Και φέτος διάβασα πάρα πολλά βιβλία, ξεπέρασα μάλιστα και το όριο που είχα βάλει στο goodreads για 30 βιβλία (έναν αριθμό που κατά τ' άλλα θεωρώ πολύ λογικό, ούτε πολύ μεγάλο, ούτε πολύ μικρό) κι έφτασα τα 43. Βέβαια, ανάμεσα σε όλα αυτά, βρίσκονται και οι 12 τόμοι του Death Note, οπότε μάλλον είμαι στα δικά μου λογικά πλαίσια. Η επιλογή ανάμεσα σε όλα αυτά τα βιβλία για τα καλύτερα δεν ήταν ούτε και φέτος εύκολη, από τη μια γιατί διαπιστώνω πως δεν έχω διαβάσει βιβλία από όλες τις κατηγορίες και αφετέρου γιατί νιώθω πως φέτος δε διάβασα πολλά πραγματικά ΜΕΓΑΛΑ βιβλία. Ας δούμε όμως ποια από αυτά ξεχώρισαν και αυτή τη χρονιά.

Διαβάστε επίσης: Τα καλύτερα του 2013
Τα καλύτερα του 2012

Το "Κερί των Χριστουγέννων" (όπως φαντάζομαι θα μεταφραζόταν αν μεταφραζόταν), είναι μια χριστουγεννιάτικη ταινία του 2013, που μας ταξιδεύει σε ένα μικρό χωριό της Αγγλίας σε μια άλλη εποχή, και θα την αγαπήσετε ιδίως αν σας αρέσει το Downton Abbey και κάθε τι σύγχρονό του. Η ταινία "The Christmas Candle" είναι βασισμένη στο ομώνυμο χριστουγεννιάτικο βιβλίο του Max Lucado, συγγραφέα αρκετών βιβλίων με θέμα τον Χριστιανισμό και την πίστη στο Θεό γενικότερα. Δυστυχώς δεν κυκλοφορεί κάτι δικό του στη γλώσσα μας, και την ταινία δε θα τη βρείτε με υπότιτλους (ελληνικούς ή αγγλικούς). Αν έχετε άνεση με τη γλώσσα, βέβαια, αξίζει να τη δείτε αυτές τις μέρες. Και αν τη βρείτε σε κάποιο dvd club να μας ενημερώσετε να ξέρουμε!!

Σε μια τρύπα στη γη, ζούσε ένα χόμπιτ... και αυτό το χόμπιτ έκανε ένα τεράστιο ταξίδι ως τα πέρατα της Μέσης Γης. Πολέμησε με τρολ, το 'σκασε κάτω από τη μύτη των γκόμπλιν, πάλεψε με αράχνες, κορόιδεψε ξωτικά, ταξίδεψε μέσα σε βαρέλια, διέρρηξε το λημέρι ενός φοβερού δράκου, πάλεψε για τους φίλους του, γέλασε κι έκλαψε δίπλα τους. Έζησε περιπέτειες πέρα από κάθε φαντασία κι εμείς ταξιδέψαμε μαζί του σε άλλο ένα επικό ταξίδι δια χειρός Percy Jackson.

Το να πετύχεις στο χώρο του παιδικού βιβλίου δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού υπάρχει υπερπληθώρα παιδικών βιβλίων στα ράφια των βιβλιοπωλείων αλλά και στα γραφεία των απανταχού εκδοτών. Εκείνος όμως που αδιαμφισβήτητα έχει κατακτήσει τον τίτλο του βασιλιά των παιδικών βιβλίων στη χώρα μας δεν είναι άλλος από τον Ευγένιο Τριβιζά. Οι ιστορίες του είναι γεμάτες έξυπνο χιούμορ και πλούσια φαντασία που θα ζήλευαν μέχρι και οι αδερφοί Γκριμ. Πέρα από την πολύ γνωστή του Φρουτοπία, όμως, έχει γράψει έναν τεράστιο αριθμό παιδικών βιβλίων, που συχνά μεταφέρονται και στο σανίδι ή μεταφράζονται σε άλλες γλώσσες. Ανάμεσα σε όλα αυτά, φυσικά, δε θα μπορούσαν να μην υπάρχουν και αρκετά χριστουγεννιάτικα. Εδώ κάνουμε μια λίστα με τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, και αν γνωρίζετε κι εσείς κάποια που δεν υπάρχει στη λίστα γράψτε την στα σχόλια ;)

Κάθε χρόνο στις γιορτές αναρωτιόμαστε τι στο καλό να πάρουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα (κάτι που σκέφτονται και τα αγαπημένα μας πρόσωπα για εμάς). Σε αυτό το άρθρο μάζεψα μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα δωράκια για βιβλιόφιλους που βρήκα στο ίντερνετ και που πιστεύω πως δε θα μας πείραζε να μας τα δωρίσουν αντί για βιβλίο αυτά τα Χριστούγεννα....

