Έχοντας διαβάσει όλη τη σειρά του "Λυκόφωτος" αρχικά, δεν είχα και τη μεγαλύτερη εκτίμηση για τη συγγραφέα που έκανε μόδα τους βρυκόλακες που στρασίζουν. Δεν ήταν μόνο οι περίεργες ιδιότητες των άλλοτε τρομακτικών αυτών πλασμάτων, όσο η διαπίστωση στο τέλος του "saga" της, ότι δεν είπε και κάτι ξεχωριστό τελικά αυτή η ιστορία. Γι' αυτό και όταν κυκλοφόρησε το επόμενο βιβλίο της, το "Σώμα", δεν περίμενα και πολλά. Βέβαια, θα μου πείτε αφού δεν ξετρελάθηκες γιατί το πήρες και αμέσως κιόλας. Νομίζω πως τελικά η Μέγερ είναι από εκείνους τους συγγραφείς που αγαπάμε να μισούμε.

Το περίεργο όμως δεν είναι το ότι πήρα ένα ακόμα βιβλίο της Μέγερ μετά το "Λυκόφως", ούτε και το ότι το πήρα αμέσως. Το πραγματικά περίεργο είναι πως παρά την προκατάληψή μου, και παρά το ότι ήταν η πρώτη μου επαφή με το είδος της επιστημονικής φαντασίας που δεν το προτιμούσα ποτέ, το βιβλίο αυτό το αγάπησα πάρα πολύ!