Το 2017 διάβασα μόλις 23 βιβλία, από τα οποία μερικά ήταν graphic novels (που δεν τα πολυ-υπολογίζω) και μια Ανατριχίλα και τελικά ίσως και να ήταν μια αρκετά μικρή αναγνωστικά χρονιά, όμως πέρασα ένα readers block αρκετά έντονο (πιθανόν να το διαπιστώσατε και από την απουσία μου εδώ), είχα και διάφορα δικά μου θέματα που ακόμα δεν έχω λύσει (ελπίζω στο 2018 πολύ!!!), είχα σχεδόν ολική αποχή από υπολογιστή (με μόνο μέσο πρόσβασης στα social media το κινητό) και τώρα θα μου πείτε, ΦΤΑΝΕΙ! ΑΣΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΙ ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΦΕΤΟΣ!!! Και θα 'χετε και δίκιο! Πάμε λοιπόν!!
Αν στολίζετε το δέντρο σας με στολίδια εμπνευσμένα από αγαπημένα σας βιβλία (κατ' αρχάς να μου πείτε πού τα βρήκατε, ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ!!!) κι αν κάτω από το δέντρο σας έχετε ήδη τυλίξει βιβλία, είστε μέσα στο χριστουγεννιάτικο βιβλιοπνεύμα ήδη. Αλλά θα μπορούσατε να το αναπτύξετε ακόμη περισσότερο, γιατί το απαραίτητο στοιχείο για μια βραδιά δίπλα στο τζάκι, με το φως από τα λαμπάκια και απαλή χριστουγεννιάτικη μουσική, δεν είναι άλλο από ένα καλό βιβλίο!
Τι χρειάζεται κανείς για να είναι ευτυχισμένος; Σπίτια, αυτοκίνητα, χρυσαφικά, ρούχα ή καλλυντικά; Η ψυχή δεν χορταίνει με υλικά, ο μόνος τρόπος για να λάμψει είναι μέσα από συναισθήματα. Όταν δίνεις σε κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, όταν προσφέρεις ότι μπορείς για να στηρίξεις εκείνον που είναι θλιμμένος, τότε και μόνο τότε μπορεί να νιώσει κανείς την πραγματική αγάπη. Και αυτό μας μαθαίνει το μικρό αγγελάκι που ήταν στενοχωρημένο και το φωτοστέφανό του δεν έλαμπε. Πως όσο και να αναζητάς την ευτυχία, τελικά μόνο μέσα από τη φιλία και την προσφορά μπορείς να τη βρεις.
Αν και δεν έχω αρκετή εξοικείωση με τους Έλληνες συγγραφείς, πόσο μάλλον τους κλασσικούς Έλληνες συγγραφείς που όλοι ξέρουμε, χαίρομαι που έχω κάνει μια πρώτη επαφή με τον συγκεκριμένο, όταν διάβασα το "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" και συγκλονίστηκα με τη γραφή του, τον τρόπο σκέψης του, την πίστη και το θάρρος αυτού του ανθρώπου. Τον αγάπησα, παρόλο που δεν διαβάζω εύκολα δικό του βιβλίο, γιατί ξέρω πως θα με κρατήσει αιχμάλωτη, θα με βάλει να ψάξω μέσα μου βαθύτερα νοήματα, θα με ταξιδέψει σε μια άλλη Ελλάδα, παλιότερη, γεμάτη πόνο, αλλά και τόσο όμορφη, ζωγραφισμένη από το δικό του μοναδικό χέρι. Κι επειδή πράγματι, τον αγάπησα, δε θα μπορούσα να μη δώσω την αρμόζουσα σημασία σε αυτή την ταινία που διηγείται κάποιο μέρος της ζωής του.
Το βιβλίο αυτό, που πολλοί εκθειάζουν, διαβάσαμε πριν κάποιους μήνες με τη Λέσχη του Τρελοκαπελά. Οι εντυπώσεις μας δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης ώστε να δικαιολογήσουν τον τόσο ντόρο που έχει γίνει γύρω από το όνομά του. Μάλιστα τους περισσότερους τους κούρασε η φλυαρία του Τζέιμς, ενώ η γενικότερη ιστορία δεν είναι και τόσο σαφής. Προσωπικά μου είχε αρέσει η ατμόσφαιρα του βιβλίου περισσότερο, παρά η ίδια η ιστορία, αν και δεν μπορώ να αρνηθώ φυσικά την αξία της. Ανέβηκε στα μάτια μου πολύ μετά το θεατρικό αυτό που είδαμε στην πρεμιέρα του στο θεατρικό εργαστήρι Commedia*, του Θανάση Μαργαρίτη, σε διασκευή του Τόλη Πιπερίδη.
Διαβάστε εδώ για το βιβλίο "Το Στρίψιμο της Βίδας" του Χένρι Τζέιμς.
Διαβάστε εδώ για το βιβλίο "Το Στρίψιμο της Βίδας" του Χένρι Τζέιμς.