Στην ιστορία που μας αφιέρωσε η Ρόουλινγκ για το φετινό Χάλογουιν (31 Οκτωβρίου 2014) μας διηγείται την ιστορία ενός από τους πιο μισητούς ήρωες που έχουμε συναντήσει ποτέ σε βιβλίο, της Ντολόρες Άμπριτζ (για τους φίλους "Κατσίκα"). Στις σημειώσεις της μας λέει πως εμπνεύστηκε την εμφάνισή της από μια δική της καθηγήτρια που ντυνόταν σαν μικρό κοριτσάκι αλλά υστερούσε κατά πολύ σε γλυκύτητα και συμπάθεια. Η ιστορία της μισητής Μεγάλης Επιθεωρήτριας του Χόγκουαρτς ξεκινάει από τα παιδικά της χρόνια........

Το Hocus Pocus (στα ελληνικά: "Οι τρεις μάγισσες") είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες του Χάλογουιν, αλλά και γενικότερα. Εκτυλίσσεται στο Σάλεμ και έχει πρωταγωνίστριες 3 σατανικές μάγισσες, έναν έφηβο που είναι παρθένος (και του το χτυπάνε σε όλη την ταινία!!), τη μικρή του αδερφή που είναι κορυφή, την καρακουκλάρα συμμαθήτριά του που μοιάζει τρία χρόνια μεγαλύτερη, μοντέλο και του πέφτει και πολλή, μια γάτα που μιλάει και ένα ...βιβλίο (γιατί είπαμε, δεν έχουμε άσχετες ταινίες εδώ μέσα από το θέμα μας. Υπάρχει πρωταγωνιστής βιβλίο!!), το οποίο είναι ακόμη πιο σατανικό, αφού ήταν δώρο στις μάγισσες από τον ίδιο τον διάβολο και είναι δεμένο με ανθρώπινο δέρμα!! Έχει κι ένα μάτι και όταν το φωνάζεις έρχεται πετώντας (το όνειρο κάθε τεμπέλη βιβλιοφάγου!)

Τα φαντάσματα είναι πραγματικά τα αγαπημένα μου φανταστικά πλάσματα (σχεδόν τα πιστεύω μια σταλιά και μεταξύ μας τα έχω ψάξει και λίγο) και πάντα μα πάντα με γοήτευαν ιστορίες με φαντάσματα, με αυτή τη μελαγχολία που κουβαλούν μαζί τους, τη θλίψη της χαμένης τους ζωής και όλα εκείνα που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν, όλα τα λάθη κι όλα τα βάσανα που τους συμμάδεψαν ακόμα και μετά το θάνατο. Δεν ξέρω γιατί πραγματικά, αλλά ήταν πάντοτε τα αγαπημένα μου θρίλερ, τότε που έβλεπα ακόμα θρίλερ, όλα εκείνα με τα φαντάσματα (ότι πιο τρομακτικό για μένα τα ψυχοπαθή φαντάσματα, τύπου "σανατόριο", "ψυχιατρείο" και τέτοια). Βέβαια, στο σπίτι που μένω τώρα (ένα παλιό αρχοντικό του 1935) δε με συμφέρει να πιστεύω και πολύ στα φαντάσματα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!!

Είπα λοιπόν να ψάξω να βρω όλα εκείνα τα βιβλία με πρωταγωνιστές φαντάσματα που έχω διαβάσει και να σας τα προτείνω. Δεν σας κρύβω πως μερικά από αυτά συγκαταλέγονται στα πιο αγαπημένα μου βιβλία έβερ!!

Σε γενικές γραμμές ο κόσμος αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου του στο να κάνει οτιδήποτε άλλο πέρα από το να διαβάζει βιβλία. Γι' αυτό και άτομα που διαβάζουμε πολλές φορές έχει τύχει να ακούσουμε κουφά όταν πρωτογνωρίζουμε κάποιον και του εξομολογούμαστε το τρομερό μας χόμπι, το διάβασμα. Τα παρακάτω κουφά τα έχω ακούσει προσωπικά όλα στις κατά καιρούς γνωριμίες μου και σκέφτηκα να τα μοιραστώ μαζί σας.

Πρωτότυπος τίτλος: The Book of Lost Things
Συγγραφέας: John Connolly

Εκδόσεις: BELL
Κυκλοφορία: Σεπτέμβριος 2007
ISBN: 978 960 450 909 6
Σελίδες: 352

Όταν ένα καλό βιβλίο πέσει στα κατάλληλα χέρια (και πρέπει να πέσει στα κατάλληλα χέρια) μπορεί να γίνει μια καλή ταινία. Ή τουλάχιστον μια καλή σειρά.

Από τα πρώτα χρόνια του σινεμά, εκατοντάδες βιβλία μεταφέρθηκαν στην οθόνη με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία. Μπορεί τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό να είναι το "Λυκόφως" και το ακόμη πιο πρόσφατο "Divergent", αλλά ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποια κλασσικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πριν το 2005 και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και πριν από το 1805, τα οποία αναμένονται στη μεγάλη οθόνη στα 2014-2016.

