Τα 8 πραγματάκια (Ιούλιος 2023)

Ο Ιούλιος του 2023 ήταν ο πιο ζεστός μήνας των... πολλών τελευταίων ετών. Κάθε που προβλεπόταν 40άρι λέγαμε "αυτή θα είναι η πιο ζεστή μέρα του χρόνου" λες και είναι κάποιος διαγωνισμός ποια θα πάρει την πρώτη θέση ως η μέρα εκείνη που υποφέραμε περισσότερο από ποτέ. Μια τουλάχιστον από αυτές τις 3 νομίζω ακραία ζεστές μέρες, την περάσαμε σχεδόν αποκλειστικά στο σπίτι και δεν ήταν καθόλου κακή απόφαση. Από εκεί και πέρα, και αν σκεφτείς πως όταν έχει καύσωνες δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα απολύτως, κι όμως ήταν ένας μήνας που έκανα πολλά. 

#1 Massive Μπουκχολ

Όχι τόσο μικρό αυτό το μπουκχολ για τον μήνα Ιούλιο με κάποια βιβλία που είχα παραγγείλει από τον Μάιο νομίζω αλλά δυσκολεύτηκαν πολύ να έρθουν, από τη Σωτηρία του e-Διαγώνιος. Πήρα τα δύο πρώτα από τα πέντε της σειράς Lockwood & Co, που έγραψε ο Τζόναθαν Στράουντ (αγαπώ!) και που έγινε πρόσφατα σειρά από το Netflix (σου έχω μιλήσει εδώ μπες να δεις), και μόνο που διάβασα τις πρώτες σελίδες συνειδητοποίησα πως ακόμη κι αν μου άρεσε η σειρά, τα βιβλία πρέπει να είναι επίπεδα ανώτερα. Πήρα επίσης την Αναδυόμενη του Ξενόπουλου σε αυτή την πανέμορφη ολοκαίνουργια έκδοση από τον Ψυχογιό με τις πολύ στη μόδα πλέον, βαμμένες σελίδες, κυρίως γιατί μου άρεσε η έκδοση αλλά και γιατί είναι μάλλον καλοκαιρινό.

Στο τέλος του προηγούμενου μήνα, την τελευταία Παρασκευή που είχε μέχρι 70% έκπτωση το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο του Πατάκη (το αγαπώ αυτό το eshop!), κάνουν αυτή την έκπτωση την τελευταία Παρασκευή του μήνα, μάλλον, έβαλα μια τίμια όχι πολύ ακριβή παραγγελία. Πήρα ένα μικρό με την Αδερφή μου την Κλάρα, δε ξέρω αν τα διάβαζες, εμένα μου άρεσαν πολύ! Πήρα τους Ψηλοκάραβους της Γεωργίας Γαλανοπούλου, γιατί μου φάνηκε πολύ θαλασσινό (έχει και εικονογράφηση και είναι αρκετά περίεργο, όχι;), πήρα τη Χαμένη κόρη της Φερράντε, επίσης πολύ μικρό, είναι Φερράντε, είναι στην Ιταλία, είναι καλοκαίρι, έπρεπε! Αλλά το πιο "σημαντικό" βιβλίο της παραγγελίας μου ήταν η Γυναίκα με τα άσπρα του Collins από εκδόσεις Gutenberg, το πρώτο που παίρνω έβερ από τις συγκεκριμένες εκδόσεις (που πρόσφατα έμαθα πως έχει πολυτονικό, ναι, επιβεβαιώνω) το οποίο όταν διάβαζα κάτι κριτικές στο goodreads ενθουσιάστηκα τόσο που έριξα όλο μου τον καφέ πάνω στο τηλέφωνο της δουλειάς. Ακόμη κολλάνε τα πλήκτρα. Το βιβλίο εντωμεταξύ είναι τεράστιο, περίπου 900 σελίδες, αν και κοντόχοντρο! Πολύ παράτολμο από πλευράς μου ομολογώ...

