Κάτι σαν την Κάθριν από τα Ανεμοδαρμένα Ύψη, ή την Blair Waldorf από το Gossip Girl, ή τη Μιράντα Πρίσλι από το Διάβολο που φορούσε Prada ή μια μαθήτρια που είχα για δύο μήνες το καλοκαίρι που μας πέρασε (!). Θες να σου κάνω μια λίστα με τις πιο μπίτσι ηρωίδες που έχω διαβάσει; Χμμμ.. δεν είναι κακή ιδέα!!

Η ιστορία του Τσέρνομπιλ πάντα μου τραβούσε ιδιαίτερα την προσοχή, ίσως γιατί συνέβη πολύ κοντά στη χρονιά που γεννήθηκα, στις 26 Απριλίου 1986, και ολονών οι γονείς της γενιάς μου πάνω κάτω είχαν να διηγηθούν πού βρίσκονταν όταν συνέβη και πώς το έζησαν στην όχι και τόσο μακρινή μας χώρα, πολλοί μάλιστα δηλώνοντας πως τότε επειδή ήταν Πάσχα ήταν έξω και πως όταν έβρεξε χρειάστηκε για κάποιο λόγο να βγουν στη βροχή και πιστεύω πως θα περάσουν πολλά πολλά ακόμα χρόνια για να γίνει ένας ολοκληρωμένος απολογισμός του συγκεκριμένου γεγονότος και τι επιπτώσεις είχε στις δικές μας γενιές, στους γονείς μας και σε όσους πήρε παραμάζωμα το σύννεφο.

Σ' αυτό εδώ το άρθρο θα σου μιλήσω για το βιβλίο της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς που στάθηκε η αφορμή για να ψάξω ακόμη περισσότερο το συγκεκριμένο γεγονός ώστε να το καταλάβω όσο το δυνατόν καλύτερα, και θα σου πω δυο τρία πράγματα που έμαθα με όσο πιο απλό τρόπο μου επιτρέπει το μη εξειδικευμένο μου μυαλό!