Αυτά τα 5 βιβλία είναι ότι πρέπει για να μας βάλουν στο κλίμα της επιστροφής στο σχολείο και μερικά όμορφα δωράκια για δασκάλες και δασκάλους για μια όμορφη νέα σχολική χρονιά, ώστε να τους θυμίζουν, παράλληλα, και τον τόσο καθοριστικό ρόλο που παίζουν στις ζωές των μαθητών τους.

Αισίως άλλο ένα όμορφο ελληνικό και άκρως θαλασσινό καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του και πριν αρχίσουμε να βάζουμε στόχους για τη νέα χρονιά, ας κάνουμε ο καθένας από το σπίτι του κι εγώ από εδώ έναν μίνι απολογισμό των βιβλίων που διαβάσαμε αυτό το καλοκαίρι. Για μένα ήταν ένα πολύ ωραίο (και δόξα τω Θεώ αρκετά δροσερό) καλοκαίρι, με μπόλικη θάλασσα (έκανα πάνω από 40 μπάνια) και ίσως τα περισσότερα βιβλία απ' όσα έχω διαβάσει ποτέ στην ξαπλώστρα μου.

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος κι εδώ το δεύτερο.

(από το οπισθόφυλλο)

Οι ταινίες της Ντίσνεϋ είναι από τις πιο αγαπημένες μου. Μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε κάποια ταινία τους, κινούμενο ή όχι, που να με έχει απογοητεύσει πραγματικά. Όμως το ξέρατε πως όλα αυτά τα παιδικά με τα οποία μεγαλώσαμε ήταν γραμμένα εντελώς διαφορετικά; Ξέρατε πόσο φρικιαστικά πράγματα περιέγραφαν οι συγγραφείς τους ως τιμωρίες στους κακούς και όχι μόνο; Ξέρατε για τους βιασμούς, τους ακρωτηριασμούς και τα βασανιστήρια; Αν δε θέλετε να χαλάσουν τα παραμύθια σας μη συνεχίζετε το διάβασμα. Αν θέλετε να μάθετε την αλήθεια, εμπρός >:)

Ένα από τα βιβλιοφαινόμενα των καιρών μας είναι και το μίνι βιβλιαράκι του Τζον Γκριν, αμερικάνου συγγραφέα που βαδίζει στα χνάρια του Νίκολας Σπαρκς, ακολουθώντας την πεπατημένη οδό του καταδικασμένου έρωτα που σίγουρα θα μας αρέσει, σίγουρα θα μας στιγματίσει και σίγουρα θα μας κάνει να κλάψουμε. Λυπάμαι. Όχι.

"Το Λάθος Αστέρι" του Τζον Γκριν από τις εκδόσεις Λιβάνη

Η Χέιζελ Γκρέις είναι μια έφηβη με καρκίνο στα πνευμόνια που είναι διαρκώς συνδεδεμένη με έναν αναπνευστήρα δίχως τον οποίο τα πνευμόνια της δεν αντέχουν να λειτουργήσουν και ζει στο σπίτι της με τους γονείς της παρακολουθώντας America's Next Top Model και διαβάζοντας το ίδιο βιβλίο ξανά και ξανά. Ο Γκας είναι ένας πανέμορφος λίγο μεγαλύτερος νεαρός, που μια μέρα πηγαίνει στο γκρουπ υποστήριξης παιδιών με καρκίνο, μια και ο ίδιος έχει περάσει έναν καρκίνο που του στοίχισε το ένα του πόδι. Εκεί γνωρίζονται και σιγά σιγά ερωτεύονται για να ζήσουν μερικές στιγμές στα γρήγορα προτού ο τρίτος της σχέσης τους, ο μεγάλος Κ, δηλώσει κι εκείνος την παρουσία του.

Παρακάτω έχει και κάποια σπόιλερ!

Στις 8 Ιουλίου 2014 ανοίγει το δεύτερο μέρος του θεματικού πάρκου του Wizarding World of Harry Potter στο Ορλάντο της Αμερικής. Την ίδια μέρα η all time favorite J.K.Rowling δημοσιεύει στο pottermore μια μικρή ιστορία με τη μορφή άρθρου γραμμένου από τη γνωστή δημοσιογράφο Ρίτα Σκίτερ σχετικά με μερικούς περισσότερο και λιγότερο διάσημους στον κόσμο των μάγων (και όχι μόνο) και πώς είναι σήμερα εκείνοι, οι οικογένειές τους και οι φίλοι τους. Για να διαβάσετε την ιστορία στο πρωτότυπο πατήστε πάνω στον τίτλο του άρθρου

"Το μεγάλο ταξίδι του κυρίου Σκατούλη"

Μπορεί τα ράφια των βιβλιοπωλείων να είναι γεμάτα με γνωστούς και άγνωστους θησαυρούς, ενίοτε όμως κρύβουν και μερικά διαμαντάκια που δεν θα πιστεύατε στα μάτια σας πως υπάρχουν!!! Σε αυτό το άρθρο συγκεντρώθηκαν μερικά μόνο από τα πιο ανεκδιήγητα παράλογα βιβλία που ένας Θεός ξέρει τι λόγο ύπαρξης έχουν (και ποιος τα αγοράζει!), μα σας διαβεβαιώ πως είναι πέρα για πέρα αληθινά!!

