Για τον μήνα Απρίλιο, τα μέλη της λέσχης του Τρελοκαπελά έκαναν ο καθένας από μερικές δικές του προτάσεις για ανάγνωση και τελικά καταλήξαμε στον Φιλαράκο του Γκυ ντε Μωπασάν, ένα κλασσικό βιβλίο, πιο γνωστό ως Bel-Ami, κι ένα βιβλίο που κι εγώ είχα ήδη και ανυπομονούσα να διαβάσω. Και δίκαια.

Ε, λοιπόν, μπορεί να πιστεύω γενικά πολύ στο Θεό, να παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, να είναι μέρος της καθημερινότητάς μου, αλλά ποτέ μου δεν είχα διαβάσει ένα τόσο χριστιανικό βιβλίο όσο αυτό (εδώ που τα λέμε γενικά δεν έχω διαβάσει και κανένα χριστιανικό βιβλίο...). Άκουγα από μικρή συγκεχυμένα πράγματα για τον συγγραφέα, ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της ελληνικής λογοτεχνίας, αλλά δεν είχα καταλάβει ποτέ αν ήταν στην πραγματικότητα πιστός, άπιστος, αν είχε δική του φιλοσοφία για τα πράγματα, αν ήταν κάποιου είδους αιρετικός (όσο κι αν δε μου αρέσει αυτή η λέξη) μα δεν μπορείς ποτέ στ' αλήθεια να κρίνεις κάποιον αν δεν δοκιμάσεις να ακούσεις και τη δική του φωνή, κρίνοντας απλά και μόνο από αυτά που ακούς από εδώ κι από εκεί.

Ο Αμερικανός συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ είπε κάποτε "Αν ήσουν αρκετά τυχερός ώστε να ζήσεις στο Παρίσι σαν νέος άντρας, τότε όπου και να πας για την υπόλοιπη ζωή σου, θα μένει μαζί σου, καθώς το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή". Επιβεβαιώνοντας τα λόγια του Χέμινγουεϊ, το Παρίσι είναι σαν ένα απίθανο γλέντι. Η πόλη της αγάπης είχε τα πάνω της και τα κάτω της κατά τη μακρά διάρκεια της ιστορίας, και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να τα γνωρίσει κανείς, παρά να διαβάσει γι' αυτά. Δείτε μια λίστα με 6 βιβλία και κάτι ψιλά, όπου ξετυλίγεται η ιστορία του Παρισιού και παίρνουμε μια γερή γεύση παρισινής ατμόσφαιρας.

Όπως γνωρίζετε όσοι με διαβάζετε συχνά (ή όσοι με ξέρετε προσωπικά!) έχω μετακομίσει μόλις πρόπερσι στο νέο μου σπίτι με το μπόιφρεντ κι έκτοτε είμαι πιστή αναγνώστρια πολλών site σχετικών με σπίτια και διακόσμηση (όπως το Houzz, το Popsugar Home και το ελληνικό Home Issue). Aυτό που ανταποκρίνεται καλύτερα στο μυαλό μου ως το ονειρεμένο σπίτι, δεν είναι γεμάτο με τα πιο μοντέρνα έργα τέχνης, την τελευταία λέξη της τεχνολογίας (όσο και να χτυπιέται το μπόιφρεντ!!), και διάφορα άλλα σετάκια επίπλων που μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από βιτρίνα. Αυτό που με νοιάζει πάνω απ' όλα, είναι να νιώθω ζεστό το σπίτι μου, κι εγώ αλλά και οι φίλοι που έρχονται να καθίσουμε και να δούμε μια ταινία ή να μιλήσουμε. Να υπάρχουν ζεστές και άνετες γωνιές για να καθίσω και να διαβάσω το βιβλίο μου, και να υπάρχουν γενικά παντού βιβλία. Σε αυτό το άρθρο, όμως, θα γυρίσω πίσω στο πατρικό μου και θα σας δείξω μερικές όμορφες προτάσεις για τη βιβλιοθήκη στο δωμάτιό σας, όσοι μένετε ακόμη με τους δικούς σας, ή σε κάποιο μικρό φοιτητικό σπίτι, ή ακόμη όσοι έχετε γεμίσει τη βιβλιοθήκη στο σαλόνι κι έφτασε η ώρα να επεκταθείτε στο επόμενο δωμάτιο του σπιτιού!

Όπως έγινε και με την πρώτη, έτσι και τη δεύτερη σεζόν την είδα όλη σε μια μέρα, και αναμφίβολα το Younger έχει εξελιχθεί σε μια από τις αγαπημένες μου σειρές, τόσο καλοδουλεμένη, χωρίς να κουράζει στιγμή, και ζωντανή απόδειξη πως μια σειρά μπορεί να είναι κορυφαία χωρίς να μπαίνει σε κλισέ πλαίσια ή να χρειάζεται να τα μπλέξουν όλοι οι πρωταγωνιστές μεταξύ τους.