Ο Φεβρουάριος που έγινα 36 κι ό,τι λέμε πως η ηλικία είναι απλά ένα νούμερο εγώ μπήκα στα 36 και λίγες μέρες μετά με έπιασε η μέση μου και κράτησε το θέμα κοντά δύο βδομάδες. Είναι συσσωρευμένα χρόνια ακινησίας, αγυμνασιάς και κακής στάσης; Είναι ναι, αλλά δε με είχε πιάσει η μέση μου στα 26! Ωστόσο βρίσκω πάρα πολύ εγωιστικό και προσβλητικό μη σου πω, όταν κανείς γκρινιάζει γιατί έκλεισε ξερωγω τα 22 ΓΙΑΤΩΘΕΩ που αποφάσισα πως δε θα ξαναγκρινιάξω για την ηλικία μου (αν και φέτος το πήγα λίγο χιουμοριστικά πως "πενθώ τα νιάτα μου" φόρεσα και μαύρα και γυαλί, αλλά με κόκκινο κραγιόν γιατί ντάξει, ήταν η μέρα μου, και είχε την πλάκα του, ιδίως γιατί χρησιμοποιώντας αυτό το κόνσεπτ έβαλα τους μικρότερους στη δουλειά να μου κάνουν θελήματα!).
Αναγκάστηκα να κάνω γυμναστική!
Το θέμα της μέσης ωστόσο με απασχόλησε και με προβλημάτισε, αφού είναι ακριβώς αυτό που θέλω να αποφύγω καθώς μεγαλώνω, το να αποκτήσω τέτοιου είδους "θέματα" που προκαλείς μόνος ολομόναχος, με λάθος τρόπο ζωής, λάθος στάση σώματος κλπ. Οπότε και από ανάγκη μάλιστα, έβαλα και πάλι τη γυμναστική στη ζωή μου, ας πούμε, όχι τόσο ουσιαστικά όσο θα έκανε κάποιος που πράγματι αγαπάει να γυμνάζεται γιατί εγώ διόλου δεν αγαπώ την οποιαδήποτε κίνηση! Όμως το πήρα απόφαση πως θα κάνω αν είναι δυνατόν καθημερινά διατάσεις, κάθομαι πάρα πολλές ώρες σε ένα γραφείο, εγώ και η σκολίωσή μου, έχω ένα δίχρονο 14+ κιλά, ε, ίσως είναι καλό τελικά που με έπιασε η μέση μου τώρα και δεν άφησα να χειροτερεύσει η ιστορία. Φυσικά η "γυμναστική" γίνεται σπίτι με παρέα την αγαπημένη Adrienne και τα προγράμματά της για κάθε μέρα με τη γιόγκα, κατά προτίμηση τα πολύ μικρά προγράμματά της, του τέταρτου.
Τώρα θα μου πεις τι σχέση έχει η μεσούλα σου με βιβλία; Οι διατάσεις που κάνω συνδυάζονται με διάβασμα ενίοτε, γιατί κοίταξε να δεις πως έχει το πράγμα: Εγώ γυρίζω από τη δουλειά στις 5 καθημερινά, ο μικρός Κωνσταντίνος κοιμάται μέχρι τις 6μιση με 7 συνήθως. Εγώ εκείνο το μικρό διάστημα που είμαι στην πραγματικότητα πάρα πολύ κουρασμένη και θέλω να ξεραθώ στο κρεβάτι, αλλά δε θέλω κιόλας, έχω καταφέρει να διαβάζω το βιβλίο μου καθώς πίνω τον απογευματινό μου καφέ. Αν έβαζα τη γυμναστική, λοιπόν, θα έκλεβα από την ανάγνωση. Οπότε λέω κάπως θα τα συνδυάσω. Άρα διατάσεις μαζί με το βιβλίο μου. Και τα μικρά προγράμματα για να προλαβαίνω και τον καφέ μου ζεστό. Και ορίστε.
Μη μου πεις πως κάνω μια τρύπα στο νερό, γιατί θα μπορούσα να μην κάνω ούτε αυτό!
Το τσάλεντζ μου για σλόου λίβινγκ πήγε κατά διαόλου...
