Ο Ιούνιος ήταν καλός. Ως μήνας οκεϊ, ήταν όπως πάντα βροχερός, κρύος, λίγο φθινοπωρινός-λίγο καλοκαιρινός, πολλή ανακατωσούρα στο σπίτι με τα ρούχα μας (τι φρίκη είναι αυτή με τα παιδικά! Δεν το έχω βρει και δεν ξέρω πώς θα το βρω, πρέπει ανά δίμηνο να αδειάζω τα πάντα και να δίνω ρουχαλάκια!!) πάρα πολλή τρίχα του Άλμπους που την αλλάζει. Πάλι. Ένας κακός χαμός από παιχνίδια μονίμως και... ακόμα δεν έχουμε τελειώσει με χαλιά/παπλώματα και λοιπά χειμερινά. Εκπέμπω SOS!!
Βιβλιοκριτική για ένα από τα μεγάλα βιβλία της Όστεν, η ιστορία, οι εντυπώσεις κάποια ιστορικά στοιχεία και οι δύο μεταφορές του.
Το τελευταίο (για μένα) βιβλίο της Όστεν από τα μεγάλα, ήταν το Μάνσφηλντ. Θεωρούσα πως θα είναι το λιγότερο αγαπημένο μου, μου φαινόταν κάπως αδιάφορο, κάπως γενικευμένο, κάπως.. απλά οκέι. Δε ξέρω τι έφταιξε, αν είχα καιρό να διαβάσω Όστεν, ή αν όντως η ιστορία ήταν πάρα πολύ καλή, αλλά τελικά με κέρδισε. Δε μου ήταν καθόλου αδιάφορο, μου άρεσε πολύ, πέρασα φανταστικά μαζί του και δε βαρέθηκα λεπτό. Ίσως μόνο το τέλος να με χάλασε, αλλά θα φτάσω σε αυτό.
Το βιβλίο ήταν δώρο του secret Santa μου στην ανταλλαγή μας τα πολύ δύσκολα Χριστούγεννα του 2020 και μου το χάρισε η αγαπημένη και πιο παλιά μου φίλη, η Βούλα. Νομίζω πως πέρασε αρκετός καιρός από τότε ώστε να μην το συνδέσω με εκείνα τα φριχτά Χριστούγεννα και να μπορέσω να το αγαπήσω όπως του άξιζε.
Καλώς ήρθες σε ένα αγαπημένο άρθρο στο οποίο κρίνω αλύπητα βιβλία από τα εξώφυλλα τους και προσπαθώ να μαντέψω το στόρι. Όλα τα βιβλία προέρχονται από τις νεότερες εκδόσεις και ίσως μερικά να είναι ακόμη υπό έκδοση. Το επεισόδιο έχει ηχογραφηθεί πριν ψάξω πραγματικά τα συγκεκριμένα βιβλία, συνεπώς όντως οι μαντεψιές μου είναι όσο πιο πρωτότυπες γίνεται. Ελπίζω να έχεις ετοιμαστεί, γιατί θα χαλάσουν οικονομίες, θα αδειάσουν πορτοφόλια, θα τρέχουμε στα βιβλιοπωλεία αναμαλλιασμένοι.. ε, τουλάχιστον εγώ σίγουρα!
Στο παλιό μας σπίτι δε με πείραζε καθόλου να περνάω τα καλοκαίρια μου στην πόλη. Βλέπεις είχε μια υπέροχη μικρή αυλή με (υπερβολικά) πάρα πολλά δέντρα, κι είχα κι εγώ όλα τα πράγματα που κουβαλούσαμε όταν ήμουν μικρή στο camping, οπότε αμέσως μπορούσαμε να διαμορφώσουμε με αυτά ένα υπέροχο σημείο με ομπρέλα, εκείνες τις πολύ μεγάλες τις ξύλινες, με λαμπάκια, με τραπέζι και καρέκλες, γλάστρες, φιδάκι για τα κουνούπια, σε ένα σημείο που ακόμη και στον καύσωνα τα βράδια φυσούσε και ήταν υπέροχα. Είχαμε μέχρι και αιώρα, και νομίζω πως ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι στο παλιό μας το σπίτι παρόλο που ήταν πολύ πολύ δύσκολο και ενεργειακά... φονικό!
Αυτός ο μήνας ήταν ο πιο γεμάτος μήνας της χρονιάς, ενδεχομένως και των τελευταίων ετών, όχι απλά αυτής της χρονιάς! Είχε πάρα πολλές εξορμήσεις εκτός, στη Θεσσαλονίκη πήγαμε δύο φορές κυρ Στέφανε και μια φορά πήγαμε προς Ελασσόνα, από την άλλη πλευρά (του Ολύμπου!), είχαμε και γάμο και βάφτιση και την πρώτη ονομαστική γιορτή του μικρού Κωνσταντίνου, παρόλα αυτά, δε μου φάνηκε ένας μήνας που έτρεχε κι έφυγε γρήγορα. Ήταν ένας μήνας φυσιολογικός, μεγάλος, με μπόλικο χρόνο (ε, τι να πω, ξέρω κι εγώ;) Τουλάχιστον έφτιαξε λίγο ο καιρός!