Η Laura Marie από το Bookriot έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που μπορεί να μας φανεί πολύ χρήσιμο αν θέλουμε κι εμείς να βρούμε κάποια μικρά tips που θα μας κάνουν την ανάγνωση ενός δύσκολου βιβλίου λίγο πιο εύκολη. Αναφέρει πόσο σημαντικό είναι να καθίσεις με ένα βιβλίο. Πως με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζεις πως ναι μεν μπορεί να είναι πολύ δύσκολο, πολύ επώδυνο ακόμη, πολύ μπερδεμένο, αλλά αρνείσαι να τα παρατήσεις. Χρειάζεται και πειθαρχία για να το πετύχεις αυτό, αλλά και εξάσκηση. Επίσης χρειάζεται κίνητρο, κάτι που λείπει από πολλούς, ιδίως όταν προσπαθούν να τα βάλουν με ένα σκληρό ανάγνωσμα.
Σημειώνει στο άρθρο της την περίπτωση ενός καθηγητή που διδάσκει για 7 συνεχόμενες ώρες κάθε βράδυ Τρίτης. Ο σκοπός του μαθήματός του είναι να διαβάσουν για 5 ώρες, να συζητήσουν και να γράψουν. Και παρόλο που φαίνεται παρατραβηγμένο, πολλοί εκδήλωσαν ενδιαφέρον, ιδίως άτομα που είτε είχαν ξεχάσει ή δεν έμαθαν ποτέ να αντιμετωπίζουν τη βαρεμάρα και το μπέρδεμα ενός δύσκολου βιβλίου. Αναφέρει πόσο καλό είναι το ότι δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν παρά μόνο να διαβάσουν.
Παρακάτω θα βρείτε μερικούς κανόνες που προτείνει για όσους δεν θέλουν να τα παρατήσουν, ή να διαβάσουν μια σύντομη περίληψη του δύσκολου βιβλίου τους στο wikipedia, ή κάπου αλλού.
Μια και γράφω μια στο τόσο, είπα να εγκαινιάσω μια νέα στήλη στη Χώρα των Βιβλίων, που να είναι αρχικά μηνιαία. Η στήλη αυτή αποτελεί έμπνευση της αντίστοιχης από το γαλλικό ιστολόγιο Mode and the City και θα αφορά οκτώ πράγματα που ξεχώρισα κατά τη διάρκεια του κάθε μήνα. Μπορεί να είναι κάποια σειρά, κάποια ταινία, κάποια βιβλία, κάποιο φαγητό, κάποιο γεγονός, κάποιο ταξίδι, μπορεί να είναι κυριολεκτικά οτιδήποτε, γιατί όταν η ζωή σου γυρίζει γύρω από τα βιβλία ποτέ δεν απομακρύνεσαι στην ουσία από αυτά και τα πάντα μπορεί να σε εμπνεύσουν αναγνωστικά.
Ποια είναι λοιπόν τα πράγματα εκείνα που ξεχώρισαν αυτό τον Οκτώβρη;
Μπορείς να γράψεις όσες ιστορίες τρόμου θέλεις. Αλλά μέχρι να κάνεις σεξ με τον φίλο σου πάνω στον τάφο της μητέρας σου (τι γράφω Χριστέ μου!!!!) δεν θα είσαι ποτέ τόσο σκοτεινός όσο η Μαίρη Σέλλεϊ. Η ζωή ενός συγγραφέα μπορεί να είναι μοναχική και παράξενη αλλά μερικές φορές μπορεί να είναι απλά υπερβολικά τρομακτική. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους συγγραφείς τρόμου. Θα βρεις παρακάτω και συγγραφείς παιδικών βιβλίων, και μερικούς άλλους από τους αγαπημένους μας συγγραφείς! Γιατί η αλήθεια πολλές φορές είναι πολύ πιο τρομακτική από τη φαντασία!
Αυτό το καλοκαίρι, όπως και κάθε καλοκαίρι, έκανα μια λίστα με βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω. Αυτό το καλοκαίρι, όπως και κάθε καλοκαίρι, δεν ακολούθησα καθόλου τη λίστα μου και διάβασα ότι άλλο μου ερχόταν να διαβάσω. Έτσι και μπήκαν λίγα αλλά ωραία βιβλιαράκια στην τσάντα θαλάσσης μου, κι όταν θα τα βλέπω μετά από χρόνια θα λέω "α, αυτό το διάβασα στο Γαλαρία, το καλοκαίρι του 2017, τότε που είχε έρθει η Ιφιγένεια για διακοπές στην Κατερίνη" (στο Γαλαρία, βέβαια, διάβασα μόνο λίγο από ένα γαλλικό περιοδικό!)
