Τα 8 πραγματάκια (Φεβρουάριος 2023)

Αντίο Φανταστικέ Φεβρουάριε, μπορεί εσύ να φεύγεις, αλλά εγώ εδώ θα μείνω! Τον μήνα που μας πέρασε και με την ευκαιρία του αφιερώματος συνειδητοποίησα πως είμαι σε μια φάση στη ζωή μου που θέλω να διαβάζω κυρίως φαντασία. Με ενθουσιάζουν φοβερά οι ιστορίες φαντασίας και κάπως σα να διαπίστωσα πως με το ζόρι προσπαθούσα να "μεγαλώσω" και να διαβάσω πιο "ενήλικα" βιβλία. Θα επιστρέψω λοιπόν στο πιο αγαπημένο μου είδος για λίγο καιρό, όχι αποκλειστικά αυτή τη φορά βέβαια, θα αφήνω περιθώρια και σε άλλα είδη, όμως πάντα θα υπάρχει οπωσδήποτε ένα βιβλίο φαντασίας στα currently reading μου!

 

#1: Αγόρασα ένα βιβλίο δύο φορές

Το βιβλίο που ήθελα πιο πολύ απ' όλα αυτό τον Φεβρουάριο, από τη στιγμή που το έβαλα στο άρθρο όπου Κρίνω βιβλία από τα εξώφυλλά τους, είναι τα "Έξι Κοράκια" της Λι Μπαρντούκο. Ε, δε ξέρεις πόσο πολύ το ήθελα, μου έτρωγε το μυαλό, ένα φοβερό πράγμα και τελικά την περασμένη εβδομάδα αποφάσισα να το πάρω. Όχι μόνο μια φορά μάλιστα, αλλά δύο! Το ένα για μένα, και το άλλο για τον διαγωνισμό που έτρεξε μέσα από το instagram προς τιμήν του Φανταστικού Φλεβάρη. Ήταν αδιαμφισβήτητα το βιβλίο του μήνα κι ας μην έχει διαβαστεί ακόμα ούτε μισή σελίδα του. 


#2: Διάβασα ΜΟΝΟ φαντασία (?)

Ξεκίνησα με τη Γαιοθάλασσα της Λε Γκεν, που είναι μικρό το σκασμένο αλλά μου πήρε λίγο παραπάνω χρόνο απ' ότι θα 'πρεπε, κι αυτό γιατί είναι σε γραφή παλιάς κοπής -πωςτολενε- έχει αυτό τον αέρα του κλασσικού κι ενώ στην αρχή θύμιζε πολύ Μέρλιν μετά θύμιζε αποκλειστικά Studio Ghibli, δεν μπορώ να προσδιορίσω ποια ταινία ακριβώς, αναμφίβολα όμως από ένα σημείο και μετά ήθελα να ξαναδώ το Spirited Away και την Kiki (αλλά την Kiki θέλω πάντα να την ξαναδώ!). Παράλληλα είπα να πιάσω σε ακουστικό το Shadow and Bone, στα αγγλικά, δε μου άρεσε και το παράτησα. Θα το διαβάσω στα ελληνικά κανονικά. Η Σοφία από το Λονδίνο έπιασε και καταβρόχθισε την τριλογία της Μάας κι έτσι με επηρέασε να πιάσω τελικά το τρίτο βιβλίο, το "Φτερά και Ερείπια" το οποίο είναι άκρως καταβροχθηστικό, διάβασα σε λίγες μέρες μέσα 200 σελίδες, χωρίς να έχω ακόμη τελειώσει τη Γαιοθάλασσα που είναι... 250.

Άκουσα και δύο ακόμα: λίγο έβαλα να παίζει η κυρία Άλκη Ζέη με το "Με μολύβι Φάμπερ νούμερο δύο" που το έχω ξανακούσει (υπάρχει δωρεάν διαθέσιμο από το Μεταίχμιο στο Soundcloud) και ήταν το βιβλίο του μήνα για τη ΛΑΚ, αλλά με κέρδισε ο Neil Gaiman με το Graveyard Book του που το αφηγείται ο ίδιος στο Youtube, μπροστά σε κοινό μάλιστα (προσπάθησα να το κάνω εικόνα, αρχικά το πόσες ώρες χρειάστηκε ώστε να το αφηγηθεί όλο, αν το έκανε μια κι έξω, πώς μπορεί να ένιωσαν όσοι βρέθηκαν εκεί και το άκουγαν για πρώτη φορά, πόσοι αποκοιμήθηκαν ακούγοντας τον ήχο της φωνής του, τι συναισθήματα μπορεί να ένιωσαν με αυτό το υπέροχο βιβλίο, εντάξει, ομολογουμένως πρέπει να ήταν μια μοναδική εμπειρία!), ενώ λίγο πριν βγει ο μήνας έπιασα τον "Ωκεανό στο τέλος του δρόμου" για... περισσότερο Neil Gaiman!!!