Το βιβλίο "Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι" έκανε τεράστια επιτυχία όταν πρωτοκυκλοφόρησε, και η συγγραφέας του έγινε με ταχύτατους ρυθμούς ζάπλουτη και νούμερο ένα στα πιο ευπώλητα βιβλία, πρακτικά σε όλο τον κόσμο. Έτσι σύντομα κυκλοφόρησε άλλα δύο βιβλία, με τη συνέχεια της ιστορίας (που για ποιο λόγο έχει συνέχεια δεν κατάλαβα) και που ακόμα δεν την έχω διαβάσει. Όσοι (όσες;) διάβασαν τα βιβλία της ισχυρίζονται πως τα καταβρόχθισαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο παρά το μεγάλο μέγεθός τους, κάμποσες τα ξαναδιάβασαν καπάκι και οι περισσότερες υπερασπίζονται με θέρμη την αξία των συγκεκριμένων βιβλίων. Προσωπικά όταν ακούω πολύ φασαρία γύρω από ένα βιβλίο, θέλω να το δοκιμάσω κι εγώ. Να δω από πρώτο χέρι την ιστορία του και να δω αν θα ζήσω κι εγώ τις έντονες στιγμές που ένιωσαν τόσοι άλλοι για το βιβλίο αυτό. Έτσι διάβασα το πρώτο βιβλίο, μόνο που μου πήρε λίγο περισσότερο από τις 2-3 μέρες ανάγνωσης που είχε μέσο όρο, και τα συναισθήματα που μου άφηνε ήταν αρκετά απογοητευτικά για να μην γίνω πολύ αυστηρή από τώρα και πω... γελοία!!! Με συγχωρείτε εκ των προτέρων οι λάτρεις του βιβλίου, αλλά εμένα δε μου άρεσε για πάρα πάρα πάρα πολλούς λόγους (και δεν είμαι ούτε λίγο βιβλιοσνόμπ!)

Μπορεί ο Ιούνιος μέχρι στιγμής να είναι αναποφάσιστος, όμως το καλοκαίρι είναι εδώ είτε το θέλει είτε όχι! Και μαζί με το καλοκαίρι, τη ζέστη και την αλμύρα της θάλασσας, έρχεται κι ένα κλασσικό θέμα της Χώρας των Βιβλίων: μια λίστα με καλοκαιρινές προτάσεις, άλλες ολοκαίνουργιες και κάποιες λίγο πιο παλιές, για να μας συνοδεύσουν στην ξαπλώστρα μας. (Για λόγους οικονομίας χώρου, τις περιλήψεις των περισσότερων βιβλίων θα τις βρείτε πατώντας πάνω στις εικόνες τους.)

Ξεκίνησα να βλέπω Game of Thrones, όπως και τόσοι άλλοι, για να δω τι στο καλό είναι αυτό για το οποίο μιλάνε όλοι. Ήταν επικής φαντασίας, έπαιζε ο Μπόρομιρ κάποιον που του έμοιαζε, ήταν υπερπαραγωγή, είχε δράκους, τι άλλο να θέλει κανείς από μια σειρά!

Τελικά ο πρώτος κύκλος δεν με απογοήτευσε, ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα και πολλά περισσότερα. Κάποια από αυτά μου άρεσαν, κάποια άλλα όχι και τόσο. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που αρέσκονται στην ωμή βία, στο αίμα και στο σκληρό θάνατο, ακόμα κι αν είναι "ψέματα" και στην "οθόνη" και δεν ξέρω κι εγώ τι. Οι εικόνες που σου καρφώνονται στο μυαλό είναι πέρα για πέρα αληθινές και μπορεί να σε συντροφέψουν ακόμα και μετά το τέλος της σκηνής που εκείνη τη στιγμή δε σε σόκαρε. Βέβαια, αυτό είναι ένα μόνο από τα χαρακτηριστικά του GoT: η στεγνή βία και ο ξαφνικός θάνατος. Είναι γεμάτο αγωνία, δράση, ανατροπές, ρεαλισμό (όσο αυτό μπορεί να ειπωθεί για μια σειρά φαντασίας) και φυσικά δράκους!! Παρακάτω να προειδοποιήσω πως υπάρχουν κανονικά σπόιλερ, μόνο που αν είστε ενεργοί χρήστες του ίντερνετ τα τελευταία 4 χρόνια δε νομίζω πως θα σας είναι κάτι από αυτά καινούργιο.