Οι Βρετανοί έχουν έναν δικό τους μοναδικό τρόπο να κάνουν τηλεόραση. Βγάζουν ας πούμε μια σειρά τώρα, και τη συνεχίζουν μετά από κάποια χρόνια. Ή βγάζουν μια σειρά με 3 επεισόδια και η επόμενη σεζόν έχει 6 και η παραεπόμενη πάλι 3 και σου πετάνε και όποτε τους κάνει κέφι κι από ένα χριστουγεννιάτικο έξτρα σπέσιαλ (σαν γύρος σε διπλή πίτα). Στη συγκεκριμένη περίπτωση επέλεξαν να μεταφέρουν το πρώτο βιβλίο του Ρόμπερτ Γκαλμπρέιθ (aka Ρόουλινγκ) ως τα τρία πρώτα επεισόδια της σειράς που τιτλοφορείται Strike και θα ακολουθήσουν μέσα στον Σεπτέμβριο μερικά ακόμα επεισόδια με την υπόθεση του δεύτερου βιβλίου και ούτω καθεξής.
Αν περνάς (ή ίσως πέρασες πρόσφατα όπως εγώ) ένα αναγνωστικό μπλοκάρισμα, ίσως κι εσύ να μπήκες σε σκέψεις, να φοβάσαι μήπως κάτι δεν πάει καλά με εσένα τελικά και δεν μπορείς να τελειώσεις ένα μικροσκοπικό βιβλίο των 300ων σελίδων σε 3 μήνες!!! Ή πάλι μήπως διάβασες όλα τα βιβλία που σου αναλογούσαν και τώρα θα πρέπει να συνεχίσεις τη ζωή σου λέγοντας πως "δεν μπορείς να συγκεντρωθείς σε ένα βιβλίο" ή πως "προτιμάς καλύτερα να δεις την ταινία" και στο τέλος τέλος να αρχίσεις να πουλάς τα βιβλία σου γιατί "δεν υπάρχει χώρος" ή "βαρέθηκες να ξεσκονίζεις"!!!
Μην πανικοβάλεσαι!!! Θα το παλέψουμε μαζί! Σου έχω μερικά tips που θα σε βοηθήσουν να στρωθείς στο διάβασμα, μπορεί να χρειαστεί να πιεστείς λίγο, τόσο δα λιγάκι, αλλά στο τέλος ίσως ξαναπάρεις τα πάνω σου και επιστρέψεις ακόμη πιο δυναμικά στη λογοτεχνία! Της το χρωστάς!
Χαμένα ραντεβού, αδικαιολόγητη θλίψη και φιλοσοφικές συζητήσεις για φανταστικούς χαρακτήρες. Αν οτιδήποτε από αυτά σου φαίνεται γνώριμο, πιθανόν να βγαίνεις με έναν βιβλιοφάγο - ή ίσως είσαι εσύ ο ίδιος εθισμένος στο διάβασμα. Οι βιβλιοφάγοι είναι μοναδικά άτομα που συχνά ξεχνάνε πως ανήκουν στον πραγματικό κόσμο (και κάποιες φορές και στις ίδιες τους τις σχέσεις) γιατί το μυαλό τους ταξιδεύει σε κάποιον φανταστικό κόσμο που μπορούν να βρουν μόνο μέσα στις αγαπημένες τους ιστορίες. Όταν τα καταφέρνουν να ξεμυτίσουν από τα βιβλία τους, τρέχουμε να το εκμεταλλευτούμε προτού ξαναβουτήξουν πάλι μέσα, και τους αγαπάμε όπως και να 'χει! Να μερικά πράγματα που συμβαίνουν όταν βγαίνεις με έναν βιβλιοφάγο:
Λίγο πριν τελειώσει η χρονιά έβαλα στόχο να ολοκληρώσω όσα περισσότερα από τα ξεκινημένα μου μπορούσα. Τελικά πρέπει να τέλειωσα ένα ή δύο από τα οχτώ (!), δε θα μου φαινόταν περίεργο να οφείλεται σε αυτό το βιβλιοχάος το reader's block που παλεύω τώρα τελευταία. Μάλιστα μου έχει ξανασυμβεί να με πιάσει αυτή η αναγνωστική ανορεξία στην αρχή της χρονιάς. Να ένας καλός στόχος, για φέτος που δεν έφτιαξα λίστες και το μόνο που αποφάσισα ήταν να ακούω περισσότερη μουσική, να προσπαθήσω να διαβάζω ένα μόνο βιβλίο τη φορά.
Έτσι λοιπόν, έπιασα την Καλύβα, ένα βιβλίο για το οποίο είχα ακούσει πολλά καλά και είχα πάνω από ένα χρόνο στο ράφι μου. Πριν προχωρήσω παρακάτω, να πω πως πρόκειται για ένα καθαρά χριστιανικό βιβλίο, αφορά στην πίστη στο Θεό, μπορεί να θεωρηθεί παρατραβηγμένο ακόμα και από πιστούς (ιδίως από τους πιο αυστηρούς), και διαπραγματεύεται την πιο δύσκολη εντολή του χριστιανισμού: πώς να αγαπήσεις τον εχθρό σου.