Νομίζεις πως τελείωσα, αλλά δεν τελείωσα ακόμη! Την τελευταία Παρασκευή αυτού του μήνα, μπήκα πάλι στο βιβλιοπωλείο του Πατάκη και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δε χρειαζόταν να πάρω ΚΑΝΕΝΑ από τα βιβλία που επέλεξα! Αλλά ποιον σταμάτησε ποτέ αυτό για να σταματήσει εμένα; Ε; Σε αυτή τη δεύτερη επιδρομή μου, πήρα για 20€, τα εξής πέντε βιβλία: Οδός Χαράς της Kate Hindley για τον μικρό Κωνσταντίνο (καταλαβαίνεις τώρα πως αυτό ήταν κίνηση ενοχής πως και καλά για το παιδί μπήκα να ψωνίσω!), το Τρυφερή είναι η νύχτα του Φιτζέραλντ, γιατί έχω ήδη διαβάσει τον Γκάτσμπυ και εεε διάβασα κριτικές στο goodreads και λέω, γουάι νοτ, έχει μόνο 3€!! Με την ίδια λογική πήρα τα Χρόνια της αθωότητας της Ίντιθ Γουόρτον, ενώ τον Κόμη Μοντεκρίστο του Δουμά τον ήθελα λίγο παραπάνω. Τέλος για να μην πληρώσω καθόλου μεταφορικά, πήρα στο κόστος τους ένα μικρό του Γκόγκολ που έχεις τις ιστορίες Το παλτό και Το ημερολόγιο ενός τρελού. Είναι μικρό και πιστεύω θα μου αρέσει. ΔΕΝ πήρα τον Ζοφερό οίκο του Ντίκενς που είχε εκπτωσάρα και οι δύο τόμοι μαζί γιατί ΤΡΟΜΑΞΑ με το μέγεθος. Παρόλα αυτά δεν εγγυώμαι πως δε θα το πάρω (βλέπω πως δεν έχει χάσει την έκπτωσή του ακόμα) γιατί μου τριβελίζει το μυαλό το άτιμο!!

Τώρα τελείωσα!

#2 ...και audio books

Η ανακάλυψη του μήνα δεν είναι άλλη από την εμπειρία των ακουστικών βιβλίων. Έχω ξανακούσει βιβλία στο youtube για παράδειγμα (ναι, όχι πολύ νόμιμο και αρκετά ερασιτεχνικό), είχα την εντύπωση πως δε θα τα καταφέρω να παρακολουθήσω όπως θέλω ένα βιβλίο ακουστικό, μα τελικά μια χαρά τα παρακολούθησα και τα δύο που άκουσα και μάλιστα η "ανάγνωση" ενός ακουστικού βιβλίου κάπως σα να μου άνοιξε την όρεξη για περισσότερο διάβασμα στη διάρκεια της ημέρας. Τα βιβλία μου τα ακούω στο jukebooks όπου έχω κάνει συνδρομή και τώρα είμαι στο τρίτο.

Εδώ σου μιλάω για πλατφόρμες ακουστικών βιβλίων

#3 Τι διάβασα τελικά;

Από ακουστικά βιβλία, "διάβασα" τα Πανέξυπνα πλάσματα της Shelby Van Pelt για το οποίο σου μίλησα εδώ στη δική του βιβλιοκριτική, και το Ήμασταν ψεύτες της Emily Lockhart που το άκουσα σχεδόν όλο μέσα σε μια μέρα και τώρα θέλω να πάω να ψάξω τη συνέχειά του, το Όλοι ήμασταν ψεύτες, που είναι πρίκουελ και... θέλω! Έχω ξεκινήσει τους Πολεμιστές του λυκόφωτος του Guy Gavriel Kay, που θεωρείται από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς φαντασίας, ακόμη δε με έχει κερδίσει βέβαια, αλλά είμαι σχετικά αρχή.