Εντελώς κόντρα βέβαια στο simple slow living που είχα κατά νου.. Το οποίο τσάλεντζ θα σου πω αμέσως τώρα πώς πήγε: Χάλια! Ήταν ο μήνας με την περισσότερη δουλειά στο μαγαζί από όλα τα χρόνια που δουλεύω εκεί. Ήταν ένας μήνας που ενώ ήμασταν όλοι υγιείς, δεν ήμασταν ποτέ εντελώς και ολοκληρωτικά καλά. Δεν ήμουν κανένα σαββατοκύριακο του μήνα εκτός wifi, αν και έκανα μινι προσπάθειες να αποσυνδέομαι όποτε το θυμόμουν. Μουσική άκουγα κάθε μέρα, μάλιστα άρχισα να ακούω και λίγο Rainbow που μου χαλάρωσε λίγο το μέσα μου από τη "φασαρία" του Zoo. Δεν πήγαμε βόλτα στο βουνό, πήγαμε όμως στη θάλασσα και στη Θεσσαλονίκη (οκέι, για τη βάφτιση του Ιωάννη, αλλά και πάλι!) Ξέχασα εντελώς πως είχα πει πως θέλω να κάνω ένα παζλ και δε βρήκα τη φωτογραφική μου. Η διακόσμηση του σπιτιού έμεινε στα σχέδια, το ντικλάτερ ακόμα έρχεται... Αλλά τουλάχιστον διάβαζα ΚΑΘΕ μέρα!
Όμως διάβασα πολύ!
Αναγνωστικά μου πάνε εξαιρετικά οι τελευταίοι μήνες, συνέβη και μάλιστα δίχως να το καταλάβω, να μου ξαναγίνει το διάβασμα συνήθεια. Έπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο και οι συναναγνώσεις αλλά και τα βιβλία που διαβάστηκαν που όλα τα απόλαυσα ιδιαιτέρως. Ο μήνας ξεκίνησε με τη συνανάγνωση του πρώτου Χάρι Πότερ, που το διάβασα στο πρωτότυπο από την εικονογραφημένη έκδοση του Jim Kay για τη συνανάγνωση στο instagram. Έπειτα έπιασα με το σύστημα της κούπας (για το οποίο σου μίλησα εδώ) το Howl's Moving Castle που χάρηκα άπειρα που θα το διάβαζα και που θα διάβαζα ξανά Diana Wynne Jones που κι αν δεν έχω δικά της βιβλία στα ράφια μου αδιάβαστα, ούτε που ξέρω τι ήταν αυτό το συναίσθημα. Πάντως το σύστημα της κούπας ακόμη με ενθουσιάζει. Θα μου πεις είναι αρχή... Έχω καλό προαίσθημα πωςτολεν! Το βιβλίο αυτό διαβάστηκε επίσης σε συνανάγνωση με τη Χαρά. Ήταν υπέροχο, μα ΤΟΣΟ καμία σχέση με την ταινία του Studio Ghibli!!! Έπειτα έπιασα το Μαύρο Γκλίτερ που μου έστειλε η Βίκυ Μωραγιάννη, η συγγραφέας του, λίγο πριν κυκλοφορήσει και ήταν εξαιρετικό. Διαβάστηκε μέσα σε λίγες μέρες, αβίαστα, θα ήθελα ωστόσο να του αφιερώσω μια δική του βιβλιοκριτική, οπότε δε σου λέω περισσότερα τώρα. Μετά είπα θα συνεχίσω το Θανάσιμο Λευκό που είχα πιάσει τον Ιανουάριο. Θα σου πω πως δε με έχει κερδίσει ακόμη, αν και απολαμβάνω την ανάγνωσή του. Κι αυτό που διαπιστώνω πως μου λείπει στην ιστορία είναι το φανταστικό στοιχείο. Μάλλον περνάω φάση φαντασίας και ίσως εκεί θα είμαι καλύτερα. Έπειτα προτάθηκε να διαβαστεί το Πιρανέζι, που κάπου το ανέβασα, νομίζω στο ινσταγκραμ και υπήρξε ενδιαφέρον για συνανάγνωση, οπότε και το πιάσαμε με τη Χαρά και τη Σοφία. Το Πιρανέζι δε μπορεί να έχει δική του βιβλιοκριτική γιατί θα είχε μια παράγραφο όλη κι όλη. Είναι απίστευτο βιβλίο, που αν και μικρό, είναι τεράστιο! Δε μπορώ να σου εκφράσω ΠΟΣΟ πολύ μου άρεσε, ΠΟΣΟ πολύ απόλαυσα την ανάγνωσή του, δεν αντιλαμβάνομαι καν το λόγο γι' αυτό γιατί είναι τόσο παράξενο, τόσο αλλοπρόσαλλο. Ίσως θα του άξιζε μια ανάλυση αλλά για όσους το έχουν διαβάσει αλλιώς το οτιδήποτε πω θα ήταν σπόιλερ. Ήταν πεντάστερο για μένα από το πρώτο κεφάλαιο, πώς να σου πω! Μια μέρα μέσα στο μήνα έπιασα το βιβλίο του μήνα για τη ΛΑΚ, που ήταν η Θάλασσα του Μακρόπουλου κι ένα βράδυ λίγο πριν βγει ο μήνας έπιασα τη Γυναίκα με τα μαύρα της Σούζαν Χιλ. Γοτθική ιστορία με φαντάσματα! Γες πλιζ!