Εδώ και αρκετό καιρό είχε πάρει το μάτι μου την Emma Watson σε φωτογραφίες να αφήνει βιβλία σε παγκάκια και άλλους δημόσιους χώρους. Την Emma την αγαπώ ακόμα περισσότερο αφού ασχολείται τόσο με βιβλία. Πριν λίγες μέρες μου έστειλε στο facebook μήνυμα η Σοφία και μου μίλησε για αυτό τον σκοπό που λέγεται Book Fairies και πως ενώ είναι διαδεδομένος στο εξωτερικό, σε εμάς ακόμα είναι σχεδόν παντελώς άγνωστος. Έτσι είπαμε να κάνω ένα αρθράκι να ενημερωθούμε, μήπως και ενεργοποιηθούν και οι δικές μας εκκολαπτόμενες βιβλιονεράιδες και γεμίσουμε τη χώρα μας βιβλία!!
Όταν είσαι γνωστός βιβλιοφάγος το μάτι σου σχεδόν πάντα πέφτει στα βιβλία. Αν υπάρχει βιβλίο κάπου γύρω σου οι περισσότερες πιθανότητες είναι πως θα το εντοπίσεις. Κι όταν βλέπεις μια ταινία στο σπίτι σου ή ακόμα καλύτερα στον κινηματογράφο, και ο πρωταγωνιστής μπαίνει σε κάποιο βιβλιοπωλείο ή μια βιβλιοθήκη, νιώθεις μέσα σου μια νοσταλγία ανακατεμένη με λαχτάρα μαζί, γιατί εκεί, πάνω σε αυτή τη μικρή ή μεγάλη οθόνη βρίσκονται ήρωες δικοί σου, που σε καταλαβαίνουν και τους καταλαβαίνεις, και τους αγαπάς, και τους ζηλεύεις που διαβάζουν, μιλάνε, χορεύουν, τραγουδούν, ερευνούν, κι όλα αυτά μέσα σε έναν τόσο υπέροχο χώρο γεμάτο βιβλία!
Βρήκαμε, λοιπόν, μερικές πολύ όμορφες βιβλιοθήκες από ταινίες που μας μάγεψαν!
Ετοιμάζεις ωραία και καλά τη βαλιτσούλα σου, αντηλιακό, πετσέτα, αφτερσάν, να πας να χαλαρώσεις σε ένα εξωτικό ελληνικό νησί, χωρίς ρολόγια, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς έγνοιες, εσύ και ο εαυτός σου, και ούτε σου περνάει από το μυαλό πως όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα καθόμαστε στις άδειες πόλεις και θα ψηνόμαστε και θα δουλεύουμε και θα υποφέρουμε και θα μας τρώνε και τα κουνούπια! Γι' αυτό, λοιπόν, θα σου προτείνω μερικά βιβλία με εντελώς καταστροφικές διακοπές για να μη νομίζεις ότι είσαι και πολύ σπουδαίος! Χα!
Με το ολοκαίνουργιο trailer για τη δεύτερη σεζόν του Stranger Thnigs να εντυπωσιάζει όσο κανένα τον τελευταίο καιρό, τόσο με την ιστορία που αναμένεται ακόμα πιο συγκλονιστική απ' ότι στην πρώτη, τη νοσταλγία εκείνης της εποχής να επιστρέφει και τις ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ να το πλαισιώνουν, εντάξει, δεν μπορούμε να περιμένουμε ούτε λεπτό μέχρι τον Οκτώβρη!! Για να καλύψουμε την ανάγκη μας για νέα επεισόδια Stranger Things και ίσως να μην καταλάβουμε και πώς περνάει ο καιρός, μόνο ένα πράγμα μπορούμε να κάνουμε: Να διαβάσουμε όσα περισσότερα βιβλία μπορούμε από την παρακάτω λίστα, που έχουν αυτή την ατμόσφαιρα, παρέες παιδιών που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα πιο παράξενα μυστήρια, και ενδεχομένως να αγαπήσουμε το ίδιο.
Αν έστω και μια φορά σας τράβηξε βιβλίο από το εξώφυλλό του, δε μπορεί παρά να μη θέλατε να αποκτήσετε ΑΜΕΣΑ το πανέμορφο βιβλίο του Λεγκαρντινιέ μόλις το αντικρίσατε! Και πέρα από το φανταστικό εξώφυλλο (μπράβο στον Πατάκη! Όχι, μπράβο, γιατί το γαλλικό εξώφυλλο που έχει μια γατούλα -όπως όλα τα βιβλία του Λεγκαρντινιέ στο πρωτότυπο- δε θα μπορούσε να προσελκύσει με τον ίδιο τρόπο). Στα μπόνους πρόκειται για ένα νορμάλ μεγέθους βιβλιαράκι που εκτυλίσσεται στη Γαλλία.