#3: Ο Pattinson ντύθηκε Μπάτμαν!

Είναι ο Pattinson ο Batman; χμμμμ... Ναι, η ταινία είναι εξαιρετική. Στο σήμερα, όμως, η παρουσία ενός εκδικητή με μάσκα με αυτιά νυχτερίδας δεν πέρασε ούτε μια σκηνή που να μη μου φανεί αστεία! Βεβαίως το Γκόθαμ είναι ακριβώς εκείνο το επικίνδυνο μέρος που δεν υπάρχει λόγος να ζεις, η αρχιτεκτονική των κτηρίων της ταινίας γενικά ήταν ΑΨΟΓΗ, οι ηθοποιοί πολύ πολύ καλές επιλογές, ο Pattinson έχει την απαραίτητη κατάθλιψη που θα είχε ένα παιδί που είδε να σκοτώνουν τους γονείς του μπροστά στα μάτια του, έχει ακριβώς όλα αυτά τα ψυχολογικά (φαίνεται στο πόση βια μπορεί να ασκήσει όταν έρχεται σε μια τέτοια κατάσταση) κι έχει το χειρότερο μαλλί που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς! Πάρα πολύ καλό, αυτή τη φορά η φίλη-αδερφή Ρόζα είχε απόλυτο δίκιο όταν επέμενε να το δούμε! Του χάζμπαντ δεν του άρεσε.

 

#4: Φαντάσματα στη μικρή μου οθόνη

Μόνο μια σειρά για το μήνα που μας πέρασε, ένιωθα πως δεν υπήρχε χρόνος ούτε λίγος για να δω κάτι. Προσπάθησα να προχωρήσω το "That 70s Show" αλλά το πάω απελπιστικά αργά, υποθέτω θα το βλέπω για πάντα. Τελείωσα τη σειρά Lockwood and Co για την οποία σου μίλησα σε δικό της αποκλειστικά άρθρο, απλά να, τώρα θέλω να πάω να πάρω όλα τα βιβλία και να διαβάζω μόνο αυτά. Φυσικά κάτι τέτοιο δε πρόκειται να συμβεί, εκτός αν ξεκινήσω παράλληλα και τα πέντε. Όμως θα τα ψάξω, δεν ξέρω πότε, θα δω τι θα κάνω! Η σειρά μου άρεσε!

 

#5: Χαρούμενα 35α γενέθλια

Ομολογώ πως φέτος δε με φρίκαρε ο αριθμός, κι ας είναι μεγάλος (Χριστέ μου πόσο μεγάλος είναι!) η αλήθεια είναι πως είμαι σε μια σχετικά καλή φάση, έχω έναν μπεμπούλη με χοντρά μάγουλα, έναν σκυλάκο χοντρό και χνουδωτό, έναν χάζμπαντ που ξεβουλώνει και τον νεροχύτη αν χρειαστεί, ένα σπίτι (μεχ) όχι δεν έχω ένα σπίτι... αλλά έχω ένα καινούργιο βιβλίο και δύο καινούργια σαμπουάν (θα επιλέξω να μην το πάρω ως υπονοούμενο) μια πολύ πολύ ωραία καινούργια τσάντα και ένα καινούργιο παλιό παλτό. 

Το καινούργιο βιβλίο, που θεωρώ πως αυτό βασικά σε απασχολεί, είναι το "Σχολομαντείο" δώρο της Σοφίας από το Λονδίνο, που έτυχε να είναι εδώ τις μέρες γύρω από τα γενέθλιά μου και την είδα και δύο ολόκληρες φορές. Είναι άλλο ένα βιβλίο που θέλω να διαβαστεί άμεσα!

 

#6: The MAKEOVER episode!