Από χάρτινα βιβλία, διάβασα μέσα σε τρεις μέρες τους Φύλακες της μαγείας του Κρις Ρίντελ, ένα βιβλίο παιδικό με την υπέροχη εικονογράφηση του συγγραφέα του (που είναι αγαπημένος εικονογράφος!), θέλω να πάρω και το αμέσως επόμενο αλλά σκέφτομαι να το κάνω προς τα Χριστούγεννα, θα ταιριάζει πιο καλά. Πάμε τώρα να σου πω ποια βιβλία διαβάζω παράλληλα και ακόμα. Το πρώτο της σειράς Μπρίτζερτον, που ακόμη δεν έχω τελειώσει, το βρίσκω αρκετά βαρετό, δε γίνεται σχεδόν τίποτα πέρα από ατέλειωτο μπλαμπλα, ανούσιο μάλιστα ορισμένες φορές, λίγο απορώ για το χάιπ που έφτασε να γίνει και σειρά στο Netflix και θα σου πω πως στο βιβλίο ο δούκας του Χέιστινγκς μέχρι στιγμής δεν αναφέρθηκε κάπου πως είναι μαύρος. Και η Δάφνη δεν είναι καν κοκκινομάλλα... Νομίζω είναι πολύ πιο συνηθισμένο και μη ξεχωριστό ως βιβλίο. Επίσης διαβάζω τη Φλόγα της Ελεγκάντι της Χριστίνας, που ίσως αυτό το μήνα δεν το έπιασα καθόλου γιατί θα το είχα τελειώσει.΄Ετσι.. χωρίς λόγο.. Ξεκίνησα το Άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία της Emily Henry, που υποτίθεται θα έκανα buddyread με τη Σόφι στο instagram (aka @sophiereadingcorner) αλλά με πήρε η μπάλα και η Σόφι το τελείωσε κι αυτό και άλλα πεντέξι κι εγώ είμαι ακόμη στο κεφάλαιο 10 (δεν είναι κακό βέβαια, εγώ είμαι cheater). Μετά έπιασα και τη Χαμένη κόρη της Φερράντε, γιατί όπως σου είπα μου φάνηκε καλοκαιρινό (που είναι!!) και.. αυτά μωρέ. Ψιλοπράγματα!

#4 Φίλοι και παιδικά πάρτι

Όλο το καλοκαίρι είναι γεμάτο με παιδικά πάρτι, ο Ιούλιος συγκεκριμένα πήζει από αυτά ίσως γιατί αντίστοιχα ο Νοέμβριος είναι ένας πολύ βαρετός μήνας για τους γονείς *σφυρίζει αδιάφορα*. Και πάνω που λες "τέλος, τα γιορτάσαμε όλα για φέτος" τσουπ σου ξεπετάγεται ένα ακόμα. Ο μικρός Κωνσταντίνος δεν τα πήρε καλά από την αρχή, συνεπώς δεν γιορτάσαμε τα δικά του γενέθλια με κόσμο, αλλά πολύ οικογενειακά, στην πίσω αυλή της γιαγιάς. Ωστόσο αυτός το έζησε Τζόι από τα Φιλαράκια και σε όλες τις φωτογραφίες η φάτσα είναι κάπως έτσι:

(ακριβώς αυτή η φάτσα όμως!!)

Για τη μαμά του μικρού Κωνσταντίνου, τώρα, ήταν ο μήνας που ήρθαν όλοι οι φίλοι από μακριά. Οπότε είδα τη Σοφία, τη Ρόζα, τον Στάθη, τον φίλο του Στάθη τον Αλμπέρτο, είδα και τον Τάσο που δεν είναι τόσο μακριά αλλά δεν βλέπω συχνά, και τον Άντι, είδα και άλλους φίλους και γνωστούς σε παιδικά πάρτι, είδα τη Γεωργία, την Ιωάννα και τα παιδιά τους στη Θεσσαλονίκη, πήγαμε πολύ στη θάλασσα και είμαι πανέτοιμη για τον Αύγουστο και τις εξορμήσεις στη νότια Πιερία με εκείνες τις θάλασσες που επίσης αγαπώ πολύ κι έχω συνδέσει ένα τσικ με την παιδική μου ηλικία και τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού.

#5 Είχα πει πως το You δε θα το ξαναδώ!