Κάθε φορά που τελειώνουμε ένα βιβλίο, είτε θα μας αφήσει με ένα ικανοποιητικό τέλος, είτε θα μας απογοητεύσει η πορεία της ιστορίας που ελπίζαμε να καταλήξει κάπως αλλιώς. Μπορεί ακόμη να μας συγκλονίσει, και δύσκολα να μπορούμε να το ξεπεράσουμε. Καλό ή κακό, χαρούμενο ή θλιβερό, το τέλος ενός βιβλίου πάντα προκαλεί συναισθήματα. Και αφού αυτές θα είναι οι τελευταίες γεύσεις που μπορεί να αφήσει το βιβλίο στον αναγνώστη, οι συγγραφείς παλεύουν να βρουν εκείνες τις τελευταίες εξελίξεις που θα κλείσουν σωστά την ιστορία τους (ντάξ, εκτός από τον Στίβεν Κινγκ, που δεν πολυσκοτίζεται!). Δείτε παρακάτω το εναλλακτικό τέλος κάποιων βιβλίων που τελικά άλλαξε σε αυτό που έχουμε διαβάσει. Φυσικά, υπάρχουν ΣΠΟΪΛΕΡ! Για τέλος βιβλίων μιλάμε! Τι νομίζατε δηλαδή;
Διάβασα αυτό εδώ το αρθράκι τις προάλλες στο Buzzfeed και έντρομη συνειδητοποίησα πόσο ταυτισμένη ήμουν και με τα 21 αυτά σημάδια. Θυμάμαι παλιά, φοιτήτρια ήμουν στη Θεσσαλονίκη, διάβαζα ένα βιβλίο τη βδομάδα πάνω κάτω, και κάθε βδομάδα αγόραζα καινούργιο (δεν είχαμε και κρίση τότε, πήγαινα απλά στο πιο κοντινό βιβλιοπωλείο και ψώνιζα βιβλία, δεν με ένοιαζε καν η τιμή!!). Από τότε μέχρι σήμερα λίγο το ίντερνετ, λίγο ο καπιταλισμός (!), πλέον διαβάζω πολλά πολλά βιβλία μαζί, παρατάω αρκετά αλλά όχι εντελώς, ξεκινάω καινούργια, αγοράζω περισσότερα και γενικά βρίσκομαι σε ένα αναγνωστικό χάος στο οποίο συχνά νιώθω να πνίγομαι από το άγχος των αδιάβαστων σελίδων που έχουν μαζευτεί και συνεχίζουν να μαζεύονται. Επί του παρόντος βρίσκομαι με γύρω στα 10 ανοιχτά βιβλία και μόλις χθες τέλειωσα ένα άλλο, το 3ο της Φερράντε (που δεν ήταν καν στα σχέδιά μου για διάβασμα!!)
Για ρίξτε μια ματιά, μήπως βρίσκεστε στην ίδια βιβλιοκατάσταση και εσείς; Αν ναι, να μαζευτούμε να ανοίξουμε μια λέσχη, τους Ανώνυμους Βιβλιομανείς και να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να βρούμε μια λύση στο πρόβλημά μας!!
Έχουμε παραδεχτεί πως πολλές φορές ένα βιβλίο το αγοράσαμε απλά για το ξεχωριστό του εξώφυλλο, ήρθε η ώρα να αναλογιστούμε όλα εκείνα τα βιβλία που μας τράβηξαν την προσοχή από τον τίτλο τους και μόνο! Για να δούμε μερικά από αυτά που κέρδισαν εμένα, τι περίμενα να βρω και τι τελικά βρήκα.
Το παρών άρθρο εμπνεύστηκε από σχετικό αφιέρωμα του goodreads.
Φέτος που με διακρίνει μια γενική αποδιοργάνωση όσων αφορά τη Χώρα των Βιβλίων, είπα να ετοιμάσω μια λίστα με βιβλία που θα ήθελα πολύ να αγοράσω για το καλοκαίρι, αν και προφανώς κάτι τέτοιο δεν είναι με τίποτα εφικτό, αφού Κροίσος δεν είμαι, και σε βιβλιοπωλείο δεν δουλεύω, και ακόμα και το μπόιφρεντ δεν μπορεί να μου πάρει όλα αυτά τα βιβλία, και γενικά δε θα πέσω ψυχολογικά τώρα, θα κάνω όνειρα για έναν τέλειο κόσμο που θα μπορούσα να έχω όλα αυτά εδώ και τώρα! (Βλέπω σαν πιο εφικτό στόχο να τελειώσω απλά τα ήδη ξεκινημένα μου βιβλία πάντως, που κάτι είναι κι αυτό!)
Το βιβλίο αυτό αποφασίσαμε να το διαβάσουμε με τη λέσχη ανάγνωσης της πόλης μου, γιατί είναι ένα από τα πιο γνωστά βιβλία επιστημονικής φαντασίας, γιατί είχαμε ακούσει πως υπάρχει διεθνής ημέρα πετσέτας, που ορίστηκε από τους φαν του συγκεκριμένου στις 25 Μαΐου, και κατά την οποία μπορεί να τους δει κανείς να κυκλοφορούν με μια πετσέτα ως φόρο τιμής στον συγγραφέα και το έργο του, και γιατί γενικά πιστεύαμε ότι θα μας άρεζε όλους και θα περνούσαμε καλά.
