 |
Από πολύ μικρή ηλικία, τα βιβλία ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Πριν ακόμα μάθω να διαβάζω με ταξίδευαν με τις χαρούμενες παιδικές εικόνες τους. Μετά έγινε απλώς πιο διασκεδαστικό. Μπορούσα πλέον να καταλάβω τα μαύρα σύμβολα δίπλα στις εικόνες που αποτελούσαν το κλειδί για έναν ολόκληρο υπέροχο κόσμο. Μέσα από τα βιβλία μπορούσα να ταξιδέψω σε μέρη που δεν μπορούσα καν να φανταστώ. Όσο μεγάλωνα οι εικόνες μειώνονταν, οι λέξεις γινόταν περισσότερες και οι ιστορίες όλο και καλύτερες. Κάθε βιβλίο είναι μοναδικό και κάθε βιβλίο είναι υπέροχο. Δύσκολα θα πω πως ένα βιβλίο δεν μ’άρεσε καθόλου. Δύσκολα θα το παρατήσω, και ακόμα και τότε θα το έχω κρατημένο στο βάθος του μυαλού μου, ελπίζοντας πως αν κάποτε του δώσω άλλη μια ευκαιρία να με εκπλήξει ευχάριστα! Θέλω να πιστεύω πως αγαπάω όλα τα βιβλία μου εξίσου, όμως η αλήθεια είναι πως κάποια ξεχωρίζουν. Είτε γιατί τα διάβασα στην κατάλληλη φάση της ζωής μου, είτε γιατί ήταν απλά αριστουργήματα, ή πολύ απλά γιατί είχαν ένα όμορφο τέλος όσο κι αν με ταλαιπώρησαν στη διάρκεια... Θα κλείσω με ένα απόφθεγμα ενός ανώνυμου φίλου:
"Ξέρεις ότι διάβασες ένα καλό βιβλίο όταν γυρνάς την τελευταία σελίδα και αισθάνεσαι σαν να'χεις χάσει ένα φίλο."