Τι σχέση έχει η Γκόθαμ Σίτι με τη Θεσσαλονίκη του 19ου αιώνα; Πώς μπορεί κανείς να δραπετεύσει στον χρόνο; Αν είχαμε ξαναζήσει 100 χρόνια πριν, ποιοι θα ήμασταν; Αυτά και άλλα θαυμαστά ερωτήματα καλείται ν' απαντήσει η ηρωίδα του μυθιστορήματος, όταν το αρχείο όπου δουλεύει πιάνει φωτιά. Για να γλιτώσει, πηδάει μέσα σε μια παλιά εφημερίδα και καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη του 1899. Εκεί ερωτεύεται έναν αυστριακό ψυχίατρο και έμπορο οπίου και εμπλέκεται σε μια υπόθεση φόνου. Οι δύο ήρωες περιπλανιούνται στην πολυεθνική πόλη, που ζει τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μακεδονικός αγώνας, Νεότουρκοι, δερβισικά τάγματα, μυστικές υπηρεσίες, αλλά και έρωτες, εγκλήματα, δολοπλοκίες και επιδημίες είναι τα υλικά που συνθέτουν την καθημερινή ζωή στην ομιχλώδη και αινιγματική Θεσσαλονίκη. Οι ήρωες χορεύουν ένα βαλς στην ομίχλη με τα προσωπικά τους φαντάσματα, αλλά και με το φάντασμα της χαμένης πόλης. Παραμένουν επιμελώς κρυμμένοι κάτω απ' τις μάσκες τους, για να αποκαλυφθούν στο τέλος αιφνιδιαστικά και να ξαναβρεθούν με καινούργια πρόσωπα στον αιώνα τους. (από το οπισθόφυλλο)

Όπως ίσως γνωρίζετε αρκετοί, κατάγομαι και ζω στην εξωτική Κατερίνη, μια πόλη που πολλάκις έχει αναδείξει καλλιτέχνες σε διάφορους χώρους, είτε λόγω της καταγάλανης θάλασσας που τη βρέχει από τα ανατολικά, είτε λόγω του πιο ψηλού και πιο μυθικού βουνού της ιστορίας που δεσπόζει από τα δυτικά, ο καταπράσινος νομός Πιερίας αποτελεί έμπνευση τόσο για να δημιουργήσεις όσο και να απολαύσεις τις δημιουργίες άλλων. Πέρα από όλα αυτά τα ποιητικά, λοιπόν, η Κατερίνη είναι και μια πόλη που διαβάζει!

Το γνωστό σε όλους μας παραμύθι κατάγεται από τη Γαλλία και το σωστό για μένα, είναι να λέγεται στα γαλλικά. Η ιστορία αυτή είναι από τα πιο παλιά παραμύθια που γνωρίζουμε και πρωτογράφτηκε από την Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve (1695-1755) για το περιοδικό "La jeune américaine, et les contes marins" το 1740. Είχε έκταση πάνω από 100 σελίδες και περιλάμβανε πολλές λεπτομέρειες για το παρελθόν του Τέρατος αλλά και της Πεντάμορφης που αργότερα θεωρήθηκαν περιττές και παραλήφθηκαν. Τη συντομευμένη εκδοχή της ιστορίας που ξέρουμε μέχρι σήμερα, την οφείλουμε στην Jeanne-Marie Leprince de Beaumont (1711-1780) και το περιοδικό "Magasin des enfants, ou dialogues entre une sage gouvernante et plusieurs de ses élèves" όπου δημοσίευσε την γαλλική ιστορία κι έκανε τέτοια επιτυχία ώστε μέχρι σήμερα θεωρείται η επίσημη συγγραφέας της. 

Σήμερα θα σας κάνω την έξυπνη με κάποια πράγματα που δεν ξέρατε για κάποια πάρα πολύ γνωστά βιβλία. Αλλά μην ψαρώνετε, κι εγώ έτοιμα τα βρήκα τα περισσότερα και τα έκανα μια απλή μετάφραση!! Θέλετε να μάθετε αν η Λολίτα ή τα αριστουργήματα του Κάφκα κυκλοφόρησαν με τις ευλογίες των συγγραφέων τους; Νομίζετε πως ξέρετε ποιο βιβλίο έχει σπάσει τα ρεκόρ πωλήσεων στην Αγγλία; (δεν είναι ο Χάρι Πότερ! Φτου!) Και ποιος συγγραφέας είναι πρώην ποπ τραγουδιστής; Θα τα μάθετε όλα σήμερα (ή σχεδόν όλα!) και μετά θα μπορείτε κι εσείς να κάνετε τους έξυπνους στους φίλους σας ;)

Διηγήματα πολλά δεν έχω διαβάσει. Πάντα μου άρεσε να διαβάζω μεγάλες ιστορίες που συνεχίζουν και συνεχίζουν και συνεχίζουν για μέρες ολόκληρες. Σκεφτόμουν ότι μια μεγάλη ιστορία θα με αγγίξει περισσότερο, θα με αφήσει να τη σκέφτεσαι για καιρό, θα αξίζει τέλος πάντων περισσότερο. Γι' αυτό και με εξέπληξε πολύ ευχάριστα η συλλογή διηγημάτων της Αμάντας Μιχαλοπούλου με τίτλο "Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη" με όλες αυτές τις τόσο διαφορετικές μεταξύ τους ιστορίες που σε απορροφούν στη στιγμή και σε αφήνουν να τις σκέφτεσαι ακόμα και μέρες, ναι, μέρες μετά! Ήταν η πρώτη μου γνωριμία με την συγγραφέα, και χάρηκα πολύ που είδα ένα δείγμα της δουλειάς της μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων που επανακυκλοφόρησε μόλις αυτό το Δεκέμβριο, 20 χρόνια μετά την πρώτη βραβευμένη έκδοσή της, ενισχυμένη με μερικές έξτρα ιστοριούλες.