Αλλά επέμεναν πολύ η Ρόζα και ο Στάθης να δω την τέταρτη σεζόν που είναι πολύ καλή. Αυτό που με εκνεύριζε σε αυτή τη σειρά είναι πως ο πρωταγωνιστής που είναι ένας στόκερ-δολοφόνος τη βγάζει ζάχαρη για πόσες σεζόν χωρίς ούτε ένας να τον υποψιαστεί, χωρίς να αφήνει ίχνη και μάλιστα με τις ευλογίες του θεατή που... τον συμπαθεί κι ελπίζει να τη γλυτώσει; (ο ηθοποιός που τον υποδύεται γενικά δε μου αρέσει, αν και αισθάνομαι πως είναι έξυπνος τύπος που ίσως συμπαθούσα... δε ξέρω... με εκνευρίζει λίγο η φάτσα του). Ήθελα πολύ από την πρώτη σεζόν να μην του έρχονται όλα τόσο βολικά, αλλά δεν ήταν στα σχέδια των δημιουργών. Η τέταρτη σεζόν, που πείστηκα να δω τελικά, ήταν όντως πάρα πολύ καλή, μέχρι το τέλος που με ξενέρωσε οικτρά! Ωστόσο δεν είναι αυτό το τέλος, η σειρά θα συνεχιστεί για μια πέμπτη και τελευταία σεζόν, που ελπίζω κι εύχομαι να πάει κατά διαόλου για τον κεντρικό μας πρωταγωνιστή από το πρώτο πρώτο επεισόδιο. Θέλω τύπου στο πρώτο επεισόδιο να τον συλλάβουν! Αυτό θέλω! Ευχαριστώ και γεια σας!

Άλλη σειρά δεν είδα, ούτε και κάποια ταινία τώρα που το σκέφτομαι. Σε αυτό τον τομέα, ο μήνας μου πήγε άπατος.

#6 Ένα γκρίζο ταξίδι

(το moodboard μου για αυτό το γκρίζο ταξίδι)

Τσέκαρε εδώ το πρώτο μέρος του ταξιδιού μου που όποτε μου φαίνεται πως αξίζει, θα το ανεβάζω στο Tiktok.

#7 Ο Άλμπους και οι κρίσεις πανικού του

Ο Άλμπους, που λες, έχει ένα φόβο με τα πυροτεχνήματα, όπως πολλά σκυλάκια. Όμως σε συνδυασμό με την αφόρητη ζέστη της πόλης που ήδη τον δυσκόλευε (σκέψου πως έχει διπλό τρίχωμα, είναι ελληνικός ποιμενικός) και το γεγονός πως είναι γενικότερα αγχώδης ως σκύλος (έχει ήδη άγχος εγκατάλειψης που αντιμετωπίζουμε με το να μην τον αφήνουμε ποτέ μόνο του, φοβερό;), ήρθε κι έδεσε και αυτό με τα βεγγαλικά. Αν για παράδειγμα κάποιος παντρεύεται και ρίξει τα δικά του, ο Άλμπους φρικάρει, βάζει τα κλάματα και μπαινοβγαίνει στο μπαλκόνι χωρίς να ησυχάζει. Δεν τρώει. Δεν πίνει νερό. Δεν ακούει κανέναν. Μόνο κλαίει και τρέμει. Μετά θα παντρευτεί και κάποιος άλλος ή θα 'χει γενέθλια και θα ρίξει και τα δικά του, ο Άλμπους αν εντωμεταξύ έχει ηρεμήσει, θα αγχωθεί δεύτερη φορά, και θα αργήσει πολύ να ηρεμήσει, ΑΝ ηρεμήσει καν. Οπότε μπορεί απλά να περάσουμε ένα ολόκληρο βράδυ με τον Άλμπους απόλυτα φρικαρισμένο, να μην κοιμάται και να περιμένει πυροτεχνήματα, λαχανιασμένο και να κλαίει, είναι αδύνατο να κοιμηθούμε εμείς προφανώς, κι έπειτα θα έρθει το επόμενο βράδυ που μόλις θα νυχτώσει είτε ρίξουν πυροτεχνήματα είτε όχι, ο Άλμπους ήδη θα είναι φρικαρισμένος και θα τα περιμένει όλη νύχτα. Πέρασε περίπου όλος ο Ιούλιος για να κοιμηθεί σερί κι αυτός κι εμείς μαζί. Κοιμόταν και ξυπνούσε μέσα στη νύχτα από το άγχος του. Ο Άλμπους αυτή τη στιγμή για να αντιμετωπίσει τις κρίσεις πανικού του πρέπει να παίρνει φάρμακο. Κι όλο αυτό, γιατί κάποιοι που παντρεύονται ή θα παντρευτούν ή για πραγματικά ψύλλου πήδημα ρίχνουν πυροτεχνήματα.. Ίσως αρχίσουν μια μέρα να το σκέφτονται προτού ρίξουν πυροτεχνήματα και ταράξουν τον δικό μας σκύλο και τόσους άλλους, ζώα, ηλικιωμένους, μωρά, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω τόσο στην καλοσύνη των ανθρώπων πχια.