Α! Να μην ξεχάσω και το audio που ακούω.. όποτε, το Λάθος μέρος λάθος στιγμή που έχει κάνει έναν κάποιο ντόρο στο bookstagram αν και δεν με έχει κερδίσει το ίδιο. Αναρωτιέμαι αν τα ακουστικά βιβλία με κάνουν να μη συμπαθώ το ίδιο τα βιβλία που ακούω συγκριτικά με εκείνα που διαβάζω. Βέβαια δεν προβλέπεται να μην ακούω βιβλία στη δουλειά για παράδειγμα. Είναι μεγάλο κέρδος χρόνου το ακουστικό βιβλίο.
Άρα έξι βιβλία, και δύο που διαβάζονται; ΠΑΡΑ πολύ καλά μου πήγε ο μήνας, ναι!
Υπάρχουν κάποια σχέδια για τον Μάρτη
Τα πλάνα του Μάρτη έχουν μέσα σίγουρα το δεύτερο Χάρι Πότερ, θα διαβαστεί επίσης σε συνανάγνωση το πρώτο Godkiller, θέλω να τελειώσω κάποια στιγμή το Θανάσιμο Λευκό, κρατάω από τον Φεβρουάριο αδιάβαστα τα Κανάλια του Τρόμου και σε εκκρεμότητα το δεύτερο Lockwood, θα ήθελα να διαβαστεί το επόμενο βιβλίο που διάλεξε η κούπα, που είναι Η ιστορία του Κούλερβο του Τόλκιν, τώρα δεν έχω καταλάβει ακριβώς περί τίνος πρόκειται με αυτό το βιβλίο, το πήρα κάποτε απλά γιατί ήταν Τόλκιν και ήταν φθηνό. Νομίζω δηλαδή. Δε θυμάμαι καν να το παίρνω.
Από πλάνα βιβλιοαγορών, έχω ΤΟΣΟ πολλά, θέλω ΤΟΣΟ πολλά βιβλία, που λέω ειλικρινά να σου κάνω ένα άρθρο ξεχωριστό γι' αυτό. Θα σου πω αυτά που έχω σίγουρα κλείσει και αναμένω από τη Σωτηρία και το eΔιαγώνιος, το Poison Heart που το έβγαλε σε μια προσφορά χωρίς μεταφορικά, το Νυχτόσπιτο που το θέλω το θέλω το θέλω και το My roommate is a vampire που είναι στάνταρ σαχλαμάρα, αλλά κάποιος είπε πως ο βρικόλακας μιλάει σαν τον κύριο Ντάρσι κι αυτό ήταν. Τέλος. Με κέρδισε!
Μην ξεχάσω να σου πω τι ψώνισα!
Από βιβλιοαγορές, τον Φεβρουάριο, έψαξα πολύ να βρω το τρίτο Χάρι Πότερ στα αγγλικά του Jim Kay αλλά να είναι κοντά στα 30€ και όχι στα 40€. Το βρήκα εντέλει στο Captainbook και την επόμενη των γενεθλίων μου είπα θα μου κάνω δώρο το πρώτο αγαπημένο μου βιβλίο. Έβαλα παραγγελία αυτό, το The girl who fell beneath the sea και το Emily Wilde's Encyclopaedia of Faeries και μου είπαν πως θα πρέπει να έρθουν από το εξωτερικό οπότε 3 με 5 εβδομάδες αναμονή. Από metabook πήρα ένα βιβλίο μόνο, μάλιστα προς το τέλος του μήνα που ήδη ήμασταν πολύ στενά οικονομικά μέχρι να μπει ο επόμενος μισθός, αλλά δεν το πολυσκέφτηκα. Οπότε πήρα τη Γυναίκα με τα μαύρα που σου είπα παραπάνω και είπα μόλις την πήρα πως θα την αρχίσω αμέσως. Την είχα δει τυχαία στο ίντερνετ και μου έκανε το κλικ. Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα πάρει και τη Γυναίκα με τα άσπρα, που φαντάζομαι πως καμία σχέση δεν έχει, πάντως τώρα τα έχω και τα δύο χρώματα. Έχω ξοδευτεί επίσης σε σαχλή αγορά από το Shein πάλι λόγω γενεθλίων. Κυρίως ρούχα (ρούχα που Θεέ μου δε ξέρω γιατί τα πήρα! Ή πού θα τα βάλω!! Έκανα πολύ παράξενες αγορές μάλλον επηρεασμένη από τα γενέθλια...) Και τέλος ξοδεύτηκα σε δεύτερη σαχλή αγορά από το Temu αυτή τη φορά, πολύ χαμηλού κόστους και με σκοπό να εξαργυρώσω κάποιο κουπόνι που είχα (προφανώς ήμουν πλήρως και ολοκληρωτικά θύμα αυτό το μήνα των διαφημίσεων και των emails που συνήθως διαγράφω χωρίς να ανοίγω καν!)