Το φετινό μου δώρο γενεθλίων από το boyfriend δεν ήταν άλλο παρά ένα ολοκαίνουργιο πανέμορφο kindle! Χάρηκα κι εγώ γιατί το ήθελα καιρό, χάρηκε κι αυτός γιατί νομίζει πως δε θα ξαναχρειαστεί να μου πάρει βιβλία, και γενικά ο μικρούλης e-αναγνώστης μου που έχει το πάχος και το ύψος μολυβιού σκόρπισε τη χαρά στο σπίτι μας.

Το kindle της amazon είναι ένας e-αναγνώστης που διαβάζει αρχεία μορφής mobi αλλά δεν έχει πρόβλημα να ανοίξει και pdf και οτιδήποτε άλλο πέσει στα χέρια μου, που μπορεί με ένα πολύ εξυπηρετικό προγραμματάκι που λέγεται calibre να μετατραπεί στην επιθυμητή μορφή. Η μορφή του βιβλίου στην ουσία αφορά στο πώς φαίνεται το βιβλίο στον αναγνώστη και στην ευκολία ή δυσκολία σου να το διαβάσεις. Τα αρχεία σε μορφή mobi είναι εκείνα που διαβάζονται πιο εύκολα γιατί μπορείς να τα κάνεις ότι θέλεις (να μεγαλώσεις τα γράμματα, να φέρεις τα πάνω κάτω ή τα κάτω πλάι, να βρεις τις άγνωστες λέξεις σου στο λεξικό, να κρατήσεις σημειώσεις -οκ, αυτό το τελευταίο ακόμα δεν ξέρω να το κάνω πολύ καλά- και άλλα πολλά!).

Από την άλλη το να διαλέξω τα 10 πιο αγαπημένα μου βιβλία είναι επίσης κάπως λεπτό. Αν ήξερα ότι μέχρι σήμερα έχω διαβάσει και τα 10 αγαπημένα μου βιβλία, δε θα συνέχιζα να διαβάζω με τόση όρεξη, δεν θα αναζητούσα στα ράφια των βιβλιοπωλείων το επόμενο αγαπημένο μου βιβλίο, θα διάβαζα ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια, ώσπου δεν θα ήταν άλλο πια αγαπημένα μου γιατί θα τα είχα μάθει απ' έξω (ντάξει, εκτός από τον Χάρι Πότερ!). Οπότε όταν μου έκανε tag η Φωτεινή από το blog Metaphrasi στο θέμα με τα αγαπημένα της βιβλία, κάθισα και το σκέφτηκα καλά προτού διαλέξω ανάμεσα σε τόσα αγαπημένα μονάχα 10. Και παράλληλα κρατάω μια σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού μου, πως μπορεί σε 5 χρόνια, στο τέλος του 2014 ή ακόμα και στο τέλος του Απρίλη, η λίστα μου αυτή να έχει αλλάξει και κάποιο από αυτά τα αγαπημένα να έχει αντικατασταθεί με μια καινούργια ακόμη πιο συναρπαστική ανακάλυψη!!

Το πρίκουελ του Χάρι Πότερ ή αλλιώς το Κεφάλαιο 0, είναι μια ιστορία 800 λέξεων που γράφτηκε από την Ρόουλινγκ σε μια κάρτα που πουλήθηκε σε δημοπρασία για 25.000 αγγλικές λίρες, που δώθηκαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Η ιστορία δημοσιεύτηκε στο ίντερνετ στις 11 Ιουνίου 2008. Εκτυλίσσεται τρία χρόνια πριν γεννηθεί ο Χάρι και αφηγείται μια περιπέτεια που είχε ο Σείριος Μπλακ και ο Τζέιμς Πότερ.

- Ρ.

Όλοι έχουμε διαβάσει το τελευταίο κεφάλαιο στους Κλήρους του Θανάτου σχετικά με το μέλλον των αγαπημένων μας φανταστικών φίλων, και λίγο πολύ όλοι ξέρουμε τα βασικά: Ο Χάρι παντρεύεται τη Τζίνι, ο Ρον την Ερμιόνη, ο Ντράκο λέει το γιο του Σκορπιό (!), ο γιος του Λούπιν φιλιέται με την κόρη του Μπιλ και της Φλερ, ο Νέβιλ γίνεται καθηγητής βοτανολογίας και λοιπά ευχάριστα. Όμως σε ένα έπος τόσο μεγάλων διαστάσεων, δε θα μας έφταναν ποτέ ΜΟΝΟ αυτές οι πληροφορίες. Κι έτσι η βασίλισσα Ρόουλινγκ αποφάσισε να μας πει περισσότερα μέσα από συνεντεύξεις, απαντήσεις σε αναγνώστες και το ίδιο το ίντερνετ. Τι έγινε λοιπόν μετά το τέλος του Χάρι Πότερ;