Επίσης το ήξερες πως είναι φοβερά επικίνδυνο να ρίχνεις πυροτεχνήματα όταν ολόκληρη η γη τριγύρω σου είναι ένα προσάναμμα εξαιτίας του συνεχόμενου καύσωνα; Εγώ δεν το ήξερα! Τίποτα καλό από αυτό!

#8 Ένα νέο πλαντομωρό, λουλοδόπαιδο, φυτουκλάκι*

Για το τέλος σου άφησα κάτι ευχάριστο, γιατί εμείς ζοριστήκαμε αλλά δε χρειάζεται να ζοριστείς κι εσύ και σου μαυρίσει η ψυχή, ήδη μας έχει μαυρίσει κι έχει γίνει στάχτη με τις φωτιές κι αυτού του Ιούλη! Ήρθε ένα νέο πλαντομωρό στην οικογένεια των Πλαντάριανς, η Φράνκι. Η Φράνκι είναι μια πανέμορφη μονστέρα και το όνομά της βγαίνει από το "Τέρας του Φρανκεστάιν" (Frankenstein's monster, monstera deliciosa), ήθελα πολύ μια μονστέρα εδώ και χρόνια. Μου τη χάρισε η Βούλα, και την φέραμε στο σπίτι μέσα αυτή τη φορά και όχι έξω στο super tiny balcony γιατί η μονστέρα είναι εσωτερικού χώρου βασικά. Ακόμη δεν της έχω βρει τη θέση της, οπότε την έχω βάλει πάνω στον σουπερ τεράστιο μπουφέ μας. Από τα υπόλοιπα Πλαντάριανς.. χμμμ.. ζουν όλα μέχρι στιγμής, οπότε θα πω όλα καλά! Α! Και πάρε μια φώτο από τη μπαλκογωνιά που είναι το μόνο σημείο που χωράω να καθίσω, δεν κάθισα πολύ τον Ιούλη λόγω αφόρητης ζέστης, αλλά θα καθίσω τον Αύγουστο! 

 

*(φυτό+κουκλάκι, Σοφία πιστεύω πως σε έκανα περήφανη!)

Αυτά από τον Ιούλιό μας, που ήταν απελπιστικά ζεστός, που ήταν μπουρδουκλωμένος ως εκεί που δεν παίρνει, που πήγαμε ευτυχώς για μπάνια, είχαμε -δόξα τω Θεώ- κλιματιστικό, God Bless Mr.Carrier!! Κάπως καλά τα καταφέραμε κι ας ζοριστήκαμε αρκετά... Εύχομαι να αφήσαμε τους καύσωνες πίσω μας και το υπόλοιπο καλοκαίρι να είναι πιο ανεκτό. Το εύχομαι πολύ!

Η Χώρα των Βιβλίων θα πάει διακοπές για τον μήνα Αύγουστο και θα επιστρέψει στο τέλος του, πιθανόν με τα 8 πραγματάκια του Αυγούστου. Να περάσεις όμορφα και σε ευχαριστώ που είσαι εδώ!