βιβλία και δεν βλέπω να είναι στα πλάνα του η ολοκλήρωση της συγκεκριμένης σειράς. Πιστεύω πως έφταιγαν τα εξώφυλλα γι' αυτό, ίσως και το κακό μάρκετινγκ και σε καμία περίπτωση το περιεχόμενο!
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Στα αγγλικά, πάλι, έχει βγει το πρώτο σε graphic novel που μπορείς να πάρεις μια γεύση της ιστορίας, αν και η ίδια η ιστορία είναι υπέροχη και δε χρειάζεσαι έτοιμες εικόνες για να τη διαβάσεις. Αλλά οκέι, υπάρχει και αυτή η επιλογή. Βγήκε και ταινία, με τον Colin Firth, αλλά λίγο που είδα μου φάνηκε πολύ πολύ κακή.
Η Τριλογία του Βαρτιμαίου, του Τζόναθαν Στράουντ
Από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, που επίσης δεν έχει διαβαστεί μόνο μια φορά, είναι το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο από τη συγκεκριμένη τριλογία. Το "Φυλαχτό της Σαμαρκάνδης" αρχίζει όταν ο νεαρός μαθητευόμενος μάγος Ναθάνιελ επικαλείται ένα τζίνι πέντε χιλιάδων ετών, τον Βαρτιμαίο. Ο Βαρτιμαίος είναι ο πιο πονηρός, σαρκαστικός και αγαπημένος ήρωας που θα συναντήσεις σε βιβλίο! Ο Ναθάνιελ θέλει να πάρει εκδίκηση και του αναθέτει να κλέψει το φυλαχτό της Σαμαρκάνδης από έναν πανίσχυρο μάγο. Όπως καταλαβαίνεις υπάρχει η απαραίτητη αγωνία, ενώ έχεις έναν απολαυστικό Βαρτιμαίο που ειλικρινά δε χορταίνεις! Το τελευταίο μέρος της τριλογίας δεν το έχω διαβάσει ως σήμερα, γιατί όταν τα διάβαζα ήταν πολύ ακριβό για να το πάρω, ήμουν φοιτήτρια βλέπεις, κι έπειτα εξαντλήθηκε. Πολύ πρόσφατα το βρήκα μέσω του metabook (να 'ναι καλά το metabook!!!) και θέλω να ξαναξαναδιαβάσω τα δύο πρώτα για να κλείσω σωστά την ιστορία.
Ο Τζόναθαν Στράουντ έχει γράψει επίσης τη σειρά πέντε βιβλίων με τον Λόκγουντ (που ίσως έχει πάρει το μάτι σου στο Netflix) που είναι με φαντάσματα σε ένα όμως δυστοπικό παρόν, δεν έχει μεταφραστεί. Γενικά αγαπώ τη γραφή του, θα διάβαζα μέχρι και τη λίστα με τα ψώνια του, ιδίως αν τη σχολίαζε σε υποσημειώσεις ο Βαρτιμαίος!
Γιατί να το διαβάσεις; Γιατί είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, έχει τζίνι, γιατί θα το απολαύσεις σου το εγγυώμαι, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνει ο Βαρτιμαίος αγαπημένος σου ήρωας!
Γιατί να το αποφύγεις; Γιατί δεν κυκλοφορεί πλέον στα ελληνικά, κυκλοφορούσε κάποτε από τον Μίνωα, αν τα βρεις να τα πάρεις οπωσδήποτε!
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Χάρι Πότερ ή Αρτέμη Φάουλ
Πέρσι Τζάκσον, του Rick Riordan
Αρχικά είχα πει πως δε θα τα συμπεριλάβω τα συγκεκριμένα, όχι γιατί δεν είναι καλά, όσο γιατί τα διάβασα λίγο πιο μεγάλη και μάλλον δεν τα απόλαυσα όπως θα μπορούσα. Επίσης πιάνουν την ελληνική μυθολογία από τα μαλλιά και της αλλάζουν τα φώτα. Αλλά δεν πειράζει, η ελληνική μυθολογία είναι στην πραγματικότητα ένας σημαντικός λόγος να διαβάσεις αυτά τα βιβλία. Ο Πέρσι είναι ο Περσέας, ο γιος του Ποσειδώνα, που έχει μαγικές ικανότητες ως ημίθεος και πρέπει να εκπαιδευτεί σε αυτές, ενώ παράλληλα εξελίσσονται διάφορες πλεκτάνες γύρω του κι εναντίον των Δώδεκα.
Από τα έξι βιβλία της σειράς, έχω διαβάσει τα τέσσερα, όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο, απλά δεν έτυχε. Ο Ριόρνταν έχει γράψει κι άλλα βιβλία με τους Θεούς του Ολύμπου ενώ πρόσφατα καταπιάστηκε και με τη νορβηγική μυθολογία. Έχουν μεταφερθεί με επιτυχία και στον κινηματογράφο οι περιπέτειες του Πέρσι, αν θέλεις δηλαδή να πάρεις μια γεύση.
Γιατί να το διαβάσεις; Αν σου αρέσουν τα retelling της ελληνικής μυθολογίας πρέπει να τα διαβάσεις πρώτα πρώτα.