"Πιστεύεις πως οι νεκροί που αγαπήσαμε μας αφήνουν ποτέ στ' αλήθεια;"

Η σειρά του Χάρι Πότερ μας συντρόφεψε από μικρή ηλικία μέχρι που ενηλικιωθήκαμε πια, ενώ παράλληλα γυρίστηκαν και οι ταινίες που έβαλαν και εικόνα στα πρόσωπα που φανταζόμασταν. Δεθήκαμε με την ιστορία, ονειρευτήκαμε πως ήμασταν κι εμείς μέρος της, ταξιδέψαμε με τη φαντασία μας σε κάποιο μαγικό κάστρο της Σκωτίας, αγαπήσαμε τους ήρωες σα να ήταν πραγματικοί, σα να ήταν φίλοι μας (και πραγματικά είναι, ακόμα κι αν είναι φανταστικοί!). Σε αυτό το θέμα, θα θυμηθούμε όλους εκείνους που έφυγαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας, όλους εκείνους που έπεσαν στη μάχη, ποιοι ήταν, πώς έζησαν και πώς έφυγαν. Ένας μικρός φόρος τιμής για τους αγαπημένους μας ήρωες, ένα ακόμα αντίο σ' εκείνους που δε βρίσκονται 19 χρόνια μετά δίπλα στους ενήλικους πια μάγους.

Το χαριποτερικό αφιέρωμα φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του, το τελευταίο βιβλίο της σειράς τώρα που το τελείωσα με εντυπωσίασε περισσότερο απ' όλα. Η ιστορία, η πλοκή, οι ανατροπές, τα συναισθήματα, αυτή την τρίτη ή τέταρτη φορά που το ξαναδιάβασα με άγγιξαν πολύ περισσότερο και με έκαναν πραγματικά να πιστεύω πως πρόκειται για ίσως το καλύτερο βιβλίο ολόκληρης της σειράς (καλύτερο κι από το πιο αγαπημένο 3o).

Στο 7ο βιβλίο, οι φίλοι μας δεν επιστρέφουν στο Χόγκουαρτς για τις σπουδές τους, και αυτό κάποτε με δυσαρεστούσε, γιατί δεν μπορούσα να διανοηθώ ένα ολόκληρο βιβλίο Χάρι Πότερ χωρίς σπουδές στη σχολή για μαγείες και ξόρκια, χωρίς καινούργιο καθηγητή της άμυνας κατά των σκοτεινών τεχνών, χωρίς βόλτες στο σπιτάκι του Χάγκριντ και μαθήματα στο εντευκτήριο. Παρόλα αυτά η αποστολή τους σε αυτό το βιβλίο είναι πιο σημαντική από ποτέ. Ακόμα κι αν περπατάνε στα τυφλά, κι αν οι ζωές τους διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο 24 ώρες το 24ωρο, δεν τα παρατάνε. Προσπαθούν να φέρουν εις πέρας αυτό που τους ανέθεσε ο Ντάμπλντορ όσο δύσκολο κι ακατόρθωτο κι αν φαίνεται και πολύ καλά κάνουν!

Το Death Note δε θυμάμαι πώς το ανακάλυψα. Το μόνο που θυμάμαι ήταν την πώρωση που έπαθα όταν το ξεκίνησα!! Μια πώρωση που σε καμία περίπτωση δεν περίμενα να πάθω με ένα anime ή ένα manga, αφού δεν είναι κατά γενικό κανόνα μέσα στις πρώτες προτιμήσεις μου. Είναι, μάλιστα, μέχρι σήμερα το μοναδικό του είδους του που έχω παρακολουθήσει/διαβάσει από την αρχή ως το τέλος. Για να μην σας πολυμπερδεύω, πρόκειται για μια σειρά γιαπωνέζικων κόμικς (manga) που στη συνέχεια γυρίστηκε και σε σειρά 20λεπτων επεισοδίων (anime) και έχουν γίνει και μερικές ταινίες.

Τι θέλανε να πετύχουνε οι δικοί μας με αυτό το ανεκδιήγητο τερατούργημα που θα έκανε ακόμα και την Κάρυ Μπράτσο να φρίξει; Προφανώς λιγότερες πωλήσεις! Για ποιο λόγο δεν κράτησαν το πασίγνωστο ξένο εξώφυλλο που είναι και σικ και Pradaish και γενικότερα τέλειο; Εεε... χμμμ.... δεν έχω ιδέα! Και υποτίθεται ότι στη χώρα μας ξέρουμε από μόδα! 

Γιατί καλέ μου Λιβάνη μου δίνεις πάλι δικαίωμα να σχολιάσω το εξώφυλλό σου; Πώς να το κάνουμε, είναι κι αυτό κριτήριο για την επιλογή του βιβλίου. Κι αν δεν αγαπούσαμε την ιστορία από την ταινία θα ρίχναμε δεύτερη ματιά σ' αυτό το κόκκινο πέδιλο που δε θα φορούσε ΠΟΤΕ η Μιράντα; Know your audience!!!

