Ή ένας φονικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σου, ή ένα υπέροχο τρελοκομείο για νερντς ή ένας κορυφαίος προορισμός για εμάς εδώ στα Βόρεια και η μέρα που είδα τον Ντον Ρόσα από κοντά.

Το πρώτο σουκού του Μαΐου μετά το Πάσχα, ήμουν στη Θεσσαλονίκη λόγω εξετάσεων στα γαλλικά που τι καλά συνέπεσαν με την έκθεση βιβλίου και το κόμικκον που ήθελα να πάω όπως-και-δήποτε φέτος, μια και ήταν καλεσμένος ο αγαπημένος μου Ντον Ρόσα, ο ένας από τους 3 κορυφαίους δημιουργούς εν ζωή (μαζί με Ρόουλινγκ και Κινγκ). Εδώ θα σου πω δυο λόγια για την έκθεση φέτος, το κόμικκον που επισκέφτηκα πρώτη φορά, και τι έγινε τελικά με τον ηθοποιό που έπαιζε τον Κρίξο στο Σπάρτακους και το Λευκό Ορκ στο Χόμπιτ!

Τελείωσε το Game of Thrones... τελείωσε το Game of Thrones... Το Game of Thrones τελείωσε. Πάει. Τέλος. Καπούτ... Δεν έχει άλλο... Αυτό ήταν... Ότι είδαμε είδαμε. Αντίο Γουέστερος (νταξ όχι εντελώς βρε παιδί μου), αντίο φίλοι μας Σταρκ, Ταργκάρυεν, Λάνιστερ, Μπαράθυον και πάει λέγοντας. Bye bye άβολε θρόνε! Bye bye δράκοι, και ντάιργουλφς και μάιστερς και παγωμένα ζόμπι. Θα μας λείψετε όλοι ανεξαιρέτως!!

Κάποιοι λένε ότι ήταν ένα απαίσιο επεισόδιο. Άλλοι λένε πως ήταν καλό. Για μένα ήταν ένα από τα καλύτερα προτελευταία επεισόδια (που γενικά είναι τα καλύτερα) ολόκληρης της σειράς, δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν είναι το πιο αγαπημένο μου γενικότερα (στο μυαλό μου έχω το επεισόδιο όπου η Σέρσεϊ σκοτώνει όσους την πρόδωσαν με πράσινη φωτιά σαν καλύτερο ως τώρα).

Πιστεύεις ότι ο ultimate κακός είναι τελικά ο Night King; γιατί νομίζω πως εξαπανέκαθεν ήταν η Σέρσεϊ, που έχει σκοτώσει πιο πολύ κόσμο από τον Βασιλιά της Νύχτας (άσχετο, αλλά Βασίλισσα της Νύχτας έχω ντυθεί εγώ σε απόκριες) και είναι και πιο γρήγορη (δεν καθυστερεί σε κοιτάγματα αναγνώρισης, κάνει τη δουλειά και καθαρίζει).

4μιση λεπτά ανάγνωσης