Γιατί να το αποφύγεις; Αν φοβάσαι ότι θα διαβάσεις κάτι που αλλάζει πολύ τη μυθολογία καλύτερα να διαβάσεις κάτι άλλο.
Τι να διαβάσεις αντί αυτού; Ίσως άλλα retelling όπως η Κίρκη της Μίλερ ή η Νορβηγική Μυθολογία του Γκέιμαν, είναι λίγο πιο "ενήλικα" βιβλία και με πολύ φανατικό κοινό ακόμη και σε πιο μεγάλες ηλικίες από την εφηβεία.
Βιβλία που δεν συμπεριέλαβα παραπάνω αλλά που αξίζει να αναφερθούν έστω και επιγραμματικά, είναι η διλογία "Tigana" του Guy Gavriel Kay, ένα μυθικό έπος με μια χώρα που επαναστατεί και παλεύει για την ελευθερία της, δε θυμάμαι πόσες φορές μου έχουν πει να το διαβάσω οπωσδήποτε. Η επταλογία "Ο Μαύρος Πύργος" του Βασιλιά μας (Στίβεν Κινγκ) με τις πολύ ενήλικες περιπέτειες του Ρόλαντ που αναζητάει τον Μαύρο Πύργο, μια σειρά βιβλίων που ενώνει όλο το σύμπαν των ιστοριών του Κινγκ (που είναι άπειρες), της οποίας όμως έχω διαβάσει το πρώτο και ως βιβλίο και ως graphic novel και δε με κέρδισε καθόλου. Ωστόσο έχει φανατικό κοινό. Τέλος σου βάζω ένα ακόμη που βλέπω πολύ και που θέλω να διαβάσω, "Τα ψέματα του Λοκ Λαμόρα" του Σκοτ Λιντς, η ιστορία του Ρομπέν των Δασών, μόνο που ο Ρομπέν αυτής της ιστορίας δεν κλέβει από τους πλούσιους για να τα δώσει στους φτωχούς, αλλά στη συμμορία του από ορφανά, τους Ευγενείς Μπάσταρδους (μου θυμίζει τον Αρσέν Λουπέν). Έχουν μεταφραστεί δύο βιβλία από τη σειρά στα ελληνικά με το δεύτερο να έχει στο εξώφυλλο φλεγόμενα καράβια που, σας παρακαλώ, το θέλω τώρα!
Αυτός ήταν ο οδηγός φαντασίας για εσένα που θέλεις να τα πάρεις από την αρχή ή να καλύψεις τα κενά, ή να γνωρίσεις τα βιβλία που αγάπησα, αλλά και για εμένα που έβαλα λίγο μια τάξη μέσα μου στα βασικά βιβλία φαντασίας, που σκοπεύω μια μέρα να έχω διαβάσει περισσότερα από αυτά. Ελπίζω να σε κάλυψα, αν δεν είδες κάποιο βιβλίο εδώ που θεωρείς πως θα έπρεπε να είναι στη λίστα να μου το πεις οπωσδήποτε (το παίρνω πολύ στα σοβαρά το θέμα φαντασία!) κι αν έχεις διαβάσει κάποιο από αυτά και είναι δικό σου αγαπημένο, έλα να κάνουμε fangirling μαζί!
* Όλα τα art που χρησιμοποιήθηκαν στο παρόν αφιέρωμα, θα σε οδηγήσουν στην πηγή τους αν πατήσεις επάνω. Όσα δε σε οδηγούν πουθενά, είναι original art από τα ίδια τα βιβλία.
8 σχόλια
Εξαιρετικές προτάσεις! Να προσθέσω κι εγώ μια αγαπημένη μου σειρά φαντασίας που διάβασα μικρή και την αγαπώ πολύ! Τον "Έρλικ του Μελνιμπονέ" από τον Michael Moorcock.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ 🙂 Δεν το ξέρωωω, τρέχω τρέχω να μάθω περισσότερα!!!! 🙏
ΔιαγραφήΕξαιρετική ανάρτηση! Οι προτάσεις υπέροχες αλλά θελω να σταθώ κυρίως στην δομή της κάθε παρουσίασης, που ήταν κατατοπιστικότατη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ πολύ πολύ 🙃🙂
ΔιαγραφήΑνάμεσα στον Χάρι διάβαζα: Μόλι Μουν. Την ξέρεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, την έχω ακουστά, αλλά μήπως ήταν ανάμεσα στα στρασένια εξώφυλλα όπως του Αρτέμη Φάουλ; Νομίζω πως τελικά τα απέφευγα γιατί μου φαινόταν παιδικά και πολύ κοριτσίστικα. Και έχασα μάλλον καλές ευκαιρίες, παραλίγο να χάσω και τον Αρτέμη δηλαδή!!
ΔιαγραφήΜου λείπει η καλύτερη σειρά που έχω διαβάσει! Το "Ξίφος της Αλήθειας" του Terry Goodkind
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το γνώριζα, έμαθα πολλές καινούργιες σειρές που θέλω να πιάσω αυτό τον μήνα!! Τη βάζω στη λίστα, φαίνεται φοβερή (ελπίζω να κυκλοφορεί, βέβαια...)
Διαγραφή