Είδα μια εξαιρετική σειρά και μια άθλια ταινία
Μετά από series slump που κράτησε... πάρα πολύ καιρό (εε δε ξέρω αν υπάρχει κάτι τέτοιο άξουαλι, αλλά αυτό είχα και έχω ακόμα εν μέρει) είπα θα βάλω να βλέπω κάπου κάπου τις Σέρρες, τη σειρά του Καπουτζίδη που είχα ακούσει ΤΟΣΟ καλά λόγια, ε, και που όσο να πεις ήταν λίγο επίκαιρο αυτό τον Φεβρουάριο; Την έχει το Netflix. Θα πω πως μου έκανε κάπως καρικατούρες πάρα πολλούς ήρωες, τους είχε τραβηγμένους από τα μαλλιά και αυτό λίγο με προβλημάτισε. Θέλω να πω πως στην ελληνική τηλεόραση ναι, το καταλαβαίνω, το ακούω. Είναι όλα έτσι. Ακραία. Στο Netflix που βλέπεις ξενόφερτα και έχεις συνηθίσει σε άλλο στυλ εντελώς αυτό το "κωμική ελληνική σειρά" είναι παράξενο. Δηλαδή όλα καλά, αλλά θα ζούσα και χωρίς κάποιες υπερβολές. Κατά τ' άλλα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ σειρά, όπως έλεγαν όλοι. Μέχρι και στον χάζμπαντ άρεσε. Θέλω να δω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τη δεύτερη ταινία του Downton που έχει φέρει επίσης το Netflix αλλά δε ξέρω πώς θα γίνει να τη δω σωστά και ήσυχα και χωρίς ενόχληση, όπως της αξίζει. Α! Καλέ, ξέχασα και παραλίγο να σου κάνω φοβερή ζημιά! Είδαμε ένα απόγευμα ένα θρίλερ που ήταν οριακά κωμωδία γιατί ήταν ΤΟΣΟ άθλιο και ΤΟΣΟ κακογυρισμένο με ΤΟΣΟ κακούς ηθοποιούς που πρέπει να σε προστατέψω πάση θυσία μην τυχόν και κάνεις το λάθος και το δεις! Λέγεται Disquiet και είναι με τον Jonathan Rhys Meyers (που προσωπικά βρίσκω υπερβολικά αυτάρεσκο και παντελώς αχώνευτο).
Βγήκα για ένα ποτό, την επομένη των γενεθλίων μου με την Κατερίνα, και σου το λέω όχι γιατί ήταν η πρώτη φορά που βγήκα βράδυ για ποτό έτσι από... δε θυμάμαι από πότε. Μπορεί και πριν τον κόβιντ! Αλλά γιατί αυτό που σκεφτόμουν ήταν πώς θα αντιμετωπιστεί το παράξενο μαλλί μου από τον συντηρητικό κόσμο της Κατερίνης. Δε ξέρω γιατί με άγχωσε αυτό, αλλά πράγματι με άγχωσε ένα τσικ. Εντέλει μάλλον με αδιαφορία αντιμετωπίστηκε, απ' όσο κατάλαβα εγώ δηλαδή. Άλλωστε τα μαλλιά μου είναι τώρα σε μια φάση που πολλοί δεν τα καταλαβαίνουν και μου ζητούν εξηγήσεις (οι περισσότεροι βασικά..) και η διαφορετικότητα που επικρατεί γενικά κάπως σου δίνει μια ελευθερία. Είδα αυτόν εδώ τον κομμωτή στο Tiktok που μέσες άκρες είπε πολύ καλά πράγματα για την περίπτωσή μου, αν και όσον αφορά γενικότερα το θέμα μετάβαση στο ασημί, πλέον δεν αισθάνομαι την ίδια ανάγκη επιβεβαίωσης της απόφασής μου όσο στην αρχή (μπορεί να κάνω ένα άρθρο για το συγκεκριμένο θέμα όταν με το καλό κλείσω χρόνο, για όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται). Δεν κουρεύτηκα ακόμη, αν και το έλεγα τον περασμένο μήνα, γιατί το γύρισα λίγο στο σγουρό που είναι πιο κοντό οπότε ήταν κάπως σα να κουρεύτηκα, ήταν και ανανεωτικό ως αλλαγή λουκ, κι ύστερα μου κάηκε το πιστολάκι λίγο πριν βγει ο μήνας! Πολύ καλό πιστολάκι όμως, το είχα παραπολλαχρονια!!