Είχα από καιρό την επιθυμία να γίνω πιο ξανθιά, τόσο για πρακτικούς λόγους, για να καλύψω πιο αποτελεσματικά τις ανταύγειες της σοφίας μου, αλλά και γιατί έτσι έκανα κάτι εντελώς τελείως διαφορετικό. Πλέον νομίζω πως με πολύ δειλά βήματα προσπαθώ να βγω από το comfort zone μου, γιατί αν όχι τώρα πότε; έτσι διαλέγω και ρούχα και αξεσουάρ και μακιγιάζ και μαλλιά τώρα, που πριν δε θα τολμούσα. Αλλά γιατί όχι; Λες τελικά να με φρίκαρε το 35; Μπα! Οπότε και τα μαλλιά έγιναν πιο ανοιχτά αλλά και πολύ πολύ πιο κοντά (που ίσως κοντύνουν κι άλλο), αυτό είναι κάτι που κάνω κάπου κάπου, να τα κόβω πάρα πολύ κοντά, μου αρέσει, μου θυμίζει Παρίσι (λες κι έχω πάει ας πούμε!) μου θυμίζει άλλες εποχές και μου φαίνεται και χαριτωμένο αλλά και δυναμικό το πολύ κοντό μαλλί. Σου το είπα πως μάλλον θα το κοντύνω κι άλλο; Σου το είπα! Σε γενικές γραμμές μάλλον πήγε καλά αυτή η απόφαση...

 

 

#7: Γεια σου TikTokοσμε!

Όπως ξαφνικά αποφάσισα να κόψω τα μαλλιά μου, έτσι ξαφνικά αποφάσισα πως θέλω να μην είμαι μόνο θεατής πχια στο TikTok, αυτό το πολύ νεανικό και πολύ χρονοφάγο σόσιαλ, αλλά να ανεβάζω κι εγώ δικό μου υλικό. Το ύφος που θέλω να κρατήσω θέλω να αντικατοπτρίζει ηρεμία, cozyness, βιβλία, στιγμές, outfits, τη ρουτίνα μας, καφέ, τέτοια πράγματα έτσι πιο χαλαρά και πιο "Αλίκη". Τώρα αν θα ανεβάζω και "διασκεδαστικά" βιντεάκια... εεε δε νομίζω. Ούτε και θα είμαι υπερσυνεπής, ότι γίνεται και με το instagram, αν με ακολουθείς. Σου βάζω εδώ το link για να με ακολουθήσεις στο TikTok αν θέλεις. 

@aliceinbookworld στο TikTok


#8: Ο Φανταστικός Φεβρουάριος στη Χώρα των Βιβλίων

Έφτασε στο τέλος του κι εδώ σου έχω μερικά νούμερα: 12 ποστ με το hashtag #ffbooks, 300+ επισκέψεις στις βιβλιοκριτικές του Acotar, γύρω στις 400 επισκέψεις στα μεγάλα άρθρα αφιερώματα, περίπου 800 συμμετοχές στο διαγωνισμό στο instagram.

Θεωρώ πως για το χρόνο που διαθέτω κι εγώ από πλευράς μου καλά πήγε αυτό το αφιέρωμα. Ωστόσο αυτό που διαπίστωσα μέσα από αυτό είναι αυτό που σου είπα και στην αρχή: πως αγαπώ περισσότερο απ' όλα την φαντασία, ως λογοτεχνικό είδος. Είναι κάτι που ήξερα, ναι, όμως η συνειδητοποίηση τώρα είναι κάπως διαφορετική. Αυτό τον Φεβρουάριο έμαθα κάτι για τον εαυτό μου και το βρίσκω πολύτιμο ως αποτέλεσμα. 

Αυτά ήταν τα νέα μας από τον Φεβρουάριο του 2023, τον Φεβρουάριο που έγινα 35. Ο μικρός Κωνσταντίνος ακόμα δεν μιλάει, αλλά κάνει μονόζυγο (!) κι έχει γίνει πολύ πολύ ψηλός, ο Άλμπους έχει παχύνει τρομακτικά πολύ γιατί πηγαίνει κάθε μέρα στη γιαγιά του, αντέξαμε το υπερβολικό κρύο που έπιασε (όχι με την καλύτερη ψυχολογία από πλευράς μου, δεν το αντέχω το κρύο!), η Ξένια διάβασε Χάρι Πότερ και το λάτρεψε (ντύθηκε και Ερμιόνη στις απόκριες!) και βγήκα από το σύνδρομο ματαιότητας της Αλίκης (αν και στο τέλος του μήνα με περίμενε το χειρότερο σύνδρομο ματαιότητας που έχει υπάρξει ποτέ...)

Εσένα πώς ήταν ο Φεβρουάριός σου; Τι είδες, διάβασες, έκανες το διαφορετικό;

0 σχόλια