Και έτσι κι έγινε, λίγο πολύ, μόνο που εμένα δε μου άρεσε καθόλου!
...και η μαμά από τις Μικρές Κυρίες |
Οι μανούλες μας είναι από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας, μέχρι και ιερά θα λέγαμε, κι ακόμα κι αν διαφωνούμε, ή μαλώνουμε, ή κάνουμε καιρό να τις δούμε, πάντα ξέρουμε ότι είναι εκεί και μας αγαπάνε και μας τα συγχωρούν όλα. Και μπορεί να υπάρχουν και μερικές πιο δύσκολες και σκληρές, όπως η μαμά της Κάρι του Στίβεν Κινγκ, ή λίγο πιο αυστηρές, όπως η Κέιτλιν Σταρκ, του GoT, υπάρχουν όμως κι εκείνες που αγαπήσαμε μέσα από τα βιβλία μας σα να ήταν δικιά μας οικογένεια, γελάσαμε, κλάψαμε, θαυμάσαμε και δεν ξεχνάμε ποτέ.
Αν ανήκετε κι εσείς στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού κοινού που λατρεύει να παρακολουθεί το δύσκολο αυτό παιχνίδι επιβίωσης, αλλά ακόμα και αν δεν αγαπάτε και τόσο την τηλεόραση και τις εκπομπές της, αλλά λατρεύετε μια καλή ιστορία με ναυαγούς, εξωτικά μέρη, άγνωστους κινδύνους και αβέβαιο μέλλον, αυτά τα βιβλία μάλλον θα τα λατρέψετε!
Αν σε έχουν ποτέ ρωτήσει αν γεννήθηκες με ένα βιβλίο στο χέρι, αυτό εδώ το θέμα σε αφορά! Κάποιοι μισούσαν τα βιβλία όταν ήταν μικροί, αλλά μεγαλώνοντας τα συμπάθησαν. Άλλοι πάλι έχουν μια σχέση αγάπης-μίσους με τα βιβλία, ενώ μερικοί παραμένουν αδιάφοροι απέναντι στο γραπτό λόγο. Μόνο που εσύ ποτέ δεν ένιωσες έτσι, γιατί πολύ απλά εσύ είσαι γεννημένος αναγνώστης!
Για διάφορους λόγους (κυρίως επαγγελματικούς) το τελευταίο διάστημα δεν είχα και πολύ πρόσβαση σε υπολογιστή, ή είχα εδώ κι εκεί και για λίγο, οπότε δεν είχα και την ευχέρεια να βάλω σε ένα πρόγραμμα (σ' εκείνο το παλιό και αξιοζήλευτό μου πρόγραμμα, σνιφ, σνιφ) τη Χώρα των Βιβλίων. Ευελπιστώ πως οι μέρες της έλλειψης αυτής τελειώνουν πια και θα μπορώ να δημοσιεύω το καθορισμένο μου Παρασκευιάτικο θεματάκι, ίσως και τα βιβλία που διαβάζω κάθε φορά, ίσως ακόμη να μπορέσω να βάλω σε πρόγραμμα και τη σελίδα του Facebook απ' όπου μπορώ να επικοινωνώ και μαζί σας πιο άμεσα.
Την "ανθρώπινη" αυτή μεταφορά της αγαπημένης μας ταινίας της Disney την περιμέναμε με ανυπομονησία και φόβο μαζί, μήπως είναι όσο καλή την θέλαμε, αλλά και μήπως δεν μπορέσει να σταθεί αντάξια των προσδοκιών μας. Τελικά ήταν αρκετά καλή, τόσο που δε μας χάλασε να τη δούμε και δεύτερη φορά στον κινηματογράφο. Βέβαια, είχε και τα αστεία της σημεία, και γι' αυτά αποφάσισα να τη σχολιάσω με αυτό τον τρόπο!