Podcast, μουσική και σκόρπιες σκέψεις
Δεν άκουσα τόσο πολλά podcast, ακούω σταθερά το Literalus της φίλης Έφης, που τώρα μετακόμισε και στη Γαλλία! Ενώ μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον το επεισόδιο της ψυχολόγου Θέκλας Πετρίδου (που είναι ολότρελη, να ξέρεις) σχετικά με την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Σου το βάζω εδώ, είναι η τοποθέτησή της στην οποία με βρίσκει πολύ σύμφωνη, μόνο που εκείνη έχει κι εμπειρία από θεραπευόμενούς της.
Το τραγούδι του μήνα, αν θα μπορούσα να το πω έτσι, ήταν το Don't go Insane του Dpr Ian. Δεν τους πολυκαταλαβαίνω τώρα τους νέους και εντελώς άσχετη είμαι από μουσική, θα ακούσω ότι να 'ναι, ό,τι μου τραβήξει την προσοχή, ενίοτε κάτι που άκουσα πολύ στο tiktok ας πούμε, γιατί βλέπω πως το τραγούδι αυτό δεν παίζει -καθόλου όμως- σε ραδιόφωνα. Όπως και το τραγούδι της υπερκουκλάρας Cat Janice που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας, κι αν έχει γίνει Ο χαμός στο tiktok δεν ακούγεται πουθενά αλλού. Σου το βάζω εδώ, αν δε το ξέρεις, και μάθε πως όσο ακούγεται, ωφελείται το μικρό της το αγοράκι κι η ίδια είχε ζητήσει να το κάνουμε βάιραλ ώστε να του αφήσει κάτι από αυτήν.
Προς το τέλος του μήνα βάρυνε πάλι το μέσα μας με την ανάμνηση του χρόνου των Τεμπών (για να μη αναφέρω καν πως πήγε να ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο κάπου αλλού, σταματήστε απλά να παίρνετε τρένο, σας εκλιπαρώ!), έγιναν πορείες, μνημόσυνα, ακούστηκε παντού στα σόσιαλ (που όλως τυχαίως εκείνη ιδίως τη μέρα υπολειτουργούσαν) ενώ η τηλεόραση έπαιζε το μπιφ της Καινούργιου με την Μπάρκα! Νιώσαμε να ανακατεύεται το μέσα μας βλέποντας πολιτικούς που έφεραν ευθύνη, με αποδείξεις μάλιστα, να αντιμετωπίζουν το θέμα με θράσος και ειρωνεία, ακούσαμε ΤΑ ΤΡΕΛΑ να λέγονται σε γονείς και συγγενείς των θυμάτων, όμως παράλληλα έπεσαν πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές για την άρση της ασυλίας των βουλευτών (θεωρώ προσωπικά πως κανένας απολύτως άνθρωπος δεν δικαιούται ασυλία! Δεν είμαστε καθόλου καλά!),
μπορείς να υπογράψεις κι εσύ πατώντας εδώ
(δεν χρειάζεται να πληρώσεις, ακολούθησε τις οδηγίες)
...αλλά τέλος πάντων, αυτό εδώ είναι ένα μπλογκ κυρίως για βιβλία, δε θα συνεχίσω, αν και είναι πράγματα που με απασχόλησαν πολύ.
Ο καφές μου μόλις τελείωσε (κυριολεκτικά). Αναμένω τα δικά σου σχόλια για τα αναγνωστικά μου ταξίδια (και τα υπόλοιπα), να μου πεις κι εσύ τι διάβασες ή τι διαβάζεις τώρα, ή ό,τι άλλο θέλεις.
0 σχόλια