Φωτογραφίζοντας τις Γέφυρες του Μάντισον...

Όταν πρωτοδιάβασα το οπισθόφυλλο του βιβλίου αυτού, είπα «Ωχ, γεροντοέρωτας! Βoring!». Παρόλα αυτά δεν το ξέχασα, εξάλλου τι ψυχή είχαν 180κάτι σελίδες, όταν πρόκειται μάλιστα για πραγματική ιστορία;

Από τις εκδόσεις
Ωκεανίδα

Τελικά σε κάποια έκθεση βιβλίου έπεσε πάλι στα χέρια μου, ήταν και φτηνό, ήταν και μικρό, και τελικά το πήρα.

Στοκ και στα Βιβλία

Τώρα που αρχίζουν οι εκπτώσεις, θα βγούμε στα μαγαζιά, θα ψάξουμε τις προσφορές, θα διαθέσουμε κάποιο ποσό για να ψωνίσουμε πολλά ρούχα, παπούτσια και λοιπά. Δεν θα ήταν ωραία να ψωνίζαμε με εκπτώσεις ακόμα και τα βιβλία μας; Κι όμως έχουμε αυτή τη δυνατότητα! Στην Πατριάρχου Ιωακείμ 8 στη Θεσσαλονίκη, πάνω στη γωνία, βρίσκεται ένα βιβλιοπωλείο που έχει εκπτώσεις και μάλιστα όλο το χρόνο.

Είναι μικρό (όπως πρέπει να είναι ένα βιβλιοπωλείο!) και ασφυκτικά γεμάτο από βιβλία (όπως πρέπει να είναι ένα βιβλιοπωλείο!).

Το επόμενο καράβι για την Ωκεανίδα

Οι εκδόσεις Ωκεανίδα, είναι αλήθεια πως πάντα μου τραβούσαν την προσοχή με τα εντυπωσιακά εξώφυλλά τους, γιατί καλώς ή κακώς πολλές φορές κρίνω ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του (ένας λόγος που δεν έχω διαβάσει ακόμα τη Νανά του Ζολά, πάντα είχε άθλιο εξώφυλλο, αλλά ας μη γίνομαι επιφανειακή!). Και φυσικά αυτό το όνομα, «Ωκεανίδα», είναι πραγματικά μια υπόσχεση για ένα μαγευτικό ταξίδι σε απέραντες θάλασσες γεμάτες συναρπαστικές ιστορίες!

Εν αρχή ην... το βιβλίο

Από πολύ μικρή ηλικία, τα βιβλία ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Πριν ακόμα μάθω να διαβάζω με ταξίδευαν με τις χαρούμενες παιδικές εικόνες τους. Μετά έγινε απλώς πιο διασκεδαστικό. Μπορούσα πλέον να καταλάβω τα μαύρα σύμβολα δίπλα στις εικόνες που αποτελούσαν το κλειδί για έναν ολόκληρο υπέροχο κόσμο. Μέσα από τα βιβλία μπορούσα να ταξιδέψω σε μέρη που δεν μπορούσα καν να φανταστώ. Όσο μεγάλωνα οι εικόνες μειώνονταν, οι λέξεις γινόταν περισσότερες και οι ιστορίες όλο και καλύτερες. Κάθε βιβλίο είναι μοναδικό και κάθε βιβλίο είναι υπέροχο. Δύσκολα θα πω πως ένα βιβλίο δεν μ’άρεσε καθόλου. Δύσκολα θα το παρατήσω, και ακόμα και τότε θα το έχω κρατημένο στο βάθος του μυαλού μου, ελπίζοντας πως αν κάποτε του δώσω άλλη μια ευκαιρία να με εκπλήξει ευχάριστα! Θέλω να πιστεύω πως αγαπάω όλα τα βιβλία μου εξίσου, όμως η αλήθεια είναι πως κάποια ξεχωρίζουν. Είτε γιατί τα διάβασα στην κατάλληλη φάση της ζωής μου, είτε γιατί ήταν απλά αριστουργήματα, ή πολύ απλά γιατί είχαν ένα όμορφο τέλος όσο κι αν με ταλαιπώρησαν στη διάρκεια... Θα κλείσω με ένα απόφθεγμα ενός ανώνυμου φίλου:

"Ξέρεις ότι διάβασες ένα καλό βιβλίο όταν γυρνάς την τελευταία σελίδα και αισθάνεσαι σαν να'χεις χάσει ένα φίλο."