Πιστεύω πως ένας καλός τρόπος να ξεφύγεις από το reader's block σου είναι να βρεις ένα βιβλίο που πραγματικά να σε συναρπάσει. Αυτό συνέβη για μένα τον μήνα που μας πέρασε, και όχι μόνο τελείωσα δύο κανονικά βιβλία, αλλά διάβασα και δύο μικρότερα, σε μια καθισιά το καθένα, φτάνοντας στο σημείο να διαβάζω ένα βιβλίο τη μέρα! Ίσως να φταίει και η άνοιξη, που είναι η αγαπημένη μου εποχή, και μπόρεσα μετά από 3 (ή μήπως 4;) χρόνια που μένω σε σπίτι με αυλή επιτέλους να ασχοληθώ ουσιαστικά με την αυλή μου και να τη φροντίσω, και όλη αυτή η ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με τα πραγματικά πολύ ωραία βιβλία που έπεσαν στα χέρια μου, με οδήγησαν στο σημείο να έχω διαβάσει 4,5 βιβλία σε ένα μήνα και να διψάω για περισσότερα! Και αυτά ήταν:
(κάποια από αυτά τέλος πάντων) |
Ένα από τα πιο ωραία βιβλία λατίνων συγγραφέων ήταν και αυτό που διάβασε η Λέσχη του Τρελοκαπελά για την πρώτη στάση της στη Νότιο Αμερική, κάπου τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο. Γνωρίσαμε, όσοι δεν είχαμε ξαναδιαβάσει, τον Μάρκες και εντυπωσιαστήκαμε με τη γραφή του και τον κόσμο που ξετύλιξε μπροστά μας. Βέβαια, κάπου εκεί εμένα με έπιασε το reader's block μου και γι' αυτό και άργησε και το βιβλίο να τελειώσει, αλλά και ο σχολιασμός μας να ανέβει.
Φωτογραφία από την Evi Ive |
Σε μια εποχή που ένα 2λεπτο βίντεο στο youtube μπορεί να φαίνεται μεγάλο και ολόκληρες ιστορίες μπορεί να περιοριστούν στους 140 χαρακτήρες, είναι εμφανές πως δυσκολευόμαστε πολλές φορές να συγκεντρωθούμε σε κάτι. Ακόμα κι αν ονειρευόμαστε να καθίσουμε με ένα κλασσικό ρωσικό τόμο, το μικρό πολλές φορές έχει άλλη γλύκα. Αν θέλετε να διαβάσετε ένα καλό κλασσικό μέσα σε λίγες ωρίτσες, να δοκιμάσετε τη γραφή ενός συγγραφέα, ακόμα και να νιώσετε πως μπορείτε να βγείτε από το reader's block σας, δοκιμάστε κάποιο από τα παρακάτω, που είναι κάτω από 100 σελίδες.
Σαν αναγνώστης κι εγώ με τα χρόνια έχω διαπιστώσει πως υπάρχουν κάποια πράγματα που προσωπικά με ενοχλούν σε ένα βιβλίο, πράγματα που είναι ικανά να μου χαλάσουν ακόμα κι ένα κατά τ' άλλα καλό βιβλίο. Έψαξα λοιπόν τα πιο κακοβαθμολογημένα ή παρατημένα βιβλία που έχω στο goodreads κι ένα σωρό άλλα που αποφεύγω να διαβάσω, και αναλογίστηκα τους λόγους που μπορούν να κάνουν ένα βιβλίο να μη μου αρέσει, αυτά που φοβάμαι μήπως βρω σε κάποιο και νιώσω πως έχασα το χρόνο μου μαζί του.
Όπως καταλαβαίνετε το αρθράκι είναι καθαρά προσωπικό, δεν προσπαθώ να θίξω γούστα και συγγραφείς, οι προτιμήσεις είναι διαφορετικές για τον καθένα μας πάντα!
Πόσες φορές δεν έχουμε πει πόσο θα μας άρεζε να μας πλήρωναν για να διαβάζουμε βιβλία; Ας γίνουμε λίγο ρομαντικοί κι ας υποθέσουμε πως ζούμε σε έναν τέλειο κόσμο όπου μπορούμε να διαλέξουμε τι δουλειά θέλουμε να κάνουμε και να ζήσουμε από αυτήν. Βέβαια, πιστεύω πως αν υπάρχει πραγματική θέληση και όρεξη, ακόμα και τα δύσκολα γίνονται εφικτά! Δείτε λοιπόν μερικές δουλειές που θα ήταν ιδανικές για έναν βιβλιοφάγο:
Γενικά δε θα χαρακτήριζα το instagram ως το πιο άνετο μέσο κοινωνικής δικτύωσης για να βρεις αυτό ακριβώς που ψάχνεις (ή πιθανόν εγώ να μην το έχω μάθει ακόμα καλά, δε θα σας πω καν για τις άκαρπες προσπάθειές μου να καταλάβω το ευλογημένο το snapchat!), οπότε το παρόν άρθρο δεν μπορεί να πάρει τον τίτλο που θα του 'πρεπε: "Οι αγαπημένοι μου (book)stagramers" γιατί σίγουρα παραλείπω πολλούς, ιδίως κάποιους που έχουν private το προφίλ τους (evi, geo, για σας χτυπάει η καμπάνα!!) ! Και ο λόγος για τον οποίο δεν έχω γράψει απλά και στεγνά (!) "bookstagramers" είναι ότι δεν είναι όλοι αποκλειστικά bookstagramers οι συγκεκριμένοι λογαριασμοί, γιατί μου αρέσει να βλέπω κι άλλα πράγματα από τη ζωή ενός βιβλιοφάγου πέρα από ατέλειωτες παρόμοιες στημένες φωτογραφήσεις των βιβλίων του. Κάποιοι είναι και αποκλειστικά bookstagramers, βέβαια, αλλά έχουν αυτό το κάτι που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Οι λογαριασμοί που θα δείτε δεν ανήκουν αποκλειστικά σε Έλληνες.