Αλλά τέλος πάντων! Φτάνουν οι κακίες. Κατά βάθος είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη από τις εκδόσεις Λιβάνης που κυκλοφόρησαν αυτό το βιβλίο στη γλώσσα μας και δεν αναγκάστηκα να το διαβάσω στα αγγλικά (και είναι και μεγάλο!!) Ας προχωρήσουμε στην ιστορία!

Τον Νίκολας Σπαρκς μπορεί να μην τον γνωρίζετε, τα βιβλία του πιθανόν και να μην τα έχετε προσέξει (ή βρει) ποτέ στα βιβλιοπωλεία, τις μεταφορές των βιβλίων του όμως τις ξέρετε όλοι και είναι από τις αγαπημένες σας!!

Βλέποντας το εξώφυλλο αυτού του βιβλίου δεν ξέρεις τι να πρωτοσκεφτείς!!! Ο Χάρι (μεγάλος πια), ο Ντάμπλντορ και κάμποσα δαχτυλίδια φωτιάς να τους αγκαλιάζουν. Αναμφίβολα αυτό το βιβλίο προμηνύεται συναρπαστικό και έτσι είναι στ' αλήθεια.

Το έκτο βιβλίο της σειράς έχει έναν καινούργιο πρωταγωνιστή, τον Ημίαιμο Πρίγκιψ που δεν είναι κάτι άλλο από... ένα βιβλίο. Κι ενώ ο πιο σκοτεινός κι επικίνδυνος μάγος όλων των εποχών έχει επιστρέψει, και κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότεροι μάγοι εξαφανίζονται, πέφτουν θύματα κάποιας ασυγχώρητης κατάρας ή απλά σκοτώνονται, αθώοι οδηγούνται στη φυλακή, ο φόβος κυριεύει ύπουλα τις ψυχές τους και βρίσκονται πλέον απροκάλυπτα σε καθεστώς πολέμου, παρόλο που δεν έχει δοθεί καμιά μάχη...  ακόμα.

Στο πρώτο μέρος των λογοτεχνικών μας προορισμών βρήκαμε το σπίτι του Χέμινγουεϊ, του Γουάιλντ, της Ντίκινσον, του Τολστόι... Στο δεύτερο είδαμε κάτι από αδερφές Μπροντέ, από Ντίκενς, Λάβκραφτ, Φιτζέραλντ και Γουλφ. Στο τρίτο, το πιο μακάβριο, επισκεφθήκαμε κοιμητήρια στο Παρίσι, την Πράγα, τη Νέα Υόρκη, αλλά είδαμε και το σπίτι της Όστεν, του Ναμπόκοφ και άλλα. Σε αυτό το μέρος, θα επισκεφτούμε τον Τόλκιν και τη Ρόουλινγκ, αλλά και τον Ουγκώ, τον Βερν, τον Δουμά, τον Παπαδιαμάντη και πολλούς άλλους. Δέστε τις ζώνες σας γιατί ξεκινάμε για το τέταρτο μέρος των λογοτεχνικών μας προορισμών!!

Το σπίτι του Τόλκιν

Ή ίσως να έπρεπε να πω ένα από τα σπίτια του Τόλκιν. Το συγκεκριμένο βρίσκεται στην Οξφόρδη, και το τμήμα στο οποίο έμεινε ο δημιουργός του Άρχοντα είναι το αριστερό, ελαφρώς πιο σκούρο λευκό, όπου βλέπουμε την πόρτα του γκαράζ. Πάνω από αυτήν, υπάρχει μια ταμπέλα που μας ενημερώνει πως ο μεγάλος δημιουργός έμεινε σε αυτό το σπίτι από το '53 ως το '68, τον καιρό δηλαδή που εκδόθηκε η τριλογία του Άρχοντα. Να και η ταμπέλα:

Ξέρατε πως η συγγραφέας της αγαπημένης νταντάς Μαίρη Πόπινς ήταν ένα στριμμένο άντερο και ότι έκανε τη ζωή του Γουόλντ Ντίσνεϊ σκέτη κόλαση; Σε αυτή την ταινία όχι μόνο θα το μάθετε, αλλά θα το ζήσετε κιόλας!

έτος: 2013

παίζουν: Tom Hanks, Emma Thompson, Colin Farrell, Paul Giamatti

Ή θα μπορούσαμε να του δώσουμε και τον τίτλο: "Ο Χάρι Πότερ και η Άμπριτζ" αφού η Κατσίκα (έτσι θα τη λέμε από δω και πέρα) παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό το βιβλίο το οποίο καταφέρνει να βγάλει από μέσα μας αισθήματα μίσους που δεν ξέραμε καν πως είχαμε! Το βιβλίο που κάνει το όνομα Ντολόρες να ηχεί στα αυτιά μας σαν εμετός. Και αυτό που έκανε το ροζ ζακετάκι πιο βρωμερό κι από το σπίτι της θείας μου που μυρίζει μούχλα!