Ορίστε, λοιπόν, μερικοί από εκείνους τους βιβλιοφίλους μου στο instagram που μου αρέσουν ιδιαίτερα και γιατί:
(η σειρά είναι τυχαία)
Με τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου στη γωνία κι εσάς να αναρωτιέστε τι στο καλό να κάνετε φέτος για να γιορτάσετε την ξεχωριστή σας μέρα με το άλλο σας μισό, είπα να αφήσω κατά μέρος τις ρομαντικές ιστορίες και τις λίστες με αγαπησιάρικα βιβλία που θα σας απομονώσουν, και να σας κάνω μερικές προτάσεις για τέλεια ραντεβού. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να δεσμεύσετε τη συγκεκριμένη μέρα, μπορείτε να γιορτάσετε μια επέτειο, να οργανώσετε ένα ιδιαίτερο σαββατόβραδο, ή ακόμη να κάνετε μια πρόταση γάμου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ξέρετε ποιο είναι το αγαπημένο βιβλίο του/της συντρόφου σας! Και φυσικά να έχετε πολύ πολύ όρεξη και μεράκι!!
Μια και την επόμενη βδομάδα θα γιορτάσω τα τελευταία μου γενέθλια στη δεκαετία των 20, είπα να κάνω μια λίστα με μερικά βιβλία ιδανικά για αυτές τις ηλικίες, γιατί αν δεν την κάνω αυτή τη λίστα τώρα, πότε θα την κάνω!! Φυσικά η λίστα είναι πιο πολύ να 'χαμε να λέγαμε, μην περιορίζεστε από τις ηλικίες, διαβάστε τα όλα πάντα. Εγώ ακόμα διαβάζω παραμύθια και δεν πρόκειται να σταματήσω ακόμα κι αν φτάσω στα 80! Εξάλλου μέχρι τα 100 είμαστε όλοι νέοι ✌
Κάπως έτσι νιώθω τον τελευταίο καιρό.. Δεν έχω τίποτα να πω; Δεν έχω τίποτα να διαβάσω; Δεν έχω όρεξη να πιάσω βιβλίο; Να ασχοληθώ με το blog; Πώς δεν έχω! Πώς τάχα περνάω τις μέρες μου, νομίζετε; Παίζω παιχνίδια στο καινούργιο μου κινητό μέχρι να τελειώσει η μπαταρία (και είναι μπαταρία καινούργιου κινητού!), βλέπω κανένα βιντεάκι από τη MairiBoo (Μαίρη Συνατσάκη, αν δεν την έχετε τσεκάρει να της ρίξετε μια ματιά, είναι πολύ διασκεδαστική και σου φτιάχνει τη διάθεση), βλέπω τηλεόραση, πολύ τηλεόραση, (εντάξει το Voice φέτος τα σπάει, όχι ότι είχα ξαναδεί βέβαια..), βλέπω Revenge (ψέματα, το βάζω να παίζει και το παρακολουθώ κυρίως στο τέλος που γίνεται κάτι συνταρακτικό, αλλά είναι τρελή σαπουνόπερα, και να σκεφτείτε το ξεκίνησα γιατί και καλά είναι βασισμένο στο σκεπτικό του Κόμη Μοντεχρίστο του Δουμά), παίζω με τον σκύλο μου, αναρωτιέμαι με τι γυμναστική να καταπιαστώ, αν και δε νομίζω πως θα κάνω κάτι τελικά, βάζω pin στο pinterest (αλλά με μέτρο, δε θέλω να γεμίσω πινέζες που δε θα μου αρέσουν μετά), κάνω σχέδια για το σπίτι, τη δουλειά, τη ζωή, για το blog, για τα βιβλία που θέλω να διαβάσω... αλλά τελικά δεν κάνω τίποτα. Νιώθω σα να κάθομαι πάνω σε ένα κόμμα, μετέωρη ανάμεσα στο πριν και στο μετά, το πριν το ξέρω, μπορώ να το συνεχίσω άφοβα. Το μετά θα ήθελα να είναι λίγο πιο διαφορετικό θετικά. Ίσως φοβάμαι μην κάνω λάθη... Η ζωή χωρίς διάβασμα πάντως είναι αρκετά ρηχή και μονόχρωμη, δε νομίζετε;
Μια από αυτές τις μέρες θα πάρω ένα βιβλίο και θα το διαβάσω ολόκληρο! Να ξέρετε! Και θα προσπαθήσω να μην αμελώ τον ένα και μοναδικό στόχο που έβαλα για τη νέα χρονιά (να ακούω περισσότερη μουσική!). Και θα κάνω και κάτι δημιουργικό! Θα επιστρέψω δριμύτερη, σύντομα! Πολύ σύντομα! Θεού θέλοντος και mac επιτρέποντος!!
...